یادداشت وارده؛
جشن پیراهن تیم فوتبال سیاه جامگان مشهد صدای طلبکاران و اهالی رسانه را درآورد.
یکی از خوانندگان تابناک رضوی با ارسال مطلبی به تحریریه ما نوشت: در شرایطی که این تیم مشهدی تا هفته پایانی فصل گذشته لیگ برتر فوتبال کشور شانس بسیار کمی برای بقا در لیگ داشت اما با حمایت همه جانبه رسانه های استان خراسان رضوی و سنگ تمام مردم مشهد توانست ملوان را در استادیوم ثامن زمین گیر کند و چیزی شبیه به معجزه برایش رخ دهد.
کاری به اینکه وزن فعلی این تیم به لحاظ فنی چگونه است و چطور بسته شده است نداریم و بهتر است به جشن پیراهن چند روز پیش این باشگاه اشاره کنیم؛ جشنی که بستری شد برای اینکه خانواده های مشهدی دسته جمعی در ورزشگاه ثامن مشهد گردهم آیند.
برای برپایی این جشن از برخی هنرمندان و یک عروسک 30 میلیون تومانی دعوت شد تا لحظاتی را کنار مشهدی ها باشند و حتی بودند خواننده هایی که پول گرفتند و به مشهد آمدند اما توفیق اجرا پیدا نکردند.
خلاصه اینکه ریخت و پاش های مدیران این باشگاه مشهدی به حدی رسید که صدای خیلی از طلبکاران را درآورد، طلبکارانی که سال ها در این تیم زحمت کشیدند. چه آن هایی که از ابتدای تیمداری کنارشان بودند و چه آن ها که در صعود به لیگ برتر همراهشان.
وقتی به صدای اعتراض این طلبکاران گوش می دهیم، می بینیم چندان هم بی راه نمی گویند، چرا که هر کدامشان دوسه سالی است چک های برگشتی در دستشان است اما شرم می کنند از طریق قانونی این مدیران بی پول را جلب نمایند!
براستی آیا ارزش یک عروسک 30 میلیونی از مربی یا بازیکنان خاک خورده این تیم بیشتر است که در هر شرایطی پای تیمشان ایستادند تا این تیم به موفقیت برسد؟
اما این مراسم نکته دیگری هم داشت و آن دعوت از خبرنگاران تهرانی بود که با هزینه های باشگاه به مشهد آمدند و دست آخر هم چند عکسی از خود در فضای مجازی منتشر کردند و نوشتند: "اینجا همه چی آرومه!"
در اینجا باید این سوال را از مدیران این باشگاه پرسید که چرا در فصل گذشته لیگ برتر که بازی پایانی برابر ملوان حکم مرگ و زندگی را برایتان داشت، از این خبرنگاران تهرانی درخواست کمک نکردید؟
آری حالا که بیشتر دقت می کنیم می بینیم دست یاری شما در آن مقطع به سمت همین رسانه های استانی دراز بود و با وجود تمام دلخوری ها بازهم برایتان در اطلاع رسانی و حمایت، سنگ تمام گذاشتند ولی غافل از یک تشکر خشک و خالی...!
جالب تر اینجاست که مدیران این باشگاه حتی زحمت یه دعوت خشک و خالی از رسانه های استان برای حضور در این مراسم را به خود ندادند و مدیریت سیاه جامگان هم علت را ضیق وقت اعلام کرد.
براستی این داستان از هزار و یک شب هم فراتر است اگر بخواهیم ادامه دهیم...
برای برپایی این جشن از برخی هنرمندان و یک عروسک 30 میلیون تومانی دعوت شد تا لحظاتی را کنار مشهدی ها باشند و حتی بودند خواننده هایی که پول گرفتند و به مشهد آمدند اما توفیق اجرا پیدا نکردند.
خلاصه اینکه ریخت و پاش های مدیران این باشگاه مشهدی به حدی رسید که صدای خیلی از طلبکاران را درآورد، طلبکارانی که سال ها در این تیم زحمت کشیدند. چه آن هایی که از ابتدای تیمداری کنارشان بودند و چه آن ها که در صعود به لیگ برتر همراهشان.
وقتی به صدای اعتراض این طلبکاران گوش می دهیم، می بینیم چندان هم بی راه نمی گویند، چرا که هر کدامشان دوسه سالی است چک های برگشتی در دستشان است اما شرم می کنند از طریق قانونی این مدیران بی پول را جلب نمایند!
براستی آیا ارزش یک عروسک 30 میلیونی از مربی یا بازیکنان خاک خورده این تیم بیشتر است که در هر شرایطی پای تیمشان ایستادند تا این تیم به موفقیت برسد؟
اما این مراسم نکته دیگری هم داشت و آن دعوت از خبرنگاران تهرانی بود که با هزینه های باشگاه به مشهد آمدند و دست آخر هم چند عکسی از خود در فضای مجازی منتشر کردند و نوشتند: "اینجا همه چی آرومه!"
در اینجا باید این سوال را از مدیران این باشگاه پرسید که چرا در فصل گذشته لیگ برتر که بازی پایانی برابر ملوان حکم مرگ و زندگی را برایتان داشت، از این خبرنگاران تهرانی درخواست کمک نکردید؟
آری حالا که بیشتر دقت می کنیم می بینیم دست یاری شما در آن مقطع به سمت همین رسانه های استانی دراز بود و با وجود تمام دلخوری ها بازهم برایتان در اطلاع رسانی و حمایت، سنگ تمام گذاشتند ولی غافل از یک تشکر خشک و خالی...!
جالب تر اینجاست که مدیران این باشگاه حتی زحمت یه دعوت خشک و خالی از رسانه های استان برای حضور در این مراسم را به خود ندادند و مدیریت سیاه جامگان هم علت را ضیق وقت اعلام کرد.
براستی این داستان از هزار و یک شب هم فراتر است اگر بخواهیم ادامه دهیم...
