قرار است در اواخر اردیبهشت امسال باز مردم برای تعیین سرنوشت میهن اسلامی‌شان به پای صندوق‌های رأی رفته و فرد مورد اعتماد خود را برای ریاست جمهوری و افرادی را هم برای شوراهای اسلامی شهر و روستا انتخاب کنند.
قرار است در اواخر اردیبهشت امسال باز مردم برای تعیین سرنوشت میهن اسلامی‌شان به پای صندوق‌های رأی رفته و فرد مورد اعتماد خود را برای ریاست جمهوری و افرادی را هم برای شوراهای اسلامی شهر و روستا انتخاب کنند.
در دوره‌های گذشته شاهد بداخلاقی‌ها و بی‌نظمی‌هایی در برگزاری انتخابات بودیم که عامل آن بعضی از نامزدهایی بودند که با به هم ریختن نظم فضای تبلیغاتی، با صرف هزینه‌های گزاف و تهمت زدن به سایر رقبا مشکلاتی را رقم زدند.
ازجمله مصادیق بداخلاقی انتخاباتی می‌توان به تبلیغات زودهنگام، تخریب رقیب، توزیع شب‌نامه، قبیله گرایی در رأی، تک رأیی، ایجاد آشوب در جلسات رقبا، جلسات محفلی و برگزاری جلسات از امکانات بیت‌المال البته با ظاهر قانونی و باطن تبلیغاتی، نمک‌گیر کردن خبرنگاران، توزیع شام و...، اشاره کرد.
در بحبوحه هر دوره انتخاباتی خبرهای ناخوشایندی از گوشه و کنار به گوش می‌رسد که صورت خوشی ندارد و می‌تواند تأثیر نامناسبی در اذهان مردم ما بگذارد. تبلیغات لازمه انتخابات است اما مشروط بر اینکه رعایت اصول اخلاقی در رأس قرار داشته باشد.
می‌آید، نمی‌آید، انصراف می‌دهد، می‌ماند، این مسیر بداخلاقی چند سالی است که بازارش گرم شده است.
گاه سروصدای زیادی برای آمدن یک شخص به انتخابات ایجاد می‌شود؛ آن شخص هم درباره آمدنش ابتدا ابراز تردید می‌کند.
بعد از مدتی می‌گوید اگر مردم بخواهند می‌آیم. مدتی بعد چیز دیگری می‌گوید. مثلاً می‌گوید اگر احساس تکلیف کنم می‌آیم و همین طور فضا ساماندهی می‌شود تا در ذهن مخاطب آن فرد محور شود. اخیراً ازاین دست تبلیغات زیاد به چشم می‌خورد.
قول‌های غیرمنطقی برخی كانديداها از دیگر اقدامات زشت در رقابت‌های انتخاباتی است درحالی‌که برخی از آن‌ها درباره مباحثی نظر می‌دهند که در حیطه اختیارشان نیست.
برخی کاندیداها در ایام انتخابات حرفهای دشمن شاد کن می‌زنند و با شیطنت به عمد یا غیر عمد در مسیر دشمن گام برمی‌دارند و در این بین خط قرمزی برای خود تعیین نکرده و مرزی هم برای رفتارهای ناشایستشان قائل نیستند.
رهبری در این رابطه می‌فرمایند: «جناح‌های مختلف کشور، بداخلاقی و بدگویی و اهانت و تهمت و این حرف‌ها را مطلقاً راه ندهند. این از آن چیزهایی است که اگر پیش بیاید، دشمن از او خوشحال می‌شود»،تخریب و تهمت اصولگرا و اصلاح‌طلب نمی‌شناسد. به مسئولان استانی و کشوری هم محدود نمی‌شود. کاندیدی برای دیده شدن، منتخب قبلی و فعلی را به مذبوحانه‌ترین شکل زیر سؤال می‌برد و بدون آن‌که راهکاری برای رفع مشکلات ارائه دهد یا طرح و برنامه‌ای داشته باشد با تهمت به کاندیداهای جناح مقابل و رقیب سعی می‌کند، از تعداد طرفداران جبهه رقیب عقب نماند.
