وقتی صدا و سیما مردم را تشویق به گرفتن عکس و فیلم از برج پلاسکو می‌کند!
حادثه در برج پلاسکو در حالی رخ داد که باز هم بازار سلفی گرفتن و تصویربرداری از دود و آتش و فروکش کردن ساختمان و حتی آواربرداری ادامه داشت و روند امدادرسانی را کند کرده بود اما انگار برای باشگاه خبرنگاران جوان و رسانه‌ای که قرار است ملی باشد پخش این تصاویر مهمتر از نجات جان انسا‌های گرفتار در این بحران است که به طور رسمی در بخش خبری ساعت 19 خواستار ارسال عکس و تصاویر مخاطبان می‌شود!
به گزارش تابناک رضوی، پنجشنبه 30 دی ماه امسال و درپی وقوع حریق در ساختمان کهنسال «پلاسکو» در پایتخت، نیروهای آتش‌نشان و عوامل امدادی برای رسیدن به محل حادثه باز هم با ازدحام جمعیت و تعدد خودروها مواجه هستند که به مراتب بیش از حد معمول است چرا که عطش سلفی گرفتن و تصویربرداری و تماشای آتشی که بر جان این برج مرتفع، باعث ایجاد ترافیک و گره‌‌های کور در مسیر و در نتیجه کندی امدادرسانی است.
فقدان آموزش‌های عمومی مدیریت بحران و از آن مهمتر سواد رسانه ای از یکسو و غلیان آتش هیجان برخی از شهروندان که بشدت احساسی هستند این بار هم اسباب زحمت عوامل امدادی است. جماعتی که برای نمایش خودشان و جذب مخاطب بیشتر در شبکه‌های مجازی، عطش عشقی سیال به نام «سلفی گرفتن» دارند و درجا و بیجا میخکوب حادثه می‌شوند و گوشی به دست به تصویربرداری مشغول شده و بی‌هیچ شرم و حیایی، از ضجه و کشته شدن شهروندان و جمعی از هموطنانمان فیلم و عکس می‌گیرند!
در این میان اما عجیب‌ترین اقدام این بود که صدا و سیمای جمهوری اسلامی که اطلاع‌رسانی لحظه به لحظه متناسبی از این حادثه داشت متاسفانه در ساعات اولیه پس از حادثه به عوض آرامش بخشی به افکار عمومی و هدایت آنان به پرهیز از هرگونه ازدحام و تجمع و توقف بیجا در محل حادثه و گرفتن عکس و فیلمهایی که ممکن است مایه التهاب آفرینی و مزاحمت و تشویش بیشتر اذهان باشد، اقدام به فراخوان عکس‌ها و تصاویر مخاطبان کرد و اتفاقا چند نمونه از فیلمهای کوتاه گرفته شده مردمی را نیز پخش نمود.
این فراخوان رسانه ملی برای ارسال تصاویر عمومی از برج پلاسکو به منزله قلقلک و تشویق مخاطبان - به خصوص جوانان - برای حضور در مکان حادثه و دست به دوربین شدن درحالی رخ داد که همزمان جمله ای تکان دهنده در برخی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شد مبنی بر اینکه « اگر چند فیلم کمتر گرفته می‌شد ؛ چند نفر بیشتر زندگی می‌کردند! » که اگر این جمله پرمفهوم را که شاید حرف دل آتش‌نشانان عروج کرده باشد، درست بدانیم، مبادا که بشود عکس این فرضیه را نیز صادق دانست که « چند فیلم بیشتر گرفتن مساوی با چند جنازه بیشتر است ؟!»
حادثه پلاسکو نیز مانند حریق گسترده سلمان در مشهد و بسیاری دیگر از بحران‌های تلخ قبل و بعدش، به مرور به فراموشی سپرده می‌شود اما امان از روزی که از آن درس نگیریم و به جای آسیب‌شناسی منصفانه عملکرد نهادهای دست اندرکار در آن باز هم با نگرش‌ی سیاسی و جانبدارانه به این آزمون تاثربرانگیز بنگریم ... یادمان باشد که آتش‌نشانان پرکشیده از برج پلاسکو تا همیشه روزگار زنده هستند و ناظر و شاهد رفتار امروز و فردای ما... فاعتبروا یا اولوالابصار
آمنه صنعت‌خانی / تابناک خراسان رضوی
