کد خبر: ۳۶۳۹۲۹
تاریخ انتشار: ۰۱ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۲ 20 January 2017
 چه اندوهناک بود دیدن زندهء صحنه هایی که در آن، آدمیانی از خود گذشته برای نجات جان و مالِ هم میهن شان به آتش زدند و یک روز بعد، هنوز و همچنان تیم های امداد و نجات، درحال جست وجو برای یافتن آنان از زیر صدها تُن آواراند.
 
پلاسکو! تلنگری به اخلاق شهروندی 
 
به گزارش تابناک خراسان رضوی به قلم یک فعال رسانه ای،چه تاسف بار بود دیدنِ التماس نیروی امدادگری که از ما، خیل تماشاگران همیشهء معرکه ها،می خواست تا راه را بازکنیم و اجازه دهیم تا او و یارانش بتوانند به آسیب دیدگانی که ثانیه ها برایشان حکم مرگ و زندگی داشت،  یاری برسانند.
چه دردناک است دیدن چشم هایی که همچنان منتظر آمدن مردان، پدران و فرزندانی به خانه اند که زندگی شان، ساختن زندگی امن و ایمن برای دیگران است و این انتظار برآورده نخواهد شد.
چه خجالت آور است همه چیز را به حکم معرکه دیدن، تماشاچی بودن بر این معرکه ؛ که پنج شنبه سوزناک آخر دی 95 که در نیمی از روز بخشی از خاطرات 50 سال اخیر تهران در آن فروریخت، و خانواده هایی داغدار شده و برخی از هستی ساقط، آخرین معرکه شود و شبکه های اجتماعی پر شود از شکار لحظه هایی که کرده بودیم. ما خیل تماشاگران!
البته رفتارهایی از قبیل ایثار و ازخودگذشتگی آتش نشانان و نیروهای امدادی، صف های طولانی اهدای خون، همدردی عمومی در تمامی شهرها و نقاط کشور .... از جلوه های اخلاقی و انسانیِ حادثه آخرین پنج شنبه دی ماه بود که جای تحلیل و تقدیر بسیار دارد.
اما، فروریختن پلاسکو، موضوعات زیادی را به ما یادآور شد که اگر خدای نکرده چنین فاجعه ای به جای یک ساختمان در چند ساختمان، و به جای یک خیابان در چند خیابان و یا یک شهر رخ دهد، آن گاه چه میزان از توان برای مدیریت بحران داریم و برای احتمال چنین حادثه ای، با بحران مدیریت روبرو نخواهیم شد؟
پلاسکو، تکرار چندباره حوادث بسیار، پیرامون مردم سرزمین مان است تا یادآور شود چقدر فوری به آموزش همگانی و قوانین مرتبط با پیشگیری و امداد نیاز داریم.
شهر و شهرهایی که صدها پلاسکو در آن قد برافراشته اند و به هر دلیلی، تذکرات ایمنی سازمان های مربوطه کارگر نیفتاده و استانداردهای الزامی در آن رعایت نمی شود، هر روز منتظر فاجعه ای چنین هستند.
با چنین تجارب دردناکی، مناسب است که علاوه بر کار فرهنگی در زمینه یادآوری وظایف شهروندی در زمان بروز حوادث، قوانین مرتبط نیز به تصویب رسیده و برای احری آن ضمانت اجرایی دیده شود و شاید در این میان، وظیفه قانونگذاران و دستگاه های نظارتی سنگین تر از دیگران باشد.
وضع قوانینی در زمینه جُرم انگاری ایجاد مزاحمت های عمومی برای امدارسانان در زمان سوانح و حوادث، اصلاح قوانین ایمنی شهر ها و ساختمان ها با رویکرد تقویت شرایط پایش و حضور پررنگ دستگاه های نظارتی و قوه قضائیه در شرایط تخطی از استانداردها، تکلیف به روزرسانی تجهیزات و آموزش های سازمان های امدادگر و پیش بینی بودجه مرتبط و البته مهم تر از همه، نگاه جدی تر به وجوه انسانی مشاغلی مانند آتش نشانی، امداد و نجات و... وضع قوانینی که آسایش خاطر مادی و معنوی بیشتری برای این بخش ارزشمند اجتماع،  ازآن جمله است.
امید که تجربه دردناک پلاسکویی که دیگر نیست ، زمینه چنین فجایعی را به حداقل برساند تا اگر حادثه ای نیز رُخ نمود دیگر شاهد یک فاجعه اخلاقی، انسانی و مادی نباشیم چرا که: مَن جَرّب المُجرّب، حلِّت بهِ النِدامَه؛ که هرکس آزموده ای را بیازماید، جز پشیمانی نصیب نخواهد برد.

علی روانخواه
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
مسعود جعفریان
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۷:۵۸ - ۱۳۹۵/۱۱/۰۱
وظیفه روزنامه نگار همینه..تلنگر به وجذان خواب جامعه
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار