همه پرسی کردستان عراق برای استقلال با مخالفت های گسترده ی منطقه ای و جهانی روبرو شد تا آنجا که شورای امنیت سازمان ملل هم خواهان لغو آن گردید.برخی از این مخالفت ها مصلحتی و برخی واقعی است.
در روزگاری که استراتژی تعریف و تقسیم جهان را انگلستان در دست داشت سیاستی کلی موسوم به تفرقه بینداز و حکومت کن را در دستور کار خود داشت بر همین اساس تلاش بسیاری را به کار برد تا قومیت های واحد را در کشورهای مختلف پراکنده نماید. به تعبیر دیگر استراتژی انگلستان برای جهان استراتژی کشورهای چند یاخته ای بود به این معنا که یک قومیت مثلا کرد در چند کشور پراکنده شود تا در شرایط مقتضی بتواند با تحریک آنها تشنج و نا امنی برای کشوری که مورد نظر انگلستان است به وجود بیاورد.
اگر به نقشه ی جهان نگاه کنیم در نقاط مختلف این تقسیم قومی را می بینیم و شاهد هستیم که در دو سوی مرزها یک قومیت زندگی می کنند.
اکنون که تعریف استراتژی جهان در اختیار آمریکایی هاست و آنان از کشورهای بزرگ، قدرتمند و پر جمعیت هراس دارند در پی آن هستند که کشورها را کوچک کنند لذا استراتژی جدیدی تحت عنوان کشورهای تک یاخته ای را تعریف کرده اند مبنای این استراتژی «هر قومیت یک کشور» است.
اکنون از اروپا تا شرق دور شاهد شکل دهی به این استراتژی توسط امریکایی ها هستیم دقت در جغرافیای سیاسی جهان و تحولات در جریان آن به ما نشان می دهد که باید هوشیار باشیم و به مخالفت امریکا با همه پرسی استقلال کردستان اعتماد نکنیم. این که در این شرایط چه دستاوردی عاید کردها می شود بحثی جداگانه است که باید به طور مستقل به آن پرداخت./ روزنامه محلی زاهدان