مصطفی معین، وزیر علوم دولت اصلاحات و از فعالان جریان چپ، اخیراً در بخشی از مصاحبه خود با سایت جماران اظهار کرده است:
«من احتمال رأی آوری آقای روحانی را کمتر از سال 92 نمی‌بینیم. چون آقای روحانی در دور اول خود در سیاست خارجی عملکرد موفقی داشته و تا حدودی توانسته است فسادهای اقتصادی و اداری گذشته را کنترل و در این زمینه روشنگری انجام دهند. هرچند که برای توده مردم هنوز مسائل اقتصادی و معیشتی وجود دارد اما فکر می‌کنم روندی که طی شده است یک روند تدریجی و رو به بهبود بوده است. ممکن است ریزش آرایی هم وجود داشته باشد»!
او همچنین در تشریح کیفیت ریزش آرای روحانی تصریح می‌کند: کاسته شدن رأی آقای روحانی هم بیشتر به خاطر مشکلات اقتصادی و معیشتی است که میراث دولت قبل است. ولی چون این قضیه برای مردم ملموس است و بهصورت مستقیم با آن درگیر هستند و با تبلیغات منفی که علیه دولت صورت می‌گیرد ممکن است یک عده‌ای به این علت ناامید شوند.
معین در بخش دیگری از صحبت‌های خود به حصر یکی از فتنه‌گران نیز اشاره کرده و می‌گوید: در حصر نگاه‌داشتن، چه وجه قانونی به لحاظ قانون اساسی و قوانین عادی دارد؟ این موضوع از چه وجه اخلاقی برخوردار است؟ چه تدبیری است که به این نتیجه می‌رسد که باید یک فرد را از آزادی‌های خدادادی‌اش محروم کنند و او را در حصر قرار دهند. به‌خصوص که من هیچ‌گاه ندیدم که آقای مهندس موسوی چه در دوران مسئولیتش چه قضایای سال 88 دروغ گفته، به کسی توهینی کرده یا تهمتی زده باشد. ایشان از اخلاقی‌ترین مسئولان و شخصیت‌های انقلاب ما هستند. در ثانی شما اگر در حال حاضر به صحبت‌های انتخاباتی ایشان درباره فسادهای اقتصادی و یا سیاسی در مناظره‌ها و تبلیغات توجه کنید، می‌بینید که خیلی از صحبت‌ها و پیش‌بینی‌های ایشان اتفاق افتاده و حقایق نمایان شده است!
*در همین راستا «مصطفی کواکبیان» از نمایندگان اصلاح‌طلب عضو فراکسیون امید نیز به تازگی در یک سخنرانی با اشاره به وضع موجود گفته است: باید پذیرفت دچار مشکلات عدیدهای هستیم و نمیخواهم، بگویم که دولت عملکرد مطلوب را در این موضوع داشته و خود انتقاداتی به آن دارم اما در بحثهای اقتصادی نمیتوان به راحتی مشکل را حل کرد و نباید توقع سطح بالایی را داشت.
صحبت‌های آقای معین را می‌توان در چارچوب عصیانگری‌های اخیر چهره‌های اصلاح‌طلب علیه نامقبولی وضع موجود ارزیابی کرد.
عصیانگری‌هایی که پیش از این در کلام چهره‌های دیگری نظیر ابراهیم اصغرزاده و محمدرضا تاجیک نیز تکرار شده و هر روز هم بر وسعت آن افزوده می‌شود.
اما علت این اشاره چهره‌های جریان خاص به کژی‌های وضع موجود چیست؟ و آنها چگونه همزمان با همین اشاره‌ها از این می‌گویند که در انتخابات آینده به روحانی رأی خواهند داد؟!
علت به طراحی خاصی برمی‌گردد که جریان خاص برای انتخابات 96 تدارک دیده است.
آنها با علم به اینکه وضع موجودی که دولت آقای روحانی پدید آورده به هیچ وجه قابل قبول نیست و نیز با توجه به اینکه خودشان هم به دلایل مختلف امکان معرفی کاندیدای شاخص و رسمی در انتخابات ریاست‌جمهوری دولت دوازدهم را ندارند، تصمیم گرفته‌اند به فرمول «حمایت غیر رسمی و بدون مسئولیت دموکراتیک از روحانی» روی بیاورند.
به این نحو که اگر رئیس‌جمهور روحانی برنده انتخابات باشد، آنها خواهند گفت که ما حامیان روحانی و شریک دولت جدید هستیم.
اما اگر آقای روحانی بازنده شود، اصلاح‌طلبان، صحبت‌های خود در انتقاد از وضع موجود و اشاره به اینکه پیش از این اظهار کرده‌اند روحانی کاندیدای رسمی آنها نیست (تکرار شده در کلام آقایان الویری و عرب‌سرخی!) و برای او ستاد انتخاباتی هم تشکیل نمی‌دهند را دستاویز قرار داده و عنوان خواهند کرد که ما بازنده انتخابات نیستیم چون کاندیدای رسمی نداشتیم.
بر همین اساس، اصلاح‌طلبان با توجه به فراغت از انتخابات ریاست‌جمهوری و تجربه خوبی که از انتخابات مجلس دهم در تهران دارند، تلاش کرده‌اند تا تمرکز خود را بر انتخابات شورای شهر که همزمان با ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود قرار دهند.
در اشاره به صحبت‌های معین پیرامون مسئله حصر نیز قضاوت را به مخاطبان محترم واگذار می‌کنیم...