بداخلاقی ناشی از ضعف ایمان است و با رعایت اخلاق، حتی اگر پیروز انتخابات نشویم، شکست نخورده‌ایم. برنده اصلی در انتخابات اخلاق است حتی اگر کاندیدایی نتواند خود را بر کرسی وکالت برساند حرکت اخلاق مدارا نه او می‌تواند در این عرصه او را پیروز کند.
به اعتقاد نگارنده نامزدهای محترمی که خود را برای بر عهده گرفتن نقش خطیر وکالت مردم شایسته تشخیص داده‌اند حتماً می‌دانند وظیفه اصلی آنان قانون‌گذاری و نظارت بر اجرای قوانین در محدوده اختیارات نمایندگان است.
اگرچه بسیاری از کاندیدهایی که از بررسی هیئت‌های اجرایی و نظارتی می‌گذرند، تأییدشده ارگان‌های امنیتی نظام‌اند و مردم خیالشان از خیلی جهات راحت است، اما نامزدهای نمایندگی باید حواسشان باشد مدینه فاضله‌ای که وعده‌اش را می‌دهند، آیا در عالم واقع و زمانِ عمل هم محقق شدنی هستند؟ بنابراین کسی که پول‌های حساب‌شده و مشخصی را برای انتخاب شدن خود از سوی مردم، خرج می‌کند، باید مراقب وسوسه از امکانات شبکه‌های مجازی برای تبلیغ زودهنگام و خارج از قانون باشد. باید مواظب باشد مدینه فاضله‌ای غیرحقیقی برای مردم نسازد.
ازجمله مصادیق بداخلاقی انتخاباتی می‌توان به تبلیغات زودهنگام، تخریب رقیب، توزیع شب‌نامه، قبیله گرایی در رأی، تک رأیی، ایجاد آشوب در جلسات رقبا، جلسات محفلی و برگزاری جلسات از امکانات بیت‌المال البته با ظاهر قانونی و باطن تبلیغاتی، نمک‌گیر کردن خبرنگاران، توزیع شام و...، اشاره کرد.
در بحبوحه هر دوره انتخاباتی خبرهای ناخوشایندی از گوشه و کنار به گوش می‌رسد که صورت خوشی ندارد و می‌تواند تأثیر نامناسبی در اذهان مردم ما بگذارد. تبلیغات لازمه انتخابات است اما مشروط بر اینکه رعایت اصول اخلاقی در رأس قرار داشته باشد.
می‌آید، نمی‌آید، انصراف می‌دهد، می‌ماند، این مسیر بداخلاقی چند سالی است که بازارش گرم شده است.
گاه سروصدای زیادی برای آمدن یک شخص به انتخابات ایجاد می‌شود؛ آن شخص هم درباره آمدنش ابتدا ابراز تردید می‌کند.
بعد از مدتی می‌گوید اگر مردم بخواهند می‌آیم. مدتی بعد چیز دیگری می‌گوید. مثلاً می‌گوید اگر احساس تکلیف کنم می‌آیم و همین طور فضا ساماندهی می‌شود تا در ذهن مخاطب آن فرد محور شود. اخیراً ازاین دست تبلیغات زیاد به چشم می‌خورد.
قول‌های غیرمنطقی برخی كانديداها از دیگر اقدامات زشت در رقابت‌های انتخاباتی است درحالی‌که برخی از آن‌ها درباره مباحثی نظر می‌دهند که در حیطه اختیارشان نیست.
برخی کاندیداها در ایام انتخابات حرفهای دشمن شاد کن می‌زنند و با شیطنت به عمد یا غیر عمد در مسیر دشمن گام برمی‌دارند و در این بین خط قرمزی برای خود تعیین نکرده و مرزی هم برای رفتارهای ناشایستشان قائل نیستند.
