بی شک این شعر سعدی شیرین سخن را بارهاشنیده اید و از همان دوران کودکی، آن را در کتاب و درس آموزگارخوانده اید از آن‌روز که معلم ادبیات، سینه صاف کرد و به آواز بلند گفت که «بنی آدم اعضای یکدیگرند!...» و این شعر را بر سر درب سازمان ملل نصب کرده‌اند و همان‌روز چه افتخاری کردیم به ایرانی بودنمان!
بزرگ‌تر که شدیم دریافتیم که آن‌چنان هم جای افتخار نبوده، چراکه سازمان ملل متحد در اصل سازمان ایالات متحده است!درست است که این سازمان بین المللی بعدازجنگ دوم جهانی با هدف حفظ جهان در برابر جنگ تاسیس شد، اما موسسان آن، آمریکا و انگلیس و سه عضو دایم دیگر یعنی چین ، فرانسه و روسیه،همان روز نخست تاسیس آن، آنقدر دوراندیش بودند تا چیزی به نام «حق وتو» را از جیب درآورند تا در کلان نهاد دموکرات جهان، غیرخودی‌ها در مواقع لزوم، نخودی باشند و کر و کور و لال و خلاصه مرده ای بی‌تفاوت گردند.
لذا در می‌یابیم که این سازمان جز برای صاحبانش کاری نمی کند و اصولا قرار نبوده که کارآمد باشد و تنها دست‌آویزی بر حق پایمال شده «بنی آدم» است و بس.
نمونه هم که فراوان است از این حجم سکوت در مقابل نسل‌کشی‌ها در یمن و فلسطین گرفته تا یک بام و چندهوایی در ایجاد گروه تروریستی داعش!
آری چنین شد که صد افسوس خوردیم بر این شعر پارسی که «برعکس نهند نام زنگی، کافور!» و چه حیف از این شعر پر مفهوم بر چنین سرایی و چه خوب شد که سراینده آن، قرن‌ها پیش سر و روی در نقاب خاک کشیده و چنین فجایع و مصائبی راندید!
هنوز از این غم مظلومیت شعر بامسمای سعدی، فارغ نشده ایم که دیگربار و به ناگاه، دوباره همان ابیات از این شعر را بر سرسرای اداره مالیات دیار فردوسی توسی نیز می‌بینیم که در سه‌راهی دارایی مشهد، ساختمانی عریض و طویل و باسابقه کهن، ساخته‌اند و این شعر را بر صدر آستان ورودی آن و نصب العین مردم تعبیه کردند.
اگرچه می دانیم که مالیات در اقتصاد موفق دنیا سه کاربرد اساسی دارد که شامل تامین هزینه های عمومی، وابستگی دولت به ملت و کمک به عدالت اقتصادی است اما متاسفانه به مددنفت ، سهم مالیات در کشور ما آنقدر نازل و ناچیز است که شاید به هیچکدام ازاین موارد آنگونه که باید، نمی‌رسد.
در سال 95 سهم مالیات از بودجه طبق پیش بینی دولت، تنها 38درصد است و این یعنی وابستگی مردم به دولت و نام چنین دولتی را توزیعی نهاده اند چرا که پاسخگوی مردم نیست و شفافیت، عدالت اقتصادی و توزیع عادلانه ثروت در آن جایی ندارد.
این درحالی است که تنها از 40درصد ظرفیت اقتصادی ایران مالیات گرفته می شود که شامل کارمندان و کارگران و کسانی است که توان فرار مالیاتی را ندارند. و مسم است که در چنین دولت‌هایی رانت و رشوه، شیوع داشته و گاهی حرف اول را در اقتصاد می‌زند.
همچنین توصیه علما و مجتهدین نسبت به تبیین این که مالیات، مقوله ای مجزا از خمس و زکات است می تواند موثر و کارساز باشد.
نیم نگاهی به فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در سالیان اخیر نیز نشانگر آن است که ایشان در سخنرانی‌های متعدد تاکید بر مولفه های اقتصادمقاومتی و کاهش درآمدهای نفتی داشتند و در نهایت نیز با تاکید بر تولید و اشتغال مولد برای سال جاری نیز « اقتصاد مقاومتی » را نسخه علاج وضع اقتصاد کشور دانستند درحالیکه تبیین این شعار در سال 95 چندان ثمره‌ای نداشت که سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی!
والسلام/ بتول پادام
تابناک خراسان رضوی
