"هر جا صحبت از اعتماد است نام …"، این جمله معروف تبلیغات دهه ۷۰ و ۸۰، ما را یاد این روزهای شهرمان می‌اندازد و مدیریت شهری که به نظر نتوانست اعتماد مردم را جلب کند.
از روزی که قطع شدن درخت چنار قدیمی روبروی سینمای سابق، توسط یکی از مدیران موقت این شهر انجام شد، شاهد شدت یافتن تردید و بی‌اعتمادی خودمان بودیم.
به نظرمان آمد در مباحث زیست‌محیطی تا چند سال نمی‌توانیم امیدوار باشیم، تا سالها تنه به‌جا مانده از درخت و محکم چسبیده به ریشه به هر کدام از ما شهروندان این پیام را می‌داد که محیطزیست را دریابید که البته دریغ از شنیدن این پیام رسا و متأسفانه این نشنیدن‌ها به زخمی کهنه تبدیل شده که هر از گاهی به بهانه‌ای زخمش باز و نمک روی آن ریخته می‌شود.
شنیدیم که ظاهراً قطع درختان کهنسال جریمه سنگینی دارد اما نشنیدیم برای این مسئول اتفاقی بیافتد. شاید از بین بردن این درخت کهنسال نمادی بود از بی‌احترامی به سالمندان که این روزها متأسفانه فراوان شاهد آن هستیم.
البته امیدوار بودیم که برای این درخت جایگزین‌های مناسبی در اماکن مناسبی جای گیرد، اما صد افسوس که آن برفت و این نیامد و خیلی‌های دیگر از جمله درختان نارنج کوچه‌های شهر قطع شدند.
از این بگذریم؛
از زباله‌های دپو شده و مدیریت‌نشده کنار دریا با آن بویی که تا صدها متر افراد ساکن و رهگذر را می‌آزارد و شیرابه‌هایی که به سمت دریا می‌رود و با مخاطرات فراوانی همراه است به لکه ننگی در شهر تبدیل شده، چگونه بگذریم.
از رودخانه‌هایی که به زه‌کشهای دفع فاضلاب‌های شهری تبدیل شده و آخرین بررسی‌های انجام شده حاکی از وجود آلاینده‌های بسیار خطرناک برای انسان‌ها است، چگونه بگذریم.
در سطح شهر بنر زده بودند که با کسانی‌که لوله‌های فاضلاب‌شان منتهی به رودخانه باشد، برخورد قانونی خواهیم کرد.
مسئول این همه فاضلاب شهری با لجن‌هایی که در روزهای بارانی به رودخانه می‌ریزد کیست؟ و چه کسی باید با "او” برخورد کند؟
بارها بحث پروژه تفکیک زباله از مبدأ و جابه‌جایی محل دپوی زباله به یک زمین مناسب برای این کار توسط اعضای شورای شهر مطرح شد اما دریغ از اجرایی‌شدن طرح.
هر سال با تابلوهای رنگارنگ از مسافرانی که به شهرمان می‌آیند با القاب مختلف نسبت داده شده به شهر خوش‌آمد می‌گویند؛پر رنگ ترین لقب این است: شهر توریستی!!!
آیا حقیقتا اعضای شورای شهر و شهردار محترم در مدت مسئولیت خود فکری برای گفتن حقیقت کرده اند؟
وقتی حتی یک سطل زباله مناسب در سواحل نداریم و خیلی از نداشتن‌های دیگر چرا به دروغ این شهر را توریستی لقب می‌دهید؟
آیا هیچ‌کدام از ارگان و نهادهای مسئول شهری و شورای شهر تابه‌حال ذره‌ای برای فرهنگ‌سازی‌های محیط‌زیستی گام برداشته اند؟
لطفا تا دیر نشده، محیط زیست را نجات دهیم.
سازمان مردم نهاد جوانان وارث زمین از فرماندار به‌عنوان مقام ارشد اجرایی و امام جمعه شهرستان به‌عنوان مقام ارشد فرهنگی شهر به طور جدی تقاضای پیگیری دارد.
آوای شمال