ولی فتاحی در گفتگو با خبرنگار تابناک افزود:در این برهە از زمان فولکلور بگونه ای کمرنگ گردیدە کە در گذشته هرگز چنین نبوده استق،که اگر اندکی بە گذشته رجعت نماییم پر واضح است کە نه تنها در هر منطقه بلکه در هر روستا آداب و رسوم جداگانه و منحصر به فرد در بالندگی و آرامش روحی و روانی مردم و شکوفایی استعدادهایشان نقش چشمگیری داشته است.
وی خاطر نشان کرد: نمونه آوازهایی که در یک روستا خوانده می شد با خوانشهای روستای همجوار متفاوت بود، بطوری که بخوبی می توانست تشخیص داده شود هرکدام از آن کدام دیار می باشد.
مولف کتاب اظهار داشت:پوشیده نیست که سرزمین اهورایی اورامانات مملو از انواع سروده ها و آوازها و داستانها و افسانه های بی بدیلی است کەهرکدام می تواند منبعی سرشار از خوانشهای مختلف برای سلیقه های متفاوت باشد. یکی ازاین منابع کم نظیر کە تا کنون کتابت نشده و در ویترین کتابخانه ها حضور پیدا ننموده،کلمات فولکلوریست که بە وفور درلابلای آواز و آهنگهای خوانندگان اورامان موجود می باشد.
فتاحی به حمله بیرحمانه تکنولوژی همچون سیلی بنیان برافکن خانه و کاشانه دنیای فولکلور اشاره کرد و گفت:دنیای فولکلور در آستانه نابودی قرار گرفته است که شاید غیر از کتابت راهی برای پاسداری از آن میسور نباشد.البته فرای این مهم ، مکتوب نمودن آثار شفاهی هر ملتی در راستای حفظ و نگهداری زبان آن ملت از اهمیت انکار ناپذیری برخوردار می
باشد.
وی تاکید کرد:پر واضح است کە زندە بودن هر ملتی در درجە اول منوط بە زنده بودن و پویایی زبان و زنده بودن هر زبان نیازمند خوراکیست که لازمە حفظ و بقای آن زبان میباشد، که یکی از مواد و ابزارهای ادامە حیات زبان،ادبیات و هنر می باشد.اگر برای “اسکارمان”آلمانی مهم است که در یکصد سال قبل بخشی از فولکلور مردم منطقه مهاباد و موکریان را در کتابی به نام”تحفه مظفریه”جمع آوری بنماید و بنگارد، چرا در عصر کنونی برای امثالی چون اینجانب حائز اهمیت نباشد که گورانی های دیار اورامانات را به رشته تحریر دربیآوریم.
فتاحی در پایان افزود:بە همین منظور و پس سالها تلاش در این زمینه و در جهت حفظ و نگهداری زبان مادری اورامی از یک طرف و کتابت گورانی های این زبان از سویی دیگر،اخیرا در کتابی تحت عنوان”چریکه ی ئەهوورایی”گورانی اورامی را به این زبان مرقوم،که امیدوارم با تمام کاستیها و نقصانهایش که بدون شک بری از ایراد و اشکال نمی باشد بتواند درمدرسه قلم نویسندگان و اندیشمندان این مرزو بوم به تلمذ بنشیند.
گفتگو از صهیب زربان