کد خبر: ۶۶۵۶۳
تاریخ انتشار: ۰۴ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۳ 26 July 2015
ریز و درشت کار مردمی در حوزه جهان اسلام در گفتگو با علیرضا کمیلی، دبیر اتحادیه بین المللی امت واحده

کاروان برادری به جای بیانیه همدردی

تشکل بین‌المللی امت واحده یکی از تشکل‌های غیر‌دولتی ایران است که در سطح بین‌المللی به فعالیت می‌پردازد. این اتحادیه با هدف احیای گفتمان انقلاب اسلامی، سامان‌دهی نیروهای توانمند داخلی و خارجی در قالب تشکلی مؤثر در عرصه بین‌المللی، سامان‌دهی تهاجمات فکری و فرهنگی علیه ابرقدرت‌ها، حمایت از هسته‌های مقاومت جهانی انقلاب و حمایت از همه مظلومان و مستضعفان جهان تشکیل شده.

کاروان برادری به جای بیانیه همدردی

اتحادیه بین‌المللی امت واحده با هدف احیای گفتمان انقلاب اسلامی در جهان خصوصا در کشورهای اسلامی، سامان‌دهی نیروهای توانمند داخلی و خارجی در قالب تشکلی مؤثر در عرصه بین‌المللی، مقابله با تهدیدات ابرقدرت‌ها در مقابل بیداری اسلامی و انقلاب ایران، سامان‌دهی تهاجمات فکری و فرهنگی علیه ابرقدرت‌ها، حمایت از هسته‌های مقاومت جهانی انقلاب و کمک به شکل‌گیری آن‌ها و حمایت از همه مظلومان و مستضعفان جهان تشکیل شده است.

•••

‫ اتحادیه بین المللی امت واحدههسته اولیه تشکل امت واحده چطور شکل گرفت؟

ما از دوران دانشجویی یکسری فعالیت‌ها در حوزه بین‌المللی داشتیم در جنگ سی‌و‌سه روزه‌ای که در لبنان اتفاق افتاد، جمعی از دانشجوها را با هدف اینکه به لبنان کمک کنیم به سمت ترکیه بردیم و حرکت‌های نمادینی برای کمک به غزه انجام شد. آخرین حرکتی که صورت گرفت، این بود که عده‌ای از دانشجویان و طلبه‌ها ایام جنگ ٢٢روزه غزه در سال‌٨٧ در فرودگاه مهرآباد جمع شدند و تقاضای اعزام به غزه را کردند و سبب شد ضریب رسانه‌ای خوبی به خود بگیرد، خیلی از شخصیت‌ها می‌آمدند و تحصن بچه‌ها را می‌دیدند و با اینکه هوا سرد و برفی بود اما بچه‌ها روی کارشان پافشاری کردند. بعد هم پای پیاده به سمت بیت رهبری رفتیم و این اتفاق تمام شد. از همان‌جا این سوال در ذهن ما ایجاد شد که «چرا حرکت‌های مردمی و حرکت‌های ما همه انفعالی است؟»

یعنی اگر ١٠نفر را در غزه بکشند ما یک بیانیه می‌دهیم‌. اگر ١٠٠نفر را بکشند تجمع می‌کنیم و اگر هزار نفر را بکشند تحصن می‌کنیم. فایده آن‌چنانی هم ندارد و نهایتا خبرش در سایت‌ها می‌آید که جمعی اعتراض کردند و اینکه همه این حرکت‌ها انفعالی است. یعنی حتما باید اتفاقی می‌افتاد که ما بعدش اعتراض کنیم. پس باید خودمان بخواهیم حرکتی را انجام دهیم همین شد که همگی‌مان دور هم جمع شدیم و گفتیم چطور می‌توانیم یک انقلاب درونی داشته باشیم با توجه به اینکه ما نه وزرات خارجه و نه سپاه قدس هستیم اما می‌خواهیم در حوزه بین‌‌المللی موثر باشیم.

کار را از کجا شروع کردید؟

ما در کنار هم جمع شدیم. فضای موجود را ظرفیت‌شناسی کردیم و تصمیم گرفتیم یک «تشکل تخصصی» تشکیل دهیم. نه از این تشکل‌هایی که در هیچ حوزه‌ای وارد نمی‌شوند و همه‌اش سطحی است. بلکه خواستیم حتما کاری کرده باشیم و این‌طور امت واحده شکل گرفت و در وزارت کشور با این عنوان ثبت شد.

از چه زمانی فعالیت‌های «امت واحده» شکل جدی‌تر به خودش گرفت؟

از همان ابتدا قدم‌های محکمی برداشتیم. اولین کاری که کردیم این بود که یک دوره آموزشی در تهران برای دانشجویانی که شناسایی کرده و ارتباط گرفته بودیم، گذاشتیم؛ چرا‌که فکر می‌کردیم شناخت ما درباره فضایی که واردش شدیم حتما باید بیشتر باشد. قرار هم بر این داشتیم که از سال بعد کارهای جدی‌تری را شروع کنیم و درست همان وقت اتفاقی افتاد که شروع کار جدی ما بود. 

«کاروان آسیایی» را می‌گویید؟

بله، در یک کشتی از چند کشور، افرادی جمع شدند و از ترکیه به سمت غزه رفتند. اسرائیلی‌ها به آن کشتی حمله کردند و ٩‌نفرکشته شدند. این قضیه موجی در منطقه ایجاد کرد. مقام معظم رهبری هم پیام دادندکه این حرکت ادامه پیدا کند. در کشورهایی شبیه هند، پاکستان، اندونزی، مصر و... ارتباط گرفتیم و منجر شد به ایده‌ای که کاروان آسیایی شکست حصر غزه تشکیل و کارمان شروع شود.

برای گسترش روابط بین‌المللی‌تان چه تدابیری داشتید؟

از طریق دوستانمان ارتباط را شکل می‌دادیم. مثلا یکی از دوستانمان در قم که هندی بود ما را به هندی‌های دیگر وصل کرد و آن‌ها ما را وصل کردند به اندونزی و همین‌طور ارتباطات شکل گرفت. سپس جلسه‌ای در تهران گذاشتیم و بنا شد به صورت زمینی تا غزه برویم. 

چرا زمینی؟

می‌خواستیم کارمان ضریب رسانه‌ای بگیرد و کاروان از هر منطقه‌ای که عبور می‌کند تاثیر بگذارد. دوستان از اندونزی و مالزی رفتند به هند و از آنجا زمینی به پاکستان و ایران آمدند و ادامه مسیر دادیم.

از ملیت‌های مختلف در کاروان حضور داشتند؟

بله، از هندو گرفته تا مسیحی‌، اهل تسنن‌، شیعه‌، سیک و همه جور ادیان دیگر... حضور داشتند. ما عقیده‌مان را از قرآن و اهل بیت(ع) و حضرت امام(ره) گرفته بودیم. وجه مشترکمان توحید است. این یعنی همه‌مان خدا را قبول داریم. ما تعصب نداریم که فقط شیعیان یا مسلمانان باشند. بلکه یک کار بین‌المللی انجام می‌دهیم که از هر گروهی یک نماینده دارد. این کار باعث شد که کسی نتواند آن را متهم کند که فقط مخصوص شیعیان است. وقتی همه می‌آیند کسی متهم نمی‌شود و همه در کنار هم باقی می‌مانند.

از افرادی که در «کاروان آسیایی» همراهتان بودند بیشتر بگویید؟

یادم هست آقایی بود به نام دکتر سندیپ‌پندی که در دانشگاه برکلی در آمریکا درس می‌خواند. به ایشان یک جایزه علمی چند هزار دلاری داده بودند که قبول نکرده و به هند برگشته بود. روحیات خیلی ضد‌استکباری داشت و در هند هم دارای مجموعه‌ای بود که کارهای انسان دوستانه می‌کرد و ایشان همراه ما شد. برای من یک سوال از همان ابتدا مطرح شد که منِ شیعه هزار دلیل دارم تا به مظلومین عالم کمک کنم؛ چرا‌که حضرت علی(ع) گفتند یاور مظلوم و دشمن ستمگران باشید و در وصیت‌نامه ایشان آمده است که به ایتام رسیدگی کنید. اگر یک نفر بخواهد در خط مقدم حمایت از مظلوم باشد حتما شیعه است اما یک هندو چرا این‌کار را انجام می‌دهد؟ ایشان تحلیلش در جواب من این بود الان یکی از ابزارهای اساسی‌ آمریکا که سعی می‌کند کل دنیا را مدیریت کند، اسرائیل است. این صهیونیست‌ها هستند که می‌خواهند در منطقه ما یکسری برنامه‌ها را تحمیل کنند.

یکی از کسانی که در اتوبوس آمده بود جوانی بود که خیلی وضع مالی خوبی داشت و پسر یکی از نمایندگان هند بود. ما در تمام شهرهای ایران برنامه داشتیم. از مرز سیستان‌و‌بلوچستان وارد شدیم و بیشتر شهرها عبور کردیم. در جاهای مختلف و دانشگاه‌ها برنامه‌های خاص داشتیم و صدا‌و‌سیما و اخبار هم پوشش می‌دادند. وارد ترکیه هم که شدیم برنامه‌های بزرگی اجرا شد و چند هزار نفر از سوریه هم به استقبالمان آمدند. تا وارد مصر شدیم. حسنی‌مبارک از ورود ما به غزه جلوگیری کرد و ما برگشتیم و دیگران کمک‌ها را به مردم غزه رساندند.

کلا چند نفر بودید و غیر از دارو چه چیزهای دیگری داشتید؟

حدود ١٤٠‌نفر بودیم. چیزهایی که افراد جنگ‌زده نیاز دارند البته بیشتر دارویی بود. چند ژنراتور هم بود که آن را با کشتی فرستادیم.

چرا قدس؟

چون قدس مرکز ادیان است، نه اسلام؛ مسیحی‌ها هم می‌گویند مرکز تولد مسیح است. یک طوری تمام ادیان به قدس ربط پیدا می‌کند و در اصل این مکان قلب زمین است. ما تصمیم گرفتیم بنا به اوضاع منطقه در کشورهای اطراف فلسطین جمع شویم و اسمش را هم محاصره مردمی اسرائیل گذاشتیم. تصمیم گرفتیم در کشورهایی مثل اردن‌، سوریه، لبنان و مصر که اطراف فلسطین است، جمع شویم و این ایده پذیرفته شد. یک کمیته اجرایی تشکیل و حرکت کاروان جهانی «الی بیت‌المقدس» شروع شد. روز زمین ٢٠١٢ قرار بود مراسم اصلی برگزار شود و تقریبا ٩ ماه برای این جریان کار کردیم. حجم زیادی از تولیدات و کارهای رسانه‌ای مختلف هم در این ایام شکل گرفت.

اسرائیلی‌ها عکس‌العملی انجام ندادند؟

نکته جالبش اینجاست که آن‌ها هم خیلی حساس شدند و تمام سایت‌ها و وبلاگ‌های ما را رصد کردند. اسم تمام ما را از اینترنت در آورده بودند و معرفی می‌کردند که این افراد در حال انجام چنین حرکتی هستند. شاید بگویم تقریبا ١٠٠‌سازمان مردم‌نهاد با ما همراه شدند. الحمدا... همگانی شد و در روز زمین تجمعات زیادی در مصر، غزه، اردن و لبنان انجام شد. شاید نزدیک به ١٠٠هزار نفر با هم در لبنان به مرز رفتند. یک نفر در غزه شهید شد که ما بعدها خا‌نواده‌اش را به ایران دعوت و از آن‌ها تقدیر کردیم.

جریان افطاری آخری که در بیت‌المقدس دادید چه بود؟

یکی از کارهای ما ایده‌ای به نام سنت‌حسنه مشترک شیعه و سنی با عنوان «وحدت و مقاومت» در ٧ یا ٨‌شهر ایران بود. امسال بین‌المللی انجامش دادیم و با استفاده از ارتباطاتی که داشتیم در چند جای دنیا هم برگزار شد. در غزه‌، هند و یکی از جاهایی که توانستیم انجامش دهیم خود بیت‌المقدس بود با همکاری دوستانی که آنجا بودند افطاری داده شد. میزبان مردم ایران بودند و مهمان هم مردم فلسطین‌.

شاید حدود ٣٠٠‌نفری می‌شدند. جمله‌ای از مقام معظم رهبری را هم نصب کردیم که فرمودند: «فلسطین کلید رمز‌آلودی است که درهای فرج را به سوی امت اسلامی می‌گشاید» و این خودش بازتاب رسانه‌ای گسترده‌ای داشته است. 

یکی از مشکلاتی که ما داریم این است که مسلمانان به جای اینکه روی مشترکات توافق کنند روی اختلافات تعصب دارند. راه مبارزه با این موضوع این است که ارتباطاتمان را بیشتر کنیم. 

وقتی با هم می‌نشینیم، اختلافات کم‌رنگ می‌شود. امسال در مشهد و تهران افطاری برگزار شده است و نمایندگان اهل سنت هم حضور داشتند.

کاروان برادری هم جزو فعالیت‌های شما بوده است، راجع به آن کمی برایمان بگویید؟

ما از این کسانی نیستیم که از هر راهی برای عضو‌گرفتن استفاده کنیم.

در غزه یا مصر یا هر جا همین کار را می‌کنیم. همین‌طور ارتباط خوبی با نخبگان و هنرمندان داریم. مثلا در اسفند سال پیش حرکتی به نام«کاروان برادری» در ایران انجام شد. 

