تابناک / شبیخون ازآنجا شروع شد که کاپیتان سرخ‌پوش رسماً خبر از آخرین بازی‌اش با پیراهن سپیدرود داد. همین خبر کافی بود تا قلب‌های بسیاری از کار بایستد.
واپسین آدینه شب ِ مردادماه 96 مصادف خواهد بود با تراژدی غمناک رشتی‌ها. آدینه شب چه خبر خواهد بود؟ رشتی‌ها بعد از دست دادن میرزا کوچک خان تاب‌وتوان از دست دادن سردار دیگری را نخواهند داشت؛ اما این بار خبری از کوه‌های گیلوان و سر بریده میرزا کوچک خان نیست.
هر چه هست در ورزشگاه نیم‌قرنی عضدی رخ خواهد داد؛ اما این بار رشتی‌ها چه کسی را از دست خواهند داد؟
آدینه شب قرار است سرداری خلع سلاح شود که دو دهه عاشقانه برای مردمان دیار باران به‌سان یک سرباز جنگید آن‌هم با دستانی خالی و تنها با تعصب مثال‌زدنی از نوع رشتی‌اش.
آدینه شب قرار است از فوتبال جدایش کنند. بعدازاین شب دیگر هواداران او را در زمین نخواهند دید. با رفتنش چه کسی برایمان گل‌های سه امتیازی بزند؟ چه کسی جوانی‌اش را به تاراج بگذارد تا مردمانی شاد و سرمست شوند از طنازی‌اش در خط آتش سرخ‌های شهر باران
آدینه شب همه خواهند آمد. برای دیدن اسطوره‌ای که خاکی خاکی است به‌سان مردمان شهرش.
شبیخون ازآنجا شروع شد که کاپیتان سرخ‌پوش رسماً خبر از آخرین بازی‌اش با پیراهن سپیدرود داد. همین خبر کافی بود تا قلب‌های بسیاری از کار بایستد. چه اشک‌هایی که سرازیر نشود. گویا کل شهر عزادار شده است. انگارنه‌انگار آدینه شب همه پرچم سرخ باید به دست بگیریم. آدینه شب، فوتبال برای لحظاتی در شهر باران خواهد مرد و خدا می‌داند کی زنده خواهد شد.
سهیل تنها یک ستاره نبود. مگر می‌شود در فوتبال به‌اصطلاح حرفه‌ای امروز بیش از یک دهه تنها لباس سرخ شهرت را به تن کنی. وفادار باشی حتی برای روزهایی که نخواستن تو را برایشان آرزوی موفقیت کنی. رفتنت را باور نداریم.
آقای قهرمان! قهرمانانه با مستطیل سبز وداع خواهی کرد. گل‌های حساست در لیگ دسته دوم و صعود به لیگ یک و پس‌ازآن گل‌های سرنوشت‌سازت در این لیگ و صعود به لیگ برتر بعد از ربع قرن را فراموش نخواهیم کرد. مگر می‌شود رشتی باشی عاشق باشی و کاپیتان اسطوره‌ای سرخ‌های شهر باران را فراموش کنی.
بدرود کاپیتان اما بدان یک شهر برایت ایستاده خواهد گریست