بارانی است حال من و بی قراری ام این اشک شاهد است که ابری بهاری ام
هم شاد از عروج تماشایی توام
هم ناگزیر زمزمه ی سوگواری ام
از لحظه ی شهادت تو اشک جاری ام
عمری ست محو غصه این سرشماری ام
احساس می کنم که تو با آن نگاه پاک
حرفی نگته می زنی و کار داری ام
شرمنده ام که زنده در این شرمساری ام
رفتند و من اسیر شب داغداری ام
چشم انتظار آمدنت می گذاری ام...
