وعده اطعام همه زایران حضرت رضا (ع) در مشهد آن هم برای چند وعده ادعاییست که به تازگی از سوی یکی از مدیران عالیرتبه آستان قدس رضوی مطرح شده است اما آیا این وعده صرفا با راه اندازی کارخانه تولید غذا ممکن است و هر غذایی میتواند غذای متبرک محسوب بشود؟!
به گزارش تابناک رضوی، بعضی ها آرزو داشتند در طول عمر خود یکبار هم شده توفیق اطعام در آشپزخانه حرم رضوی نصیبشان شود یا حداکثر هر چند سال یکبار بتوانند از این غذای متبرک استفاده نمایند.
خیلی از مشهدی ها استفاده از غذای متبرک رضوی را بر خود تحریم کرده بودند تا زائر، سهم بیشتری داشته باشد و چنانچه موقعیتی پیش می آمد، آن را در اختیار حجاجِ حجِ فقرا قرار می دادند. از این رهگذر بود که در چند سال اخیر، طرح سفره ی اکرام رضوی با محوریت مجاوران و به پاس این قدردانی و زائر محوری، در ماه مبارک رمضان به مرحله ی اجرا در آمد.
به تازگی در خبرها آمده بود که معاون آستان قدس رضوی، معلوم نیست کدام معاون، اعلام نموده که "تمام زائران امام رضا ع در وعده های مختلف، سه روز غذای حضرتی دریافت می کنند!"
ایشان در ادامه ذکر کرده اند: "کارخانه ای بزرگ جهت تولید غذا تا آخر سال راه اندازی خواهد شد که در فاز اول روزانه ۵۰ تا ۶۰ هزار و در فاز بعد روزانه ۱۰۰ هزار غذای حضرتی در هر وعده توزیع خواهد شد."
یکصد هزار غذا در هر وعده، یعنی حد اقل دویست هزار غذا در دو وعده ی روزانه..
برای ملموس تر شدن حجم این غذا کافی است این عدد را بر جمعیت سه میلیونی مشهد تقسیم کنیم و به این نتیجه برسیم که اگر این غذا فقط در بین مردم مشهد توزیع شود؛ مشهدی ها هر پانزده روز یکبار می توانند مهمان امام رئوف باشند. (البته این اطعام فقط مختص مشهدی ها نیست.)
زائران هم که تکلیفشان معلوم شد، دریافت سه روز غذای حضرتی در وعده های مختلف. (حداقل دو وعده در روز که می شود به عبارتی شش وعده برای هر زائر!)
قطعا اطعام زائران و مجاوران امام رئوف از غذای متبرک و منتسب به آن امام همام، امری پسندیده و مرضی رضای حضرت رضاست. منتهی نباید به شکلی عمل شود که شأن حضرت و زائران و مجاورانش تحت الشعاع قرار گرفته و با بالا بردن کمّی برخی خدمات به نوعی اقدام به تبرک زدایی نماییم. غذایی که دانه دانه برنج آن دارای ارزشی مثال زدنی در میان ارادتمندان به امام خوبی هاست. هستند افرادی که به جهت تبرک، غذای حضرت را فریز کرده و در ادوار و مراحل مختلف، بخش کوچکی از آن را با غذای روزانه ی خود ممزوج نموده تا از برکت مدام آن بهره مند گردند.
رشد کمّی در این حد، علاوه بر عدم قابلیت اجرا، قطعا دو قربانی خواهد داشت؛ اول کیفیت و دوم حس تولید انبوه بدون توجه به نیت واقف و نیت آشپز و خدمه و ...
برگردیم به اعداد و ارقام..
چنانچه برای میانگین ۲۵ میلیون زائر در سال، شش وعده ی غذایی طی سه روز در نظر بگیریم -این عدد تا ۴۰ میلیون نفر نیز اعلام شده است- سالانه حدود ۱۵۰ میلیون وعده ی غذایی لازم خواهیم داشت که با تولید و توزیع روزانه ۲۰۰ هزار وعده ی غذایی، فقط نیمی از توقع زائران مرتفع خواهد شد؛ بماند که مستضعفین و حاشیه نشینانِ بومی در این دایره چه جایگاهی خواهند داشت؟! و اگر محوریت را با قشر محروم و حاشیه نشین بومی بدانیم؛ چه کسی پاسخگوی وعده های غذایی قول داده شده به زائرین است؟!
