به گزارش تابناک : زمانی که شورای شهر چهارم پایتخت تصمیم گرفت تا روز 14 مهر را که برابر آنچه مورخان اعلام کرده اند در 111 سال پیش نمایندگان مجلس در این روز تهران را به عنوان پایتخت ایران به رسمیت شناختند؛ به نام روز جهانی«طهران» نامگذاری کند؛ اعلام کرد که برای بزرگداشت این روز تاریخی شهرداری تهران موظف به اجرای برنامه های فرهنگی و اجتماعی با هدف شناساسی تهران، جاذبه های فرهنگی، هنری، میراثی و گردشگری است.
در واقع هدف شورای شهر این بود که با تصویب روز «طهران» و قرار دادن آن در تقویم کشور هویت فرهنگی و تاریخی این شهر بزرگ بیشتر به شهروندان ساکن این شهر و سایر مردم کشور و حتی دنیا شناسانده شود.
بی توجهی به منزلت تهران از سوی مدیریت شهری
هر چند عمر کاری شهردار پانزدهم شهر تهران یعنی محمد باقر قالیباف به برگزاری مراسمی ویژه این روز تاریخی قد نداد و زمانی که مجمد علی نجفی به عنوان شهردار شانزدهم شهر تهران نیز انتخاب شد، آنقدر فرصت نداشت تا برنامه های مفصلی را به نام این روز در شهر تهران اجرا کند، اما قرعه این فال به نام محمد علی افشانی، شهردار هفدهم شهر تهران افتاد تا روز 14 مهر به عنوان مدیر ارشد پایتخت هویت تاریخی تهران را به شهروندان و مردم کشور و حتی دنیا بشناساند.
این در حالی است که در مراسم روز بزرگداشت «طهران» به غیر ازحضور استاندار، فرماندار، اعضای شورای شهر، شهردار و مدیران شهری و البته رسانه ها خبری از حضور سفرا و نمایندگان کشورهای خارجی در این ویژه برنامه نبود.
این در حالی است که در دوره قبل مدیریت شهری در مراسم هایی که برای شهر تهران و مجموعه مدیریت شهری تهران جنبه هویتی و جهانی پیدا می کرد، حتما نمایندگانی از کشورهای خارجی به ویژه سفرا که در پایتخت سفارتخانه داشتند؛ به برنامه ای به این مهمی دعوت می شدند.
حتی تورهای تهرانگردی ای ویژه این افراد و حتی رسانه های انها برای معرفی تهران و ویژگی های تاریخی و فرهنگی آن برگزار می شد که به نظر می رسد در این دوره مدیریت شهری شناساندن چهره تاریخی و فرهنگی تهران در این بعد برای مدیران ارشد شهری اهمیت زیادی نداشته است.
عدم استفاده از ظرفیت های تبلیغات محیطی در معرفی روز«طهران»
از سوی دیگر عدم اکران پیام های تبلیغاتی و یا اجرای طرح که در دوره قبلی مدیریت شهری تهران توانست بخشی از آثار هنری را در سطح بیلبوردهای شهر به نمایش گذاشت و اتفاقا بازخوردهای خوبی نیز از سوی شهروندان تهرانی و حتی رسانه های بین المللی به دنبال داشت، در این دوره اجرا نشد تا برترین عکس های عکاسان حوزه شهری در شناساندن زیبایی های تهران و آثار فاخر فرهنگی و میراثی که در این شهر وجود دارد به نمایش در آید.
معرفی آثار تاریخی و فرهنگی این شهر بر روی بیلبوردهای پایتخت هر چند می توانست پایتخت نشینان را به وجود این آثار و ایجاد انگیزه برای بازدید از آن ترغیب کند نیز وجو نداشت.
این درحالی است که تنها در محدوده دو منطقه 11 و 12 تهران به دلیل قرار گرفتن در فضای تهران قدیم بنرهایی با معرفی جاذبه های تاریخی و گردشگری پایتخت اکران شد و ک فضای شهر از این امکان بالقوه محروم ماند.
