آقای استاندار! آدرس مشاغل را به یقه آبی‌ها نشان دهید

به گزارش تابناک اردبیل به نقل از سبلان ما، مجید خدابخش استاندار اردبیل در جلسه امروز شورای اشتغال استان اردبیل در سخنانی گفت: جوانان باید به دنبال شغل‌های "یقه سفید" نباشند زیرا ظرفیتی برای پذیرش حجم گسترده افراد بیکار در اینگونه شغل‌ها وجود ندارد.
استفاده استاندار اردبیل از عبارت "یقه سفید" در خصوص مشاغل کارگران بهانه ای شد تا تفاوت های میان کارگران یقه سفید و یقه آبی را بیشتر مورد کنکاش و بررسی قرار بدهیم.
اصطلاحات یقه آبی و یقه سفید نوعی طبقه بندی‌ شغلی است که کارگرانی را که کار بدنی انجام می‌دهند را از کارگرانی با شغل‌های حرفه‌ای و دفتری متمایز می‌کند.
به طور تاریخی کارگران یقه آبی یونیفرم‌های آبی رنگ پوشیده  و در شغل‌های تجاری مشغول به کار هستند. در سمت مقابل کارگران یقه سفید قرار دارند که پیراهن‌های سفید اتو کشیده به تن دارند و در دفاتر به کارهای اداری مشغولند. از دیگر مواردی که این دو دسته را از هم متمایز می‌کند سطح درآمد و تحصیلات است.
کارگران یقه آبی مشاغل سخت بدنی را انجام می‌دهند و اصطلاحا نان بازوانشان را می‌خورند. مهارت‌های لازم کارگران یقه آبی بر اساس نوع شغل متفاوت است. بعضی از مشاغل یقه آبی نیازمند پرسنلی با مهارت بالا و دارای گواهینامه است که این مشاغل شامل مکانیک هواپیما، لوله کش، برق کار، کارگر ساختمانی و شغل‌هایی از این قبیل است. بسیاری از کارفرمایان، کارگران یقه آبی را که فاقد مهارت و یا از مهارت کمی برخوردار هستند در  کارهای ساده‌ای مانند تمیز کردن، نگهداری و خط مونتاژ بکار می‌گیرند.
کارگران یقه سفید معمولا وظایف شغلی‌شان را در یک محیط اداری انجام می‌دهند. آنها در تخصص خود ماهر و به طور رسمی آموزش دیده هستند. حسابداران، بانکداران، وکلا و مشاورین املاک جز رده کارگران یقه سفید محسوب می‌شوند که خدمات حرفه‌ای را برای مشتریان خود فراهم می‌کنند. مهندسان و معماران از دیگر کارگران یقه سفید هستند که خدمات خود  را برای شرکت‌ها و موسسات بازرگانی و دولتی فراهم می‌کنند.
سطح تحصیلات یکی دیگر از تفاوتهای عمده بین مشاغل یقه آبی و یقه سفید است. مشاغل یقه سفید عموما ملزم به داشتن تحصیلات رسمی هستند. کارگران یقه سفید معمولا حداقل یک مدرک دیپلم و اکثرا تحصیلات دانشگاهی از سطوح کاردانی تا کارشناسی ارشد و یا یک مدرک حرفه‌ای را دارا هستند. بعضی از کارگران یقه آبی شاغل در کارهای فنی از قبیل نجاری، دارای  تحصیلات فنی‌حرفه‌ای رسمی هستند اما اکثر کارگران یقه آبی مهارت‌هایشان را در حین کار بدست می‌آورند. اکثر مشاغل یقه آبی برای انجام وظایف شغلی عمومی به آموزش‌ و تحصیلات رسمی نیاز ندارند.
اکنون با توجه به تفاوت های برشمرده در خصوص کارگران یقه سفید و یقه آبی، بیکاران و کارجویان بخصوص جوانان تحصیل کرده از استاندار محترم این پرسش را مطرح می کنند حال که امکان و ظرفیتی برای پذیرش آنان در مشاغل یقه سفیدها وجود ندارد، جوانان چگونه و از چه طریقی می توانند در مشاغل یقه آبی ها ورود کنند؟به معنای دیگر،دولت محترم به عنوان وظیفه حاکمیتی و مسئولیتی که در قبال فراهم کردن زیرساخت ها و زمینه های اشتغال دارد، چه اقداماتی برای این منظور انجام داده است؟
ناگفته پیداست که در وضعیت فعلی شرایط کسب و کار در استان اردبیل و تعطیلی کارخانجات و بیکاری مراکز تولیدی که مصداق بارز آن ذوب آهن اردبیل است، به حدی وخیم است که در مشاغل یقه آبی ها هر روز شاهد اخراج کارگران هستیم و با این وصف باید منتظر بمانیم تا دولت در ادبیات کارگری برای حجم عظیم و متراکم جوانان جویای کار و بیکاران که حتی برای مشاغل یقه سفیدی اصلاً فکر نمی کنند و فقط به فکر یک شغل ساده و حلال هستند، باشیم!
انتهای پیام/