رهبری در این رابطه می‌فرمایند: «جناح‌های مختلف کشور، بداخلاقی و بدگویی و اهانت و تهمت و این حرف‌ها را مطلقاً راه ندهند. این از آن چیزهایی است که اگر پیش بیاید، دشمن از او خوشحال می‌شود»،تخریب و تهمت اصولگرا و اصلاح‌طلب نمی‌شناسد. به مسئولان استانی و کشوری هم محدود نمی‌شود. کاندیدی برای دیده شدن، منتخب قبلی و فعلی را به مذبوحانه‌ترین شکل زیر سؤال می‌برد و بدون آن‌که راهکاری برای رفع مشکلات ارائه دهد یا طرح و برنامه‌ای داشته باشد با تهمت به کاندیداهای جناح مقابل و رقیب سعی می‌کند، از تعداد طرفداران جبهه رقیب عقب نماند.
بداخلاقی ناشی از ضعف ایمان است و با رعایت اخلاق، حتی اگر پیروز انتخابات نشویم، شکست نخورده‌ایم. برنده اصلی در انتخابات اخلاق است حتی اگر کاندیدایی نتواند خود را بر کرسی وکالت برساند حرکت اخلاق مدارا نه او می‌تواند در این عرصه او را پیروز کند.
به اعتقاد نگارنده نامزدهای محترمی که خود را برای بر عهده گرفتن نقش خطیر وکالت مردم شایسته تشخیص داده‌اند حتماً می‌دانند وظیفه اصلی آنان قانون‌گذاری و نظارت بر اجرای قوانین در محدوده اختیارات نمایندگان است.
اگرچه بسیاری از کاندیدهایی که از بررسی هیئت‌های اجرایی و نظارتی می‌گذرند، تأییدشده ارگان‌های امنیتی نظام‌اند و مردم خیالشان از خیلی جهات راحت است، اما نامزدهای نمایندگی باید حواسشان باشد مدینه فاضله‌ای که وعده‌اش را می‌دهند، آیا در عالم واقع و زمانِ عمل هم محقق شدنی هستند؟ بنابراین کسی که پول‌های حساب‌شده و مشخصی را برای انتخاب شدن خود از سوی مردم، خرج می‌کند، باید مراقب وسوسه از امکانات شبکه‌های مجازی برای تبلیغ زودهنگام و خارج از قانون باشد. باید مواظب باشد مدینه فاضله‌ای غیرحقیقی برای مردم نسازد.
جان کلام ؛
مردم دینشان را برای دنیای کاندیداها نفروشند چراکه مردم قاضی و وجدان بیدار جامعه‌اند، جلوی بداخلاقی را بگیرند، بصیرت و بینش مردم است که می‌تواند راه و رسم انتخابات سالم در جامعه را ترسیم کند.
یک کاندید البته بعد از تأیید صلاحیت طبق چارچوب قانون نباید از قانون خارج شود و هیئت‌های نظارت باید مانع از این امر شوند درحالی‌که به جای برخورد قاطعانه فقط نظارت و پیشگیری می‌کنند و نمی‌توانند ممانعت مشخصی انجام دهند.
البته در قانون فصلی بنام جرائم و مجازات انتخاباتی در نظر گرفته‌شده و قوه قضاییه نیز در امر برخورد با خاطیان دخیل است.
اگر فردی حقیقتاً معاد باور باشد مرتکب خیلی از اعمال ناشایست نمی‌شود؛ که متأسفانه معاد باوری در میان افراد ضعیف شده است. تخریب چهره دیگران و نقض عملکرد آن‌ها در جهت نشان دادن توانمندی خود امری نادرست و به‌دوراز رفتار حرفهای در انتخابات است.
اما کسانی که می‌خواهند به شورا یا مجلس ورود پیدا کنند باید سخنان مقام معظم رهبری را آویزه گوش خود کنند و شهد شیرین انتخابات را به کام افراد اصلح و شایسته و همچنین مردم تلخ نکنند.
نگارنده از دستگاه‌های اجرایی متولی انتخابات می‌خواهد در کاهش چالش‌های انتخاباتی تلاش کنند و هر دستگاهی باید بر خود بداند که از وجه انتخابات صیانت کند.
غلامرضا نادمی
مدیرمسئول و سردبیر هفته‌نامه پیک خورشید