با توجه به این شهرهای مختلف جهان روزی را به نام خود اختصاص می دهند و برای شناساندن تاریخی، فرهنگ و هنر خود تلاش های زیادی در سطح ملی و بین المللی انجام می دهند اما متاسفانه با وجود آنکه مسئولان و متولیان امر از شهرداری تهران گرفته تا میراث فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادعای تاریخ 7000 ساله تهران را داریم، اما در روز 14 مهرماه به عنوان روز تهران در این آزمون بزرگ نمره قابل قبولی را حداقل از شهروندان تهرانی نمی گیریم. سوال اینجاست که دلیل بی توجهی به این روز بزرگ در کجاست؟
جای خالی فرهنگ تهران در سناریوی فرهنگ اقوام افشانی!
بهتر است کمی برنامه هایی که شهرداری تهران به مناسبت روز تهران در نظر گرفت را به عنوان متولی و مدیر اداره شهر تهران مرور کنیم تا به جواب این سوال برسیم.
عملکرد ضعیف مرکز ارتباطات و امور بین الملل در سه معاونت امور بین المللی، تبلیغات و رسانه باعتث شد تا از ظرفیت های تحت اختیار شهرداری تهران برای معرفی تهران استفاده نشود.
نکته قابل تامل برنامه دیروز شهرداری پایتخت به مناسبت روز تهران این بود که قرار بود این برنامه در مجموعه کاخ گلستان اجرا شود اما بارش نخستین باران پائیزی از شب قبل باعث شد تا مرکز ارتباطات که این برنامه را تنها برای 800 مهمان تدارک دیده بود به یکی از سالن های وزارت اقتصاد و دارائی منتقل کند.
این در حالی است که شرکت پیام رسا به عنوان مجری برگزار کننده سمینارها و برنامه های بزرگ شهرداری تهران امکانات وسیعی برای برپایی چادرهای بزرگ در فضاهای باز دارد. اینکه چرا به رغم آنکه هواشناسی از یک هفته قبل اعلام کرده بود که در تهران با بارش باران روبه رو می شویم اما تدابیری برای حل این مشکل از سوی مرکز ارتباطات به عنوان مجری برگزار کننده این برنامه انجام نشد.
دلیل بزرگ این مشکل را می توان در تودیع معاون روابط عمومی این مرکز در یک زمان نامناسب جستجو کرد. عدم استفاده از تجربه هایی که معاون سابق روابط عمومی مرکز ارتباطات در برگزاری این برنامه های بزرگ داشت، باعث شد تا جشن روز تهران به یک سالن بدون جاذبه در وزارتخانه ای دیگر منتقل شود تا مرکز ارتباطات مدعی شود که روز تهران را گرامی داشته است.
مساله مهم دیگری که در این میان قابل بررسی است، این است که حتی کمیته برگزاری این برنامه از 2 ماه قبل در مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران برگزار نشد و تنها یک هفته مانده به 14 مهر مرکز ارتباطات به تکاپو افتاد تا این برنامه را اجرا و از ظرفیت شبکه های مجازی برای معرفی تهران و تاریخ آن استفاده کند.
این در حالی است که در دوره گذشته مدیریت شهری برای برگزاری چنین برنامه بزرگ و مهمی از ماه ها قبل تیم های اجرایی برنامه های لازم را تهیه و تصویب می کردند و در صورت بارش برف و باران با بررسی سایت هواشناسی تدابیر لازم را برای برگزاری هر چه باشکوه تر این روز در نظر می گرفتند.
اما بی تفاوتی تیم کنونی شهرداری تهران و در راس آن مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران باعث شد تا روز تهران درحد یک برنامه دور همی تنزل پیدا کرده و ارزش تاریخی و هویت فرهنگی این شهر باستانی بازتاب ملی و بین المللی خوبی نداشته باشد.
جایزه تهران ظرفیتی که مغفول ماند
نکته دیگری که در این میان قابل بررسی است، این است که روز تهران امکان ایجاد فضاهای نمایشگاهی و جشنواره ای به نام جایزه بزرگ تهران را برای شهرداری تهران فراهم می کرد که با مشارکت شهروندان و رسانه ها می توانست نام و یاد تهران را بیشتر از گذشته در اذهان عمومی ماندگار کند.
برگزاری جشنواره عکس با اعطای جایزه تهران، برگزاری جشنواره مطبوعاتی و نوشتاری، جایزه کتاب تهران، جایزه هنر تهران و .... ظرفیت هایی بود که به دلیل عدم برنامه ریزی و شتابزدگی مرکز ارتباطات و شهرداری تهران دربرگزاری چنین برنامه مهمی مغفول ماند و اگر انعکاس تهرانگردی های شهردار و اعضای شورای شهر در رسانه ها نبود، حتما ویژگی های این روز در نگاه شهروندان کم اهمیت جلوه داده می شد.
هر چند در شبکه های مجازی عنوان می شد که قرار است کمپین تهران و کمپین شهر موزه ها به مناسبت 14 مهرماه در پایتخت اجرا شود، اما حتی یک بیلبورد تبلیغاتی و معرفی آن در رسانه ها و شبکه های مجازی انجام نشد و به همین دلیل شهروندان هیچ مشارکتی در برنامه های روز تهران نداشتند.
جای خالی روز«طهران» در رسانه های شهرداری
حتی حوزه رسانه های شهرداری در تبلیغ و معرفی روز تهران نیز نتوانست نمره قابل قبولی را به خود اختصاص دهد. عدم گفت و گو با تاریخ شناسان و تهران شناسان در این رسانه، عدم ارائه گزارش هایی پیرامون تاریخ و فرهنگ تهران و... از جمله کمبودهایی بود که در بعد رسانه ای مرکز ارتباطات احساس می شد و اگر فعالیت های آژانس عکس تهران به عنوان بزرگترین مرجع عکس پایتخت نبود، حتما روز تهران انعکاسی در حوزه رسانه های شهری پایتخت پیدا نمی کرد.
عدم اجرای برنامه در سایر مناطق 22گانه شهر تهران یکی دیگر بی توجهی های مرکز ارتباطات به روز تهران بود. گویا مدیران شهرداری تهران بر این تصور بودند که تهران تنها معطوف به حصار ناصری و صفوی شهر تهران یعنی دو منطقه 11 و 12 می شود در حالی که وقتی یک روز به نام تهران نامگذاری می شود؛ کل محدوده شهر تهران را در بر می گیرد.
اما به غیر از برنامه هایی که در این دو منطقه مذکور اجرا شد، برنامه های دیگری در سطح مناطق 22 گانه شهر تهران شاهد نبودیم و به همین دلیل در اولین سالگرد روز تهران مردم و شهروندان تهرانی مشارکتی نداشتند و به رغم انکه نامگذاری 14 مهر به عنوان روز تهران می توانست حس شهروندان را به دوست داشتن این شهر در کنار مشکلاتی که در آن وجود دارد، بیشتر کند؛ اما این اتفاق نیفتاد.
یک روز یکی از گردشگران ایتالیایی در حالی در حال بازدید از محدوده تاریخی طهران یعنی منطقه 11 و 12 بود، گفت: شما که دم از تاریخ 7000 ساله تهران می زنید اما نهایت قدمت ساختمان های تاریخی ای که در این شهر وجود دارد، بین 100 تا 150 سال است. چگونه مدعی یک تاریخ کهن هستید که حتی نتوانسته اید بناها و نمادهای به یادگار مانده از دوره های گذشته را در شهر خود حفظ کنید؟
برگزاری برنامه روز تهران دقیقا هر منتقدی را یاد حرف های این گردشگر می اندازد، چگونه ممکن است تا زمانی که اهمیت، هویت و تاریخ شهری که در آن زندگی می کنیم توسط مدیران شهری و متولیان امر احساس نمی شود، دم از اجرای برنامه ای فاخر در حد تاریخ و هویت تهرانی بزنیم. به همین دلیل است که از قدیم گفته اند: از ماست که بر ماست!
اما به نظر می رسد در سناریوی محمد علی افشانی مبنی بر توجه به فرهنگ اقوام در پایتخت ارزش گذاشتن به فرهنگ، تاریخ و تمدن تهرانی های جایگاهی ندارد و از نظر وی اقوام تنها محدوده به چند قوم در محدوده ای مشخص می شود!
منبع : تیترشهر
