تک تک سیستم‌های بدن با آب کار می‌کنند. مایعات سموم را از اندام حیاتی بدن دفع می‏‌کنند. شاید فکر کنید ما با شتر وجه مشترک چندانی نداریم، اما یک چیزمان خیلی به هم می‌آید: «هر دوی ما قادریم ساعت‌های مدیدی را بدون نوشیدن آب سپری کنیم.»
کد خبر: ۴۶۲۴۰۵
تاریخ انتشار: ۲۷ تير ۱۳۹۶ - ۲۳:۱۶ 18 July 2017

به گزارش تابناک سمنان و به نقل از فرادید، تک تک سیستم‌های بدن با آب کار می‌کنند. مایعات سموم را از اندام حیاتی بدن دفع می‏‌کنند. شاید فکر کنید ما با شتر وجه مشترک چندانی نداریم، اما یک چیزمان خیلی به هم می‌آید: «هر دوی ما قادریم ساعت‌های مدیدی را بدون نوشیدن آب سپری کنیم.»

در این مقاله داستان خانمی از بریتانیا را می‌خوانید که با انجام یک رژیم ساده، زیبایی خود را دوباره به دست آوردو پوستی شاداب‌تر و جوان‌تر بدست آورد.

من معمولا روزم را با نوشیدن یک استکان چای شروع می‏‌کنم. شاید بعد از نهار یک لیوان آب‌ بخورم و شاید یکی هم بعد از شام که روی هم می‌شود ۱ لیتر آب در ۲۴ ساعت. به نظر می‌رسد این مقدار خیلی باشد اما در واقع حتی کافی هم نیست.

چند سال است که سردرد و سوءهاضمه امانم را بریده است. چند وقت پیش، رفتم سراغ دکتر اعصاب (برای سردرد) و متخصص تغذیه (برای سوءهاضمه) و هردویشان توصیه کردند که روزی ۳ لیتر آب بنوشم تا سیستم بدنم بهترین عملکردش را نشان دهد. تنها پس از ۴ هفته، انگار سارا به زن دیگری تبدیل شده است.

بعد، وقتی که نظرسنجی‌ای خواندم که در نتایجش نوشته بودند «از هر ۵ خانم ساکن بریتانیا، حداقل یک نفرشان میزان توصیه شده‌ی مصرف آب در طول روز را نمی‌نوشد»، تصمیم گرفتم خودم آزمایشی ترتیب بدهم تا ببینم واقعا راست می‌‏گویند یا از خودشان درآورده‌اند؟ اگر یک ماه، به اندازه‌ای که دکترها توصیه می‌کنند، آب بنوشم چه فرقی بوجود خواهد آمد؟

عکس سمت چپی، که در روز اول آزمایشم گرفتمش، به طور کامل – و البته وحشتناک – نشان می‌دهد که کمبود آب چه بلایی بر سر صورتم ‌آورده است.

من ۴۲ سالم است، اما قبول دارم که در تصویر سمت چپ انگار ۵۲ ساله به نظر می‌رسم. دور و بر چشمم گود و کبود است و عکسم اینطور القا می‌کند که انگار لِه و لَورده‌ام. چین و چروک‌های فراوان و آن لک و پیس‌های قرمز رنگ عجیب را هم می‌توانید به وضوح ببینید. در ضمن پوست صورتم اصلا روشنایی ندارد، انگار مُرده است.

دخترهایم، آلیس ۸ ساله و بتی ۴ ساله، به من می‌گویند در تصویر سمت چپی انگار ۱۰۰ ساله هستی، خب حق دارند.

حتی لب‌هایم هم چروکیده هستند. تمامی علائم، دال بر کمبود آب در بدن است. تمامی سیستم‌ها و عملکردهای بدن ما به آب وابسته هستند.

مایعات سموم را از اندام حیاتی بدن دفع می‌کنند، مواد غذایی را به سلول‌ها می‏‌رسانند، برای بافت‌های گوش و حلق و بینی محیطی مرطوب ایجاد می‌کنند و مواد دفعی را خارج می‌کنند.

