به نظر میرسد حامیان دیروز داعش به حامیان استقلال کردستان تغییر موضع دادهاند. اساساً منش استعمار بهکارگیری انواع روشها جهت دستیابی به اهداف خود است و در هر مقطع که عدم کار آیی یک طرح آشکار شد، روش دیگری بکار گرفته میشود.
به گزارش تابناک همدان؛ آمریکا و متحدان آن ابتدا با جذب حمایتهای مالی و تسلیحاتی برخی دول مرتجع عربی آتش اختلاف و جنگ داخلی رابین مردم و احزاب و گروههای مختلف برافروختند و سر آخر عناصر تروریستی را به داخل عراق گسیل نمودند و «جنگ نیابتی» همان سیاستی بود که درگذشته هم علیه برخی از کشورها بهکار گرفتهشده بود.
بدیهی است که تاکتیکهای جنگی به فراخور زمان و بنا به کار آیی یا عدم کار آیی، تغییر میکنند و امروز هم استعمارگران گمان میکنند سرزمین تکهتکه شده بهتر میتواند بلعیده شود و رؤیای عراقهای کوچک را در سر میپرورانند. گویی این کشور همچون نمدی است که هر کس به فکر بافتن کلاهی از آن برای خود است و روی کار آمدن حکومتی سرسپرده توسط مسعود بارزانی طی همهپرسی ۲۵ سپتامبر میتواند مرهمی هرچند اندک بر شکست سیاستهای امریکا در این منطقه باشد.
ترکیه، سوریه و ایران ممکن است از متضرران اصلی این غائله باشند چراکه جمعیت قابلملاحظه از کرد ها را در خود جایدادهاند و این جدایی میتواند اقدامی تحریکآمیز تلقی شود که در آینده به برخی تحرکات و تنشها در داخل این کشورها دامن زند.
باید اذعان نمود که آینده این دولت همسایه امنیت ما را نیز تحتالشعاع قرار میدهد چراکه امنیت و ثبات این دو بههمپیوسته و متصل است. دیپلماسی فعال و هوشمندانه ایران با کمک متحدان خود و نیز سازمانها و نهادهای منطقهای و بینالمللی میتواند از بروز یک منطقه مناقشه یا بهاصطلاح یک جبهه جدید جنگ - که منافع همسایگان را در ابعاد مختلف امنیتی، استراتژیکی و اقتصادی تهدید میکند- جلوگیری نماید.
حضرت آیت ا... خامنهای هم در دیدار با آقای حیدر العبادی در تاریخ ۳۰ ام خرداد سال جاری فرمودند «جمهوری اسلامی ایران با برخی زمزمهها مبنی بر برگزاری همهپرسی برای جدایی یک بخش از عراق مخالف است و دامن زنندگان به این موضوع را مخالفان استقلال و هویت عراق میداند.»
بیشک عراق حیدرالعبادی با آنچه در زمان قدرت حزب بعث در این کشور حکومت میکرد تفاوت آشکار دارد و امریکا و متحدانش نمیتوانند متحدی استراتژیک از آن بسازند اما شاید بتوان از عراقهای کوچک همپیمانانی ساخت که منافع آنها را در این منطقه انرژی تأمین نمایند.
از سوی دیگر، بااینکه رئیس اقلیم کردستان هدف از اینهمه پرسی را ممانعت از بروز فجایع و جنگهای جدید اعلام میکند و بر برگزاری همهپرسی در تاریخ مقرر تأکید دارد اما اکثر ناظران و تحلیل گران با او همراه نیستند و اساساً معتقدند شرایط استقلال در این اقلیم مهیا نیست و بسیاری از مردم این خطه به دلیل هراس از بحرانهای احتمالی –بهویژه انزوای سیاسی و اقتصادی-با انبار کردن برخی ملزومات اولیه زندگی خود را برای مقابله با این بحرانها آماده میکنند.
معالوصف، هرچند که داعیه استقلال کردستان بهپیش از حضور صدام حسین بازمیگردد اما یکی از مهمترین پیشزمینه امروز اینهمه پرسی تحریک عناصر استعمار و سهم خواهی مسعود بارزانی پس از پیروزیهای ارتش و نیروهای مردمی بر داعش است اما باید اقرار نمود که این جدایی ممکن است مقدمهای برای یک سری جنگهای داخلی و تفرقه و نابودی کرد ها و نهایتاً تضعیف دولت مرکزی باشد.
بنابراین به نظر میرسد رئیس اقلیم کردستان باید به همین اندازه از خودمختاری قناعت کند و وحدت و یکپارچگی سرزمین عراق را با جدایی تحریکآمیز یک جزء از پیکره واحد معاوضه نکند و امنیت حکومت خود را به مخاطره نیفکند.