فیلم «پنج» به کارگردانی «سید مجتبی حسینی» با پذیرفتهشدن در 25 فستیوال و
همچنین دریافت جوایز در بخشهای مختلف هنر، کارگردانان ایرانی را به رخ
جهانیان کشیده است.
فیلم «پنج» با نگاهی فلسفی به بافت تاریخی، صنایعدستی و فرهنگ اصیل شهر یزد، جاذبههای گردشگری این منطقه را به رخ میکشد.
به همین دلیل همشهری سراغ این کارگردان جوان و موفق رفت و درباره آثار و
همچنین مشکلاتی که در راه کارگردانی وجود دارد، با وی به گفتوگو نشست.
-
خود را برای خوانندهها معرفی کنید؟
سیدمجتبی حسینی، متولد ۱۳۵۷ در شهر یزد و همچنین فارغالتحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشگاه جامع رسانه تهران هستم.
-
چه شد که حرفه کارگردانی را انتخاب کردید؟
کارگردانی حرفه اول من نبود. از تاریخ و ادبیات به موسیقی، بعد به تئاتر و
در آخر به شعر و سینما کوچ کردم. دمیدن روح اندیشه و احساس در اثری که از
خودم جدا میشود و به یادگار میماند، دغدغهام بوده و هست. با این حساب،
کارگردانی و تالیف اثر سینمایی، بهترین انتخابی بوده که در قرن بیستم و
بعد از آن می توانستم داشته باشم.
-
مشکلات کارگردانی در ایران چیست؟
در ایران یک فیلمساز موفق با توجه به داشته هایش، از خود خلاقیت به خرج می
دهد اما در کشورهای پیشرفته، براساس تخیل و رویا پردازی، این کار صورت
میگیرد.
فیلمسازان ایرانی یاد میگیرند چگونه با کمترین امکانات فیلم های موفق
بسازند و خلاقیتشان از معنا بخشیدن به آن چه هست، شکل گیرد.شهر تاریخی
یزد موقعیت فرهنگی و معماری خوبی برای بروز اینگونه خلاقیتها دار، ولی
مشکلات کارگردانهای ایرانی به دلیل نبود حمایت های اصولی از آنهاست.
-
شغل دیگری به جز کارگردانی دارید؟
درحالحاضر خیر. کارگردانی را اما در دو شاخه دنبال میکنم: یکی برای
خلاقیت هنری و دیگری انجام کارهای سفارشی برای گذراندن زندگی شخصی. در
واقع، مثل پزشک متخصصی هستم که مجبور است خدمات و امدادهای اولیه و همگانی
را هم خودش انجام دهد.
-
برنامه شما برای آینده چیست ؟ برنامه ای برای ساخت فیلم در دیگر شهرها دارید؟
به جز دنبال کردن کارهای سفارشی پیشپاافتاده که خدمتتان عرض کردم و
پیگیری پخش جهانی فیلم «پنج»، درصدد تولید دومین فیلم سینماییام هستم. این
فیلم هم نزدیک به سبک ساختاری فیلم قبلی ام خواهد بود و این بار به
کویر و قنات ارتباط دارد. چنانچه در یزد مورد حمایت قرار بگیرم، تولیدش را
همین جا کلید می زنم و اگر هم مثل گذشته مجبور به سرمایهگذاری شخصی
باشم، احتمالا منطقه و استان دیگری را برای کارم انتخاب خواهم کرد.
-
آثار خود را برای ما معرفی میکنید؟
کارهای گذشته، سیاهمشق بود و درواقع با آنها راهم را پیدا می کردم.
«پنج» اولین فیلم من است، بااینوجود همه فیلم های کوتاه و بلندی را که
پیشتر ساختهام، دوست دارم و برایم ارزشمند است.
-
درباره فیلمی که شما را به جهانیان شناساند، بیشتر توضیح دهید.
فیلم «پنج» تاکنون در ۲۵ جشنواره بین المللی پذیرفته شده و بیش از 10
جایزه جهانی بهدست آورده است. کانسپشن شیلی، یوراسیای روسیه، اونیروس
ایتالیا، فستیگیوس لس آنجلس، کلکته هندوستان و چند فستیوال دیگر جوایزی را
به این فیلم اختصاص دادهاند.
اهمیت این فیلم نهفقط بهعلت جوایز هنری بلکه بهدلیل تاثیری است که بر
روند معرفی جهانی شدن شهر یزد گذاشته است. «پنج» با نگاهی فلسفی به بافت
تاریخی، صنایعدستی و فرهنگ اصیل شهر یزد، جاذبههای گردشگری این منطقه را
به رخ میکشد. بهتازگی با یکی از پخش کننده های بین المللی فیلم
برای پخش از شبکههای تلویزیونی خارج از کشور هم به توافقاتی رسیده ایم
تا به امید خدا بعد از سیر روند جشنوارهای، زمینه دیده شدن هر چه بیشتر آن
را فراهم کنیم.
اکران سینمای هنر و تجربه فیلم «پنج» نیز در برنامه کاریمان قرار دارد.
امیدوارم عرضه هر چه بیشتر این فیلم بتواند باعث جذب گردشگران از گوشه و
کنار جهان به یزد شود.
-
برای حضور در جشنوارههای مختلف چه مشکلاتی داشتید؟
در یک کلام، مشکل مالی. این فیلم تماماً با هزینه شخصی ساخته شده است و هر
قدر که توانستهام برایش هزینه کرده ام. امروزه ثبتنام در
فستیوالهای بین المللی، هزینه زیادی دارد که معمولا 10 تا 120 دلار
باید برایش در نظر گرفت. اگر محدودیت مالی نداشتم، شک نکنید آمار جوایز و
راهیابی فیلم به جشنوارههای جهانی از آن چه هست خیلی بالاتر بود.اکنون به
اتفاق برخی عوامل فیلم برای حضور در هشتمین جشنواره صوفیا بلغارستان با
وجود دعوت رسمی، مردد به رفتن هستم؛ چراکه هنوز تا رسیدن به مرحله بازگشت
سرمایه، راه درازی پیش رو داریم.