عدم نوشیدن آب به اندازه‌ی کافی همان و ناقص عمل کردن بدن همان. بنابراین بنده تصمیم گرفتم ببینم بعد از نوشیدن روزی ۳ لیتر آب، ظرف مدت ۲۸ روز، چه شکلی می‌شوم و چه حسی پیدا می‌کنم. نتایج این آزمایش فوق‌العاده بود.

هفته‌ی اول
وزن: ۵۴ کیلوگرم
دور کمر: ۷۱ سانتی‌متر


سه لیتر آب معادل ۵ تا لیوان پر است، که به نظر می‌رسد خیلی آب باشد. رفتم سراغ یک پزشک عمومی در نزدیکی خانه‌مان تا این جریان را باهاش در میان بگذارم و خیالم تخت بشود که این تغییر ناگهانی مصرف آب عوارض بدی را برایم به همراه نداشته باشد. دیدم دکتر گُل از گُلش شکفت و برگشت به من گفت: «اگر از من می‌‏شنوی که صبح یک پارچ آب سر بکش، بعدازظهر یکی دیگر و دم غروب هم یکی دیگر. کلیه‌هایت که مواد دفعی را از خون بدنت فیلتر می‌کنند و آنها را به صورت ادرار از بدن خارج می‌کنند، خیلی سریع جگرشان حال می‌‏آید و حسابی خودشان را می‌چلانند.»

من معمولا روزی سه دفعه به دستشویی می‌روم: یکی اول صبح، یکی قبل از خواب و یکی هم بعدازظهر. بعد از روز اول آزمایش، ۶ بار رفتم دستشویی و دل و روده‌ام که همیشه خیلی تنبل بودند، بدجوری قبراق و سرحال شده بودند.

هر روز قبل از اینکه کرم مرطوب‌کننده به صورت بزنم، اول پوسته پوسته‌های روی صورتم را از بین می‌‌برم تا مثل سطح کره‌ی ماه نشود، اما یکهو دیدم صورتم پر از دون دون شده است. شاید دلیلش این بود که سموم بدن از پوست خارج شده بودند. چند روز که از شروع آزمایشم می‌گذشت، کماکان روزی ۵ یا ۶ دفعه به دستشویی می‌رفتم، اما رنگ ادرارم از زردِ پُررنگ به شفاف تغییر کرده بود.

من چای‌خور قهاری هستم و همسرم می‌گوید که چای خوردن برای تو تقلب محسوب می‌شود، اما بهش گفتم بنیاد تغذیه‌ی بریتانیا می‌گوید «میزان متعادل کافئین باعث کمبود آب بدن نخواهد شد، پس یعنی مصرف چای مساوی با جذب مایعات به بدن است.»

یک شب هم غلط نابجایی کردیم و با دوستان رفتیم بیرون و همچین از سر ناآگاهی نوشیدنی‌ الکلی نوشیدیم! چشم‌تان روز بد نبیند. اینکه آن شب چی کشیدم بماند! این نوشیدنی‌ها به علت داشتن الکل که یک ماده‌ی مُدر است (یعنی فرایند تولید ادرار را تسریع می‌کند) کلیه‌ها را به کار می‌اندازند. در واقع مصرف نوشیدنی الکلی باعث می‏‌شود بدن تا ۴ برابر مایعات از دست بدهد و این یعنی اعلام خطر برای بدن.

از سوی دیگر سردردی که معمولا پس از مصرف نوشیدنی‌های الکلی گریبان آدم را می‌گیرد به علت کمبود آب به وجود می‌آید. در واقع، اعضای بدن به خاطر جبران آب از دست رفته، مجبور می‌شوند جوراب پاریزین سرشان بکشند و شبانه شلنگ و تانکر بردارند و بروند پای مغز، آب بدزدند. در نتیجه مغز دچار کمبود آب شده و منقبض می‌شود. پس اصلا چرا آدم کند کاری که بازآرد پشیمانی؟

از طرف دیگر مغز غشائی دارد که آن را به جمجمه چسبانده است. منقبض شدن مغز باعث می‌شود به این غشا فشار وارد شود و آخ آخ آخ شروع شود… خب بگذریم… .

چندین سال است که صبح به صبح، به محض اینکه از رختخواب بلند ‌می‌شوم، ۱۰ دقیقه یوگا کار می‌کنم. اما در ۶ ماه اخیر بدنم خیلی خُشک شده بود. از وقتی که شروع کردم به نوشیدن ۳ لیتر آب در روز، انعطاف‌پذیری سابق بدنم برگشته سر جایش. بعدا در جایی خواندم که خانم جِما کریچلی از انجمن رژیم غذایی بریتانیا در این باره گفته که نوشیدن آب مفاصل را روغنکاری می‌کند.


هفته‌ی دوم
وزن: ۵۳/۵ کیلوگرم (نیم کیلو لاغر شدم)
دور کمر: ۷۱ سانتی‌متر


همانطور که در عکس می‌بینید، رنگ و رویم بهتر شده و صورتم هم صاف‌تر از دفعه‌ی قبل است و لک و پیس‌ها کمرنگ شدند. هنوز دور چشمم جای پای کلاغ هست اما نه به ترسناکی و مخوفی هفته‌ی قبل.

خیلی خوشحال شدم وقتی که خواهرشوهرم برگشت و بهم گفت که پوستت نسبت به هفته‌ی قبل روشن‌تر شده است. این هفته خیلی گرفتاری داشتم و دائم بیرون از خانه بودم. برای همین از این بطری‌های نیم لیتری آب معدنی می‌خریدم و در کیفم می‌گذاشتم و اینور و آنور می‌رفتم. خرج یک هفته‌ی این آب‌معدنی‌ها شد فقط ۸ پوند. اما در عوض مصرف آب نوشیدنی‌ام در طول روز توزیع شد به این ترتیب که نیم لیتر وقتی از خواب پا می‌شدم، نیم لیتر بعد از صبحانه، نیم لیتر در حین صرف ناهار، نیم لیتر بعدازظهر، نیم لیتر موقع شام و نیم لیتر هم آخر شب قبل از خواب. شاید به نظر برسد اندازه‌ی یک آکواریوم آب خورده‌ام، اما به نظر خودم که اینطور نمی‌آید. امروز به نظرم می‌رسد که دهانم کمتر بو می‌دهد چون چای را گذاشتم کنار – به نظرم همان آب بهتر است.

جما کریچلی می‌گوید: «آب بهترین انتخاب است چون هم کالری ندارد و هم اینکه آب بدن را به کارآمدترین روش تأمین می‌‏کند.» بهش گفتم که بعضی وقت‌ها دوست دارم از آبمیوه به جای آب استفاده کنم که هم تنوع شود و هم طعم و مزه‌ای حس کنم اما بهم گفت نه!

«اگر آبمیوه را در حجم‌های زیاد بنوشی، بیش از آن مقداری که بدنت احتیاج دارد، انرژی واردش کرده‌ای» و این به این معنی است که وزنت زیاد خواهد شد. توجیه شدم.

الان یک هفته است که اصلا سردرد ندارم و این تعجبم را برانگیخته است. در ضمن خیلی خوشحالم که دل و روده‌ام هم خیلی بهتر از قبل کار می‌کند.

امروز بعد از ظهر مجبور شدم برای خرید به شهر لیدز بروم، اما ۳ بار دنبال دستشویی گشتن در ۵ ساعت پدرم را درآورد – بدبختی، این دستشویی‌ها را در نقطه‌ی کور مغازه‌ها می‌سازند و پیدا کردنشان سخت است.

توقع داشتم با اینهمه آبی که خوردم شکمم قُلمبه شود، اما الان از هر زمان دیگری فِلَت‌تر است. تازه، همسرم هم می‌گوید سلولیت دور پاهایم از بین رفته است. باورم نمی‌شود دیگر دارد زیادی خوب پیش می‌رود!

هفته‌ی سوم
وزن: ۵۳/۵ کیلوگرم
دور کمر: ۷۰ سانتی‌متر (یک سانتی‌متر باریکتر شدم)


بادمجان دور چشمم ناپدید شده و آب زیر پوستم افتاده است. دوستم، که اتفاقا در کلینیک زیبایی کار می‏‌کند، می‌گوید آب به پوستت کمک کرده تا هر دفعه سلول‌های پوست باکیفیت‌تری درست کند.