چنانچه به همان عددِ ۲۰۰ هزار غذای روزانه ی اعلام شده بسنده کنیم؛ در طول سال حدود ۷۳ میلیون وعده ی غذایی لازم خواهیم داشت. اگر هزینه ی تولید هر وعده ی غذایی را حداقل ۵۰۰۰ تومان در نظر بگیریم؛ برای این امر باید بودجه ای بالغ بر ۳۶۰ میلیارد تومان در نظر بگیرم.
با احتساب بودجه ی سال ۱۳۹۴ آستان قدس رضوی که حدود هزار میلیارد تومان تعریف شده بود، که با توجه به شرایط اقتصادی موجود محقق هم نشد، چیزی بیش از یک سوم بودجه ی آستان قدس مصروف اطعام نیمی از زائران حضرت خواهد شد. چه اینکه اگر بخواهیم همه ی عدد حداقلی ۲۵ میلیون زائر را طبق وعده داده شده، از این خانِ گسترده بهره مند کنیم؛ به مبلغی حدود ۷۵۰ میلیارد تومان یعنی حدود سه چهارم بودجه ی آستان قدس نیازمندیم. بماند که اگر قرار به تحقق وعده های غذایی مجاورین و مستضعفین و خدمه و ... نیز باشد، باید توزیع کل بودجه ی سالانه ی آستان قدس رضوی را در قالب ظروف یکبار مصرف، به نظاره بنشینیم. هزار میلیارد بودجه ای که البته با رویکردهای نوین آستان قدس رضوی در عرصه های اقتصادی، تحقق آن بیش از پیش بعید به نظر می رسد.
مطلوب است که معاونین تازه منصوب شده در معاونت های نوظهور -ضمن تقدیر از اقدامات نوین انجام شده طی چند ماه گذشته- بر حجم مطالعه و شناخت خود از مجموعه افزوده و تصمیم گیری ها و اعلام مواضع را به بعد از استقرار و اشراف کامل بر زوایای امر موکول نمایند. چه اینکه در همین مدت کوتاه آنچنان بر حجم توقع ها از آستان قدس رضوی افزوده شده که پاسخگویی به آن سهل به نظر نمی رسد.
به تازگی در خبرها آمده بود که معاون آستان قدس رضوی، معلوم نیست کدام معاون، اعلام نموده که "تمام زائران امام رضا ع در وعده های مختلف، سه روز غذای حضرتی دریافت می کنند!"
ایشان در ادامه ذکر کرده اند: "کارخانه ای بزرگ جهت تولید غذا تا آخر سال راه اندازی خواهد شد که در فاز اول روزانه ۵۰ تا ۶۰ هزار و در فاز بعد روزانه ۱۰۰ هزار غذای حضرتی در هر وعده توزیع خواهد شد."
یکصد هزار غذا در هر وعده، یعنی حد اقل دویست هزار غذا در دو وعده ی روزانه..
برای ملموس تر شدن حجم این غذا کافی است این عدد را بر جمعیت سه میلیونی مشهد تقسیم کنیم و به این نتیجه برسیم که اگر این غذا فقط در بین مردم مشهد توزیع شود؛ مشهدی ها هر پانزده روز یکبار می توانند مهمان امام رئوف باشند. (البته این اطعام فقط مختص مشهدی ها نیست.)
زائران هم که تکلیفشان معلوم شد، دریافت سه روز غذای حضرتی در وعده های مختلف. (حداقل دو وعده در روز که می شود به عبارتی شش وعده برای هر زائر!)
قطعا اطعام زائران و مجاوران امام رئوف از غذای متبرک و منتسب به آن امام همام، امری پسندیده و مرضی رضای حضرت رضاست. منتهی نباید به شکلی عمل شود که شأن حضرت و زائران و مجاورانش تحت الشعاع قرار گرفته و با بالا بردن کمّی برخی خدمات به نوعی اقدام به تبرک زدایی نماییم. غذایی که دانه دانه برنج آن دارای ارزشی مثال زدنی در میان ارادتمندان به امام خوبی هاست. هستند افرادی که به جهت تبرک، غذای حضرت را فریز کرده و در ادوار و مراحل مختلف، بخش کوچکی از آن را با غذای روزانه ی خود ممزوج نموده تا از برکت مدام آن بهره مند گردند.
رشد کمّی در این حد، علاوه بر عدم قابلیت اجرا، قطعا دو قربانی خواهد داشت؛ اول کیفیت و دوم حس تولید انبوه بدون توجه به نیت واقف و نیت آشپز و خدمه و ...
برگردیم به اعداد و ارقام..
چنانچه برای میانگین ۲۵ میلیون زائر در سال، شش وعده ی غذایی طی سه روز در نظر بگیریم -این عدد تا ۴۰ میلیون نفر نیز اعلام شده است- سالانه حدود ۱۵۰ میلیون وعده ی غذایی لازم خواهیم داشت که با تولید و توزیع روزانه ۲۰۰ هزار وعده ی غذایی، فقط نیمی از توقع زائران مرتفع خواهد شد؛ بماند که مستضعفین و حاشیه نشینانِ بومی در این دایره چه جایگاهی خواهند داشت؟! و اگر محوریت را با قشر محروم و حاشیه نشین بومی بدانیم؛ چه کسی پاسخگوی وعده های غذایی قول داده شده به زائرین است؟!
چنانچه به همان عددِ ۲۰۰ هزار غذای روزانه ی اعلام شده بسنده کنیم؛ در طول سال حدود ۷۳ میلیون وعده ی غذایی لازم خواهیم داشت. اگر هزینه ی تولید هر وعده ی غذایی را حداقل ۵۰۰۰ تومان در نظر بگیریم؛ برای این امر باید بودجه ای بالغ بر ۳۶۰ میلیارد تومان در نظر بگیرم.
با احتساب بودجه ی سال ۱۳۹۴ آستان قدس رضوی که حدود هزار میلیارد تومان تعریف شده بود، که با توجه به شرایط اقتصادی موجود محقق هم نشد، چیزی بیش از یک سوم بودجه ی آستان قدس مصروف اطعام نیمی از زائران حضرت خواهد شد. چه اینکه اگر بخواهیم همه ی عدد حداقلی ۲۵ میلیون زائر را طبق وعده داده شده، از این خانِ گسترده بهره مند کنیم؛ به مبلغی حدود ۷۵۰ میلیارد تومان یعنی حدود سه چهارم بودجه ی آستان قدس نیازمندیم. بماند که اگر قرار به تحقق وعده های غذایی مجاورین و مستضعفین و خدمه و ... نیز باشد، باید توزیع کل بودجه ی سالانه ی آستان قدس رضوی را در قالب ظروف یکبار مصرف، به نظاره بنشینیم. هزار میلیارد بودجه ای که البته با رویکردهای نوین آستان قدس رضوی در عرصه های اقتصادی، تحقق آن بیش از پیش بعید به نظر می رسد.
مطلوب است که معاونین تازه منصوب شده در معاونت های نوظهور -ضمن تقدیر از اقدامات نوین انجام شده طی چند ماه گذشته- بر حجم مطالعه و شناخت خود از مجموعه افزوده و تصمیم گیری ها و اعلام مواضع را به بعد از استقرار و اشراف کامل بر زوایای امر موکول نمایند. چه اینکه در همین مدت کوتاه آنچنان بر حجم توقع ها از آستان قدس رضوی افزوده شده که پاسخگویی به آن سهل به نظر نمی رسد.
غیر قابل انتشار: ۴
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
احسنت. مسئولین فوق الذکر سرگم امور تبلیغ شده اند و مواردی، عمل به نیات واقفان و رشد توسعه مجموعه و ..و را به فراموشی سپرده اند شاید میخوان رییس جمهور بشن؟!!