به گزارش تابناک رضوی؛ این روزها که آلودگی هوای کلانشهرها در کنار تمام مسائل حاشیه‌ساز، جای خودش را در افکار عمومی و رسانه‌ها حفظ کرده، هر مسئله‌ای که به این موضوع مربوط باشد می‌تواند جنجال‌ساز شود، شاید تا چند سال گذشته آلودگی هوا در مشهد چندان مطرح نبود و همه تهران را به عنوان شهر آلوده می شناختند اما این روزها کلان شهر مشهد پیشی گرفته است؛ در حالی که متخصصان بارها درباره عوارض آلودگی هوا و تاثیر آن روی سلامت قلب و عروق، سیستم تنفسی، پوست و... هشدار داده اند، اما بد نیست بدانید تنفس هوای آلوده، سلامت روان مان را هم به خطر می اندازد. از این رو یکی از اولویت های مدیریت شهری تهران کاهش آلودگی هوا است تا این بحران را نه اینکه از بین ببرند بلکه درصدد کاهش آن هستند.
انگشت اتهام به سوی نبود زیر ساخت شهری
کاهش آلودگی هوا با شعار و فرهنگسازی و اتهام زنی به خودروهای تک سرنشین حل نمی شود؛ باید به این امر توجه کرد که خودروهای تک سرنشین حاصل کدام تصمیم غلط مدیران هستند و اساسا چند درصد آلودگی هوا مشهد به این خودروها اختصاص پیدا کرده است؛
انسان محوری در شهر مشهد مغفول مانده است؛ برای تائید این مهم با گشتی در شهر خواهیم فهمید به راستی متولیان امر و مدیران شهری گذشته تا چه اندازه زیر ساخت های لازم استفاده از دوچرخه را مهم دانسته و اساسا دوچرخه سواران چه جایگاهی در مشهد دارند؟ در چندین سال گذشته مسیرهایی برای دوچرخه در نظر گرفته شد اما این روزها در نتیجه عدم اهمیت به این مسیرها و نبود زیرساخت های لازم برای مسیرهای دیگر، این امر به دست فراموشی سپرده شد؛ از سوی دیگر اگر در خیابان های شلوغ مشهد قدم بزنید هجوم خودروها و موتورسواران امانمان را می برد و خبری از توسعه حمل و نقل عمومی نیست؛ همچنین نبود پیوست های ترافیکی و زیست محیطی برای طرح ها و پروژه های شهری از دیگر مواردی است که سبب شده سرنوشت هوا مشهد را به این سمت ببرد. در این راستا گاهی دیده می شود در قسمتی از شهر اقدام به مال سازی های بی ضابطه کرده ایم که جز ترافیک های سنگین عایده دیگری برای شهروندان و محلیان نداشته است.
در کنار همه این موارد وجود ترافیک بسیار سبب شده افراد زمان زیادی برای پارک خودروها صرف شود که اگر این موارد را بخواهیم در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که نبود زیر ساخت مناسب و نبود فضای مناسب برای پارک خودروها روزانه هجم بسیاری بنزین را هدر می دهد و همه این موارد به نبود پیوست های ترافیکی اشاره دارد.
جمعیت متحرک مشهد و کمبود ظرفیت های زیست محیطی
شهر مشهد جمعیت متحرکی را در خود جای داده و عموما در تابستان و یا زمان های پیک شاهد هجوم مسافران وزائرانی هستیم که به جز ساخت هتل زیر ساخت دیگری برای آنان در نظر گرفته نشده است. از این رو گاهی نمی تواند جوابگو حجم حضور افراد باشد و بر این اساس لازم است در زمان های پیک ضوابطی دیگر در نظر گرفته شود.
درآمد پایدار راهی برای حفظ محیط زیست در مشهد
در کنار همه این موارد در نظر گرفتن مالیات سبز اهمیت بسیاری دارد و شهروندان باید به اندازه ای که شهر را هجوم آلودگی قرار می دهند هزینه آن را پرداخت کنند تا متولیان امر با توسعه حمل و نقل عمومی و انجام پروژه های مختلف هوا مشهد را نجات دهند.
واحدهای تولیدی صنعتی، معدنی و خدماتی برای تولیدات خود هزینه هائی به جامعه تحمیل می کنند که بخشی از آنان هزینه هایی است که سبب تخریب محیط زیست خواهد شد. یکی از این هزینه ها، میزان آلایندگی هر واحد تولیدی است که هزینه های متعددی را به جامعه تحمیل می‌کند. وقتی این هزینه ها به حساب نمی آیند چون هزینه محسوب نمی شوند کسی نیز در صدد کاستن و به حداقل رساندن آن نیست و اصولا رابطه تولید کننده با آن رابطه با دیگر هزینه های داخلی نیست. در این راستا یک مدرس دانشگاه تهران تاکید کرد که باید تهران به سمت اخذ مالیات سبز حرکت کند.
همچنین وجود درآمدهای پایدار در شهر می تواند به کاهش آلودگی های زیست محیطی بینجامد از این رو پایداری اقتصادی شهر می‌تواند پایداری زیست‌محیطی و دیگر ابعاد پایداری را نیز به همراه داشته باشد و برعکس، شهری که بر درآمد پایدار متکی نباشد نمی‌تواند ملاحظات زیست‌محیطی را رعایت کند. از منظر اجتماعی نیز پایدار نیست و به همین دلیل است که شهرهای مختلف جهان برای ارتقای درآمدهای پایدار خود به تکاپو افتاده‌اند.
و اما آینده
بر این اساس توسعه حمل و نقل عمومی، حرکت از شهری خودرو محور به سوی انسان محور، اخذ مالیات سبز و داشتن پیوست های مختلف برای پروژه های شهری می تواند قدم اول جهت کاهش آلودگی هوا مشهد باشد که نیاز است متولیان امر با تغییر در سیستم مدیریتی خود این موارد را یکایک در نظر بگیرند.
