به گزارش تابناک رضوی، محمد مهدی برادران در کانال ارتباطی خود به نقل خاطره ای از استاد حیدر رحیم‌پور ازغدی پرداخت که پیام درگذشت دکتر علی شریعتی را به تعبیری شهادت‌گونه با دستور رهبر معظم انقلاب در همان ایام، درج کرده است.
رئیس هیئت فوتبال خراسان رضوی و معاون سابق برنامه ریزی و توسعه شهرداری مشهد در تازه ترین یادداشت خود به بهانه سالگرد شهادت دکتر شریعتی به نقل از نویسنده و منتقد شاخص انقلاب اسلامی حاج حیدر رحیم‌پور ازغدی آورده است که :
«به مجردی که خبر شهادت قطعی شد مرحوم حاجی سررشته دار به من تلفن زد که بیایید مغازه کار مهمی داریم و چون رفتم هر دو را گریان دیدم… نخستین مساله نحوه خبر دادن شهادت دکتر به پدر و استاد (محمد تقی شریعتی) بود. اولین طرح این شد که استاد را از خانه‌اش خارج کنند تا از همه چیز بی‌خبر بماند… دوستان و کسانی که بیش از ۵۰ نفر نبودند گرد ایشان را گرفتیم و تا آقا (آیت‌‌الله خامنه‌ای) از در وارد شد، با لحن دلنشین خود، بیتی از مرثیه حضرت علی اکبر را خواندند و با این ذکر مصیبت، استاد را متوجه کردند.
بلافاصله استاد فریاد زدند: «آقای خامنه‌ای خبر مرگ علی را برای من آورده‌اید؟ بالاخره او را کشتند؟»
آقا گفتند: «بله، این افتخار نصیب شما شد و ایشان ماندگار شدند.»
ناله و ضجه خانه را به لرزه درآورد و عقده‌های چند روزه دوستان و کسان در آن لحظه ترکید. استاد به من گفت پس برای این بود که شماها یک هفته مرا محبوس ساخته‌اید…
شاه می‌خواست جنازه را به ایران بیاورد و علی را خودی جلوه دهد ولی ما می‌خواستیم كه از ایران برود. تا روزی كه خبر دادند جنازه را به سوریه حركت داده‌اند. آقای خامنه‌ای گفتند: اگر می‌شد، در روزنامه‌ای تسلیتی بگوییم خیلی خوب بود. من قبول كردم، رفتم دفتر روزنامه خراسان مسئول آگهی ها حاجی بازاری‌ای بود كه غیر از پول چیزی نمی‌فهمید.
بنده به شکل معجزه‌آسایی موفق به درج این تسلیت در روزنامه شدم:
«استاد محمد تقی شریعتی! سوگند به خدا بر اوجی که گرفته‌ای غبطه می‌خورم. شهادت فرزند تاریخ، دکتر #علی_شریعتی را به استاد، مراد، پیر و پدر او تسلیت می‌گویم»
رئیس هیئت فوتبال خراسان رضوی و معاون سابق برنامه ریزی و توسعه شهرداری مشهد در تازه ترین یادداشت خود به بهانه سالگرد شهادت دکتر شریعتی به نقل از نویسنده و منتقد شاخص انقلاب اسلامی حاج حیدر رحیم‌پور ازغدی آورده است که :
«به مجردی که خبر شهادت قطعی شد مرحوم حاجی سررشته دار به من تلفن زد که بیایید مغازه کار مهمی داریم و چون رفتم هر دو را گریان دیدم… نخستین مساله نحوه خبر دادن شهادت دکتر به پدر و استاد (محمد تقی شریعتی) بود. اولین طرح این شد که استاد را از خانه‌اش خارج کنند تا از همه چیز بی‌خبر بماند… دوستان و کسانی که بیش از ۵۰ نفر نبودند گرد ایشان را گرفتیم و تا آقا (آیت‌‌الله خامنه‌ای) از در وارد شد، با لحن دلنشین خود، بیتی از مرثیه حضرت علی اکبر را خواندند و با این ذکر مصیبت، استاد را متوجه کردند.
بلافاصله استاد فریاد زدند: «آقای خامنه‌ای خبر مرگ علی را برای من آورده‌اید؟ بالاخره او را کشتند؟»
آقا گفتند: «بله، این افتخار نصیب شما شد و ایشان ماندگار شدند.»
ناله و ضجه خانه را به لرزه درآورد و عقده‌های چند روزه دوستان و کسان در آن لحظه ترکید. استاد به من گفت پس برای این بود که شماها یک هفته مرا محبوس ساخته‌اید…
شاه می‌خواست جنازه را به ایران بیاورد و علی را خودی جلوه دهد ولی ما می‌خواستیم كه از ایران برود. تا روزی كه خبر دادند جنازه را به سوریه حركت داده‌اند. آقای خامنه‌ای گفتند: اگر می‌شد، در روزنامه‌ای تسلیتی بگوییم خیلی خوب بود. من قبول كردم، رفتم دفتر روزنامه خراسان مسئول آگهی ها حاجی بازاری‌ای بود كه غیر از پول چیزی نمی‌فهمید.
بنده به شکل معجزه‌آسایی موفق به درج این تسلیت در روزنامه شدم:
«استاد محمد تقی شریعتی! سوگند به خدا بر اوجی که گرفته‌ای غبطه می‌خورم. شهادت فرزند تاریخ، دکتر #علی_شریعتی را به استاد، مراد، پیر و پدر او تسلیت می‌گویم»
