کد خبر: ۵۳۷۷۸۶
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۴ 13 December 2017

تابناک ایلام ::فرصت ها مثل برق وباد می گذرند ،از روی کار آمدن دولت دوازدهم وجابجایی استاندار ایلام ماهها می گذرد. بخش اعظمی از پتانسیل و وقت مدیران استان صرف کنگره عظیم اربعین شد ،بخش باقی مانده هم یقینا با بگو مگوها بر سر تغییر مدیران استان خواهد گذشت . نکته اینجاست که تا پایان سال نیز زمان چندانی باقی نیست و دراین بین تنها سری که بی کلاه مانده است سر مردم ایلام است .

همه از زمین وزمان گله مندند که چرا با وجود مزیت های نسبی استان در حوزه های مختلف ،اما مردم استان راهی را می پیمایند که سالهاست با واژه محرومیت و توسعه نیافتگی همراه است ،پای شعار وبیان درد که می رسد ،همه دکتر وکارشناس می شوند و تشخیص درد و ناکامی در توسعه را با  ظرافت وریز به ریز بیان می کنند، اما درعمل همواره یک پایمان می لنگد.

دراستان ایلام ،تمام مزیت های اقتصادی و مولفه های رشد و توسعه از گردشگری وکشاورزی وسامانه گرمسیری گرفته تا نفت وگاز ، مرز وصادرات و اربعین هم یکجا جمعند،اگر این ظرفیت در اختیار استان بزرگی هم قرار داشت ،الان می توانست با  سرعت به رشد وترقی دست یافته وحتی بخشی از اقتصاد کشور را هم پشتیبانی نمایند.

اما دراستان ما اینگونه نیست ،با بی محلی که به زمان نموده ونه ماه از سال را به بطالت گذرانیده ایم ، هنوز تکلیف بخشی از مدیران موثر در توسعه استان روشن نشده و از نظر بودجه تخصیص دولت در ردیف های آخر قرار گرفته ایم ،اما کماکان انتظار داریم با کار کردن سه ماه درسال ووضعیت جاری حاکم بر استان  در ردیف استانهای توسعه یافته هم قرار بگیریم.

استانی که استاندار آن هنوز نتوانسته است با سیاسیون و منفعت طلب وسهم خواهان آن کنار بیاید و معاونین حساس اقتصادی وعمرانی خود که بدون واسطه با توسعه وپیشرفت و عمران استانش در ارتباطند را انتخاب کند،استانی که نمایندگان آن هرکدام راه خودشان را رفته وبرخی فقط وفقط بدنبال طرح اقدامات شعاری و عامه پسند هستند ،استانی که رانت ورابطه در آن حرف اول را زده ومنافع عمومی آن به راحتی فدای منفعت طلبی های شخصی وباندی می شود ،استانی که چند دهه است سمبل سازی کارهایش گوش فلک را پر کرده است باید هم همچنان در میان سختی های توسعه نیافتگی ومحرومیت دست وپا بزند.

سالهاست در این استان پروژه های نفت وگاز و پتروشیمی وبازارچه مرزی فعال است ،سالهاست میادین نفتی این استان محل تاخت وتاز شرکتها وپیمانکاران غیر بومی شده است ،اما سهم استخدام جذب نیروهای بومی استان از محل فعالیت این همه شرکت بزرگ وسرشار از پول چقدراست ؟

چرا باوجود اینکه فرزندان این استان در حساس ترین پست های مدیریتی نفت وگاز کشور از قبیل تسخیر دو صندلی کمیسیون انرژی مجلس ،پست بازرسی پخش نفت ،مشاور وزیر نفت ، مدیرعاملی صندوق بازنشستگان صنعت نفت با دهها شرکت حفاری وهُلدینگ اقتصادی و..و..قرار دارند ،اما دراین استان کوچک پانصد هزارنفری بیش از 15هزار جوان تحصیلکرده در مقاطع عالی به دنبال یک شغل غیر مرتبط نظیر رانندگی وسرایدرای لهله زده وبرای دستیابی به آن به انواع روشها متوسل می شوند؟ پس عِرق و تعصب ایلامی بودن و دغدغه توسعه استان داشتن این عزیزان کجا رفته ؟

درهمین میادین نفتی استان ،دهها حلقه چاه نفت درحال حفاریست وبرخی نیز به نفت رسیده وروزانه بین 30 تا 35 هزار بشکه نفت از آنها استخراج می شود که قطعا رشدو توسعه کشور واستانهای همجوار را رقم خواهد زد ،اما یک بررسی اجمالی نشان می دهد که بیش از 1700 نیروی غیر بومی غیر ایلامی درمشاغل خوب وعالی این شرکتها به اشتغال و امرونهی مشغولند ،اما سهم ما ایلامی ها جذب 1300 جوان تحصیلکرده ایست که اغلب آنان در مشاغل پَست وغیر مرتبط نظیر رانندگی و نظافت چی وآبدارچی اشتغال وبه بله قربان گویی مشغولند.

سامانه گرمسیری را نگاه کنید ، ورودی استان تا خروجی آن تبدیل به کارگاهی یکپارچه از سدسازی ولوله گذاری و...تبدیل شده که ارزش واهمیت آن از دیگر پروژه های صنعتی واقتصادی بیشتر نباشد کمتر نیست ،اما سهم ایلامی ها از این کارگاه بزرگ به جز رانندگی جوانان بر روی کامیونها ، ماشینهای راهسازی ونگهبانی و....چه چیزی بوده است؟درحالیکه مجری این پروژه مهم اقتصادی قرارگاه سازندگی خاتم است و یکی از فرزندان همین استان بر مسند فرماندهی یکی از قرارگاههای منشعب ازآن تکیه زده است!

به هرحال باید پذیرفت با تداوم روند فوق نباید به این زودی ها به توسعه ورشد استان واشتغالزایی جوانان آن امیدوار بود.البته جا برای کارکردن زیاد است و پتانسیل آن نیز وجود دارد. وقتی می شود برای اجرای اربعین وساپورت کردن بیش از یک میلیون نفر کار کرد،وقتی می شود با قدرت تمام بدنبال تحقق زیرساختهای حوزه اربعین بود ،پس ظرفیت وجود دارد، اما جای اراده برای تحقق دیگر طرحهای توسعه ای در بین مسئولین استان وکشور خالیست.

بدون شک تا دلسوزی وتعصب در بین مدیران ایلامی حاضر دربدنه دستگاههای اجرایی در سطج کلان نهادینه نشود ،تا مدیران فعلی ونمایندگان استان دستشان را از روی کلاهشان برنداشته وبی محابا دردهای ایلام را در بام ایران فریاد نکنند ،تا زمانی که مدیران فوق از پیمانکاران ودستگاههای حاضر برروی طرح نفت وگاز وصنعت استان نخواهند که هوای جوانان تحصیلکرده ایلامی را داشته وبه طرحهای فوق سرعت بخشند ،باور کنید آش همان آش و کاسه همان کاسه خواهد بود .باید حالا حالاها تداوم این روش زجر دهنده را که فرجامی جز توسعه نیافتگی و سوختن در حرمان محرومیت ندارند نظاره گرباشیم.


اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار