جنازه شهدای مان را به دوش کشیدیم به‌سان پرچم های افتخار تا دنیای باطل بداند ما از حق نمی گذریم و به قیمت جان هم که شده برای احیای حق تلاش می کنیم. ما با گلوله بیگانه نیستیم که 240 هزار شهید را در دفاع مقدس، چونان پرچم عزت به اهتزاز در آورده ایم.
با عملیات تروریستی هم بیگانه نیستیم که بیشتر از 17 هزار امضای خونین پای سند مبارزه عملی ما با تروریست ها به چشم می خورد. با انتحار و انفجار هم غریبه نیستیم که در شرق کشور بارها و بارها شاهد طلوع شهادت و غروب تروریست ها بوده ایم. ما امنیت را می شناسیم و به راه های حفظ امنیت هم اشراف داریم.
حفظ امنیت یعنی چشم‌ها همیشه باز. یعنی صاحب چشم همیشه هوشیار. یعنی دست همیشه به ماشه. یعنی حتی یک لحظه هم نباید سلاحت «به ضامن» باشد؛ چه تو ضامن امنیت کشور شهیدانی پس فقط باید انگشت به ماشه داشته باشی چه گاه فرصت « مسلح کردن» سلاحت را هم نخواهی یافت.
پس؛ چشم ها باز.، دست ها باز،بیدار و هوشیار که دشمن با همه توان‌اش در کمین است تا تو لحظه ای غفلت کنی یا حتی سلاحت را « به ضامن» کنی، تا بتواند از دیواره اقتدار تو بگذرد و بر هژمونی قدرت سخت و نرم تو ، خراش اندازد. نمی داند- البته- که این دیوار فراتر از بتن مسلح، از ایمان مصلح برخوردار است و خراش برنمی دارد و حوادثی از این دست که چهارشنبه پیش در حرم امام و مجلس اتفاق افتاد ، به اندازه تکان غباری بود که می خواست به غفلت بر دیده و دل بنشیند اما چون خدا ما را دوست دارد و فراوان هم دوست دارد به این حادثه، بیداری ما را فزون تر و هوشیاری ما را دوچندان کرد تا نه تنها نفس تروریست ها را، صدها کیلومتر آن سوی مرز های خودمان بشماریم که ببیریم این نفس های شیطانی را که به بریدن نفس بندگان خدا ، چاق می شود. چنین هم خواهیم کرد. غباری که در تهران برخاست، در لانه تروریست ها فرو خواهد نشستد و آنان را خفه خواهد کرد پس منتظر باشیم و باشند بدخواهان تا سیلی ما را ببینند و مزه مشت اقتدار کشور شهیدان را بچشند.
نکته ای که در لایه های بعدی ما جرا باید گفت، هوشیار باشی است به اصحاب سیاست که در امنیت حد اکثری ایران عزیز، گاه به غفلت دچار می شوند و در چشم هم براغ می شوند و گاه پنجه در صورت هم می کشند ، بدانند این ها که توفان وقتی برمی خیزد، آدرس خانه دوست و دشمن در دست ندارد بلکه همه را ویران می کند و همه درخت ها را می شکند.
می توان قسم جلاله یاد کرد که تروریست هایی که آمدند برای‌شان فرق نمی کرد اصلاح طلب را به گلوله ببندند یا اصول گرا را. پایداری مسلک باشد یا اعتدال گرا! گلوله های آنان جناح و سلیقه و حزب نمی شناسد...
آنان می آیند تا همه را، به تاکید می گویم؛ همه را بکشند و نه تنها گرایش سیاسی که تفاوت مذهبی هم برای‌شان فرق نمی کند و از نماینده سنی مذهب همان اندازه کینه به دل دارند که از شیعه! عزم‌شان برای کشتن زرتشتی و کلیمی و ارمنی همان اندازه جزم است که برای به رگبار بستن شیعه و سنی. آنان میان ما فرق نمی گذارند. برای این دیوسیرتان آدم‌کش همین که ایرانی هستیم کافی است تا فتوا توامان به کفر و مرگ ما بدهند. واقعیتی چنین عریان می طلبد تا ما پوشیده تر سخن کنیم و هوشمندانه تر کنار هم بایستیم و تفاوت سلیقه ها را تا اختلافات وحدت سوز که امنیت سوز هم هست، بالا نبریم که دشمن از این فضا بهره خواهد برد تا ما را پایین بیاورد. به هر روی، ماجرای تروریستی چهارشنبه تهران می تواند مثل آژیر خطر، ما را هوشیار کند تا بیشتر مراقب اوضاع و مواظب خودمان باشیم و صفوف مان را چنان محکم کنیم که به اندازه گذر نسیم هم خالی نماند چه رسد به نفوذ تروریست های آدم کش. کنار هم باشیم و برادر تر از همیشه تا هرگز نتوانند چشم زخمی زنند بر این ملک خدایی.این هم مطمئن باشید وصیت نوشته و نانوشته شهدای چهارشنبه خونین تهران است که کنار هم باشیم تا دشمن ، روزنه ای برای ورود نیابد و نیاید که نباید ...
غلامرضا بنی‌اسدی / تابناک خراسان رضوی
