در زادروز کارگردان یگانه سینمای ایران؛
علی حاتمی عاشق ایران و فرهنگ غنی آن بود.برای همین در تمام فیلم هایی که ساخت بوی ایران و ایرانی فضا را عطر آگین می کرد.
به گزارش تابناک رضوی،به نقل از خبرگزاری صبا،علی حاتمی ستاره ای درخشان بود که همواره بر تارک تاریخ سینمای ایران می درخشد. خصلت انسانی، از وی هنرمندی دقیق و شریف ساخته بود که می دانست چه چیزی را به مردم ارائه دهد تا آنان را به وجد آورد.عاشق ایران و فرهنگ غنی آن بود. برای همین در تمام فیلم هایی که ساخت بوی ایران و ایرانی فضا را عطر آگین می کرد.
کارگردانی دقیق و فهیم بود که بر تمام اجزای اثرش احاطه کامل داشت و در همه آنها صاحب نظر بود.تماشاگر با فیلم های علی حاتمی ارتباط برقرار و آن را بخشی از زندگی خویش می دید.
در طول سالیانی که به هنرنمایی پرداخت ،هرگز از فرهنگ ایران و ایرانی غافل نشد.عشق او ایران بود و مردمش.دوست داشت همیشه آنان را بر سر شوق و ذوق بیاورد.حاتمی نویسنده ای توانا و محققی کوشا نیزبود.دیالوگ های تاثیرگذار و زیبایش نشان از تسلط وی برتاریخ ادبیات ایران و همچنین آشنایی اش با ادبیات مردم کوچه و بازار دارد.
مرگ زودرس، علی حاتمی را از مردم گرفت، مردمی که به او و کارهایش عشق می ورزیدند و می ورزند.با مرگ وی، از بیشتر فیلم های ساخته شده در سینمای ایران فرهنگ غنی ایرانی حذف شد و تنها در آثارچند کارگردان معدود سایه ای از این فرهنگ هنوز باقی مانده است.
به جرات می توان گفت: علی حاتمی تنها فیلمسازی بود که تا آخر عمر،ایرانی اندیشید و ایرانی کارگردانی کرد.
به بهانه زادروز تولد این کارگردان بزرگ با جمشید مشایخی، مرتضی شایسته و حبیب اسماعیلی گفت و گویی انجام داده ایم که می خوانید:
جمشید مشایخی پیشکسوت سینما، تئاتر وتلویزیون درباره علی حاتمی به صبا گفت: سال ها پیش علی هنوز فیلمی نساخته بود. از من دعوت کرد تا نقش اول فیلمش را برعهده بگیرم، ولی آن فیلم ساخته نشد. بعدها فیلم «طوقی» را آغاز کرد که با تهیه کننده آن به توافق نرسیدم.علی گمان کرد نمی خواهم با او کار کنم واز این موضوع دلخور شده بود. تا اینکه سال 52 حاتمی 6 داستان از حضرت مولانا را در تلویزیون کار کرد . باهم صحبت کردیم و آن زمان فهمید ماجرا چیز دیگری بود. دراین شش داستان مولانا بازی کردم.
وی ادامه داد: سال 54 سریال «سلطان صاحبقران» را ساخت که این دراین فیلم نقش ناصرالدین شاه را باز کردم .سال 56 در فیلم «سوته دلان» نیز با ایشان همکاری کردم .علی را به عنوان یک کارگردان فاخر در سینمای ایران قبول دارم.
مشایخی در پایان علی حاتمی را سعدی سینمای ایران خواند و خاطرنشان کرد: اعتقاد به نوشته هایش دارم،علی هنرمند بزرگ و نابغه سینمای کشور بود. یادش گرامی.
مرتضی شایسته نیز گفت: قبل از انجام هر کاری تمام مراحل را با دقت و موشکافانه بررسی و مشورت می کرد. نمونه بارز آن را در فیلم «مادر» و «دل شدگان» می توان دید . بسیاری از مسائل را به گونه ای در نظر می گرفت که هنوز تکنولوژی به آن توان و قدرت نرسیده بود.
وی درپایان خاطر نشان کرد: علی نسبت به کار متعهد، علاقه مند وعاشق بود .وی در حرفه خود همتا و نظیر نداشت.
حبیب اسماعیلی هم گفت: تاکنون سبک کار علی حاتمی را کمتر در سینمای ایران دیدم . فیلمسازان بسیاری از دنیا رفتند و فیلمسازان دیگر جایی آنان کار می کنند، ولی در مورد علی با جرات می توان گفت کمتر کسی توانست جای او را بگیرد. قلم زیبایی داشت و دیالوگ نویس قهاری بود. علی فیلم های ماندگاری از خود برجای گذاشت.
وی با اشاره به اینکه شهرک سینمایی یادگار بزرگ مرحوم علی حاتمی است افزود: بنده چند مدتی برای ساخت فیلم شادروان تختی که قراربود برای اولین بار ساخته شود با ایشان در ارتباط بودم. دوران بسیار خوبی بود.علی بسیار برای کارش ارزش قائل بود. از اوصاف بارز او ،مهربانی و احترام خاصی که برای هنرمندان پیشکسوتان و دست اندر کاران قائل بود. هیچ زمان او را عصبی ندیدم . گرم و صمیمی با تمام عوامل برخورد می کرد.