دقت کردم دیدم دیگر موقعی که صبح‌ها از خواب بیدار می‌شوم پلک‌هایم را نمی‌مالم. قبلا انگار خیلی خشک بودند و دلشان نمی‌آمد از خواب دل بکنند، اما الان به هیچ وجه. احتمالا اینهمه آبی که می‌خورم باعث شده مرطوب باقی بمانند.

از اینکه آن هفته، کلی زباله‌ی پلاستیکی تولید کرده بودم خیلی وجدان درد گرفتم و به همین دلیل تصمیم گرفتم این هفته اگر بیرون رفتم یک بطری شیشه‌ای از آب شیر پر کنم و بذارم داخل کیفم. مجبور بودم سوار قطار شوم و مسیر نسبتا طولانی‌‌ای را طی کنم، اما اصلا خسته نشدم و با تمرکز تمام کارم را انجام دادم. یادم آمد قبلا که اینقدر آب نمی‏‌خوردم دائم در طی مسیر چُرت می‌زدم.

دکتر اِما دربی‌شاین، استاد ارشد فیزیولوژی تغذیه‌ی دانشگاه متروپولیتن منچستر و مشاور شورای جذب آب طبیعی در این‌باره می‌گوید: «مغز ما از ۷۳ درصد آب تشکیل شده و کم‌آبی روی عملکرد آن تأثیر منفی می‌گذارد. کمبود آب باعث کاهش توانایی تمرکز کردنمان می‌شود و همچنین قدرت ادراکی‌مان را نیز کم می‌کند.» اما نکته‌ی منفی‌اش کجا بود؟ بله، استفاده‌ی مکرر از توالت چندش‌آورِ قطار. وَععع!

راستی یک چیز دیگر. غذا کمتر می‌خورم چون نوشیدن آب باعث شده خیلی سریع احساس پُر بودن بکنم و از میز غذا کنار بکشم. قبلا عادت اسنک‌خوری داشتم، اما در واقع موقعی که بدنم به آب احتیاج داشت، به جایش دنبال غذا بودم. تحقیقات نشان می‌دهند ۳۷ درصد از آدم‌ها، تشنگی را با گرسنگی اشتباه می‏‌گیرند.

وقتی چشم‌هایم را آرایش می‌کنم، چین و چروک‌‏ها خیلی کمتر خودشان را نشان می‌‏دهند. قبلا که می‌خواستم سایه‌ی چشم بکشم، پشت پلکم به قلم مو می‌چسبید و بلند می‏‌شد، اما الان اینطور نمی‌‏شود.

هفته‌ی چهارم
وزن: ۵۳ کیلوگرم (نیم کیلو دیگر هم لاغر شدم)
دور کمر: ۶۹ سانتی‌متر (یک سانتی‌متر دیگر هم باریکتر شدم)


واقعا باورم نمی‌شود که اینهمه صورتم تغییر کرده است. دیگر اثری از حلقه‌ سیاه دور چشمم نیست و لک و پیس‌‏ها هم ناپدید شدند. صورتم مثل زمان کودکی‌ام نرم و لطیف شده است. تغییرات کاملا چشمگیر و انکارنشدنی هستند.

هم باریکتر شده‌ام و هم خوش هیکل‌تر. آن هم فقط هم به خاطر نوشیدن چند لیوان آب بیشتر، معرکه است.

بهترین دوستم نگران است که این زیاد مصرف کردن آب نکند به سلامتی‌ام صدمه بزند. اما من با همین فرمان و با نظارت پزشک عمومیِ نزدیک خانه‌مان، جلو می‌روم و خیال این دوستم را راحت می‌کنم.

چند وقتی است که دیگر زیاد هم با آن نوشیدنی‌های تلخ حال نمی‌کنم. به جایش صبح‌ها مثل گل آفتابگردان از خواب بیدارمی‌شوم. هر اتفاقی هم که بیفتد این سه لیتر آب در روز را قطع نخواهم کرد و به همه‌ی شما هم توصیه می‏‌کنم همین کار را بکنید (البته زیر نظر دکتر).

با خوردن سه لیتر آب در روز، خوش‌هیکل‌تر، باریک‌تر، سرحال‌تر و خوشگل‌تر شده‌ام و همسر و دوستانم می‌گویند ۱۰ سال جوانتر شده‌ام.

برچسب ها: سوء تغذیه ، زیبایی
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار