به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج در دوره‌ای که به عنوان اوج بیکاری در کهگیلویه و بویراحمد نام‌گذاری شده و به دلیل رکود در بخش‌های مختلف این استان در صدر استان‌های با نرخ بالای بیکاری قرار دارد هستند زنانی که در روستاها مردانه به تولید رونق بخشیده‌اند.
در بسیاری از مناطق روستایی استان در مناطق مختلف و شهرستان‌های هشت گانه زنان روستایی استان کهگیلویه و بویراحمد هنر دستان خود را که از گذشتهگان به ارث برده‌اند ادامه می‌دهند و برای خود و خانواده ممری برای معاش ایجاد کرده‌اند.
در روستاهای مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد صنایع دستی از جمله در حوزه فرش و گلیم و جاجیم و توبره و کیف و سایر کالاهای دیگر که با بافندگی سر و کار دارد هنوز منبعی برای امرار معاش است.
در سال‌های اخیر کارگاه‌های آموزشی و کلاس‌های توجیهی خوبی نیز برای آن‌ها ایجاد شده و از مهم‌ترین کارها و اقدامات این است که در رده خوشه‌های کسب و کار بخش خوشه دست‌بافته‌ها بسیار فعال است.
دستگاه‌های مختلفی با خوشه دست‌بافته‌ها مرتبط هستند که از جمله آن‌ها شرکت شهرک‌های صنعتی و همچنین اداره‌کل میراث فرهنگی و صنایع دستی است که کار آموزش را بر عهده دارند.
علاوه بر این کمک به دریافت تسهیلات برای متقاضیان در این رشته‌ها از دیگر وظایفی است که دستگاه‌های مربوطه بر عهده دارند و تاکنون اعتبارات خوبی جذب شده و در اختیار متقاضیان قرار گرفته است.
اما این همه کار نیست و راه طولانی برای توسعه و درآمدزایی و اشتغال‌زایی پویا و همیشگی وجود دارد چرا که اشتغال فصلی هیچ کمکی به خانواده‌ها نمی‌کند و مشکلات در این گونه اشتغال‌زایی همیشه پابرجاست.
هدف از حمایت این عده از زنان روستایی باید به سمتی باشد که شغل دائمی داشته باشند و از این حیث احساس امنیت کنند تا بتوانند با اطمینان خاطر بیشتری به تولید مشغول شوند و در کنار آن صنایع دستی با کیفیتی تولید و روانه بازار کنند.
اما در این زمینه تنها راه حمایت واقعی از تولید‌کنندگان صنایع دستی در روستاها کمک به صادرات این گونه از تولیدات است که متاسفانه تاکنون گامی در این زمینه برداشته نشده و اگر محصولی نیز از این استان به نام صنایع دستی صادر می‌شود به دست دلالان انجام می‌شود و محصول در این پروسه با برند استان‌های دیگر صادر می‌شود و برای تولید‌کننده جز درد و رنج و دستمزد کم چیز دیگری باقی نمی‌ماند.
در چند روز اخیر شاهد حضور معاون امور بانوان ریاست جمهوری در استان بودیم و برخی از کارآفرینان زن در استان دغدغه‌های خود را با شهیندخت ملاوردی در میان گذاشتند و از مهم‌ترین مشکلات خود را در حوزه تولید همین موضوع ضعف در صادرات بیان کردند.
آن‌ها اعتقاد داشتند که دست رنجشان با برند سایر نقاط کشور به هدر می‌رود و تا هنگامی که صادرات محصول صنایع دستی زنان استان روند صادراتی پیدا نکند زنان روستایی باید وضعیتی این چنینی داشته باشند که در نهایت به فراموشی صنایع دستی در استان منجر می‌شود.