جمعی از چهره‌های شیعه به استان‌هایی که اهل تسنن در آن زیاد است، رفتند که خیلی موثر بود و تصویر ذهنی خوبی را ایجاد کرد. آقای حمید شاکر‌نژاد مدح اهل بیت(ع) را خواندند. پسر شهید شوشتری‌، رضا امیرخانی‌، آقای شهیدی‌فر همه با ما آمدند. این مدل کارها آورده‌های خوبی برای تمام مسلمانان دارد. به مناسبت عید سعید فطر، اتحادیه بین‌المللی امت واحده با همکاری یکی از مؤسسات خیریه داخل نوار غزه، کمک‌های خیرین ایرانی را در قالب عیدی عید فطر در میان ایتام این منطقه توزیع کرد. این مراسم با حضور خانواده‌های ایتام برگزار شد و طی آن اسباب‌بازی و لباس و هدایای نقدی به ٣٠ نفر از ایتام شهدای غزه هدیه داده شد. در این برنامه خالدالازبط مسئول این موسسه خیریه ضمن تشکر از مردم و خیرین ایرانی شرکت‌کننده در طرح سرپرستی و کمک به ایتام غزه، سلام و تحیت خود و مردم غزه را به مردم ایران رساند و از آن‌ها خواست تا این‌گونه طرح‌ها را بیشتر حمایت کنند و این طرح‌ها را توسعه دهند تا مشمول سرپرستی ایتام بیشتری شود. اتحادیه بین‌المللی امت واحده با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: ۳۰ نفر از ایتام شهدای جنگ ۵۱ روزه یک سال است که با کمک‌های خیرین ایرانی تحت سرپرستی قرار دارند و با توجه به اوضاع وخیم نوار غزه امید است با کمک‌های جدید امکان استمرار سرپرستی این ایتام فراهم شود.

شما با دولت‌ها یا آن‌ها با شما تعامل نمی‌کنید؟

ما کاملا مردمی هستیم. خیلی از دولت‌ها نمی‌آیند ضد‌اسرائیل کار کنند. دولت اندونزی یا هند ممکن است نیایند در این کار شرکت کنند، اما بدنه مردم خواهند آمد.

در اصل چه چیزی را به عنوان شعار «تشکل امت واحده» انتخاب کردید؟

می‌خواستیم به وحدت جهان اسلام و مظلومین برسیم‌. ما مظلومان و مستضعفین عالم را خطاب قرار دادیم. همان‌طور‌که حضرت امام(ره) وقتی یک اسقف مسیحی را خطاب می‌کردند می‌گفتند: ما در توحید و در نفی ظلم مشترکیم. قرآن می‌فرماید: ما پیامبران را فرستادیم تا خدا را بپرستید و از ظالمین و طاغوت پیروی نکنید. ما هم دقیقا می‌خواهیم همین رویه را ادامه دهیم.

از سومالی تا میانمار

حرکت کاروان آسیایی غزه چه بازتابی داشت؟

در هر کشور موج جدیدی ایجاد کرد و این خودش نقطه شروعی برای ارتباطات بین‌المللی ما شد. ارتباطات خوبی را به‌خصوص در کشورهای آسیایی گرفتیم.

در زمینه فلسطین، سازمان‌های مرد‌م‌نهاد آمریکایی، آسیایی، اروپایی از ما ایرانی‌ها فعال‌ترند. کارهای مردم ما مقداری ماهیت دولتی پیدا کرده، هر چند این مسئله باعث افتخار است که دولتمان پشت مظلومین دنیا ایستاده، اما کافی نیست؛ چرا‌که ساز‌و‌کارهای دولتی خیلی کند و خسته‌کننده هستند و کارایی‌اش پایین است. ما منتظر این هستیم که چه وقت هلال‌احمر یا کمیته امداد کارش تمام می‌شود. خود مردم در حوزه داخلی هزاران خیریه دارند اما در حوزه بین‌المللی خیلی کم این اتفاق می‌افتد، این خلأ در داخل کشور وجود دارد که ما در حوزه بین‌المللی خیلی کم کار می‌کنیم. من یادم هست وقتی که کشتی «ماوی مرمره» پیدا و تعمیر شد، مراسمی برگزار و ٧٠هزار نفر جمع شده بودند. تشکل امت واحده هم از ایران رفته بود. اسم مراسم هم بازگشت «ماوی مرمره» بود. مراسم استقبالی در هتلی که مستقر بودیم، گذاشته بودند. اروپایی و آمریکایی هم بودند. تمام افرادی که حول محور فلسطین جمع شده بودند. برای آن‌ها جالب بود که ایرانی‌ها هم آمدند، چرا‌که ایران را به‌عنوان یک دولت حامی فلسطین می‌شناختند ولیکن کمتر خود مردم را دیده بودند. بدنه مردمی در کارهای مشترک اجتماعی را زیاد ندیده بودند. ایده کمیته همبستگی با مردم فلسطین با مرکزیت قدس در همین کاروان برایمان مطرح شد.

از طرف کسانی که ضد وحدت و تندرو هستند برای فعالیت‌های شما مشکلی ایجاد نشد؟

یکی از کارهایی که در «امت واحده» انجام می‌دهیم گفتمان‌سازی وحدت اسلامی است. برخی تندروها هستند که دور از سیره اهل بیت(ع) صحبت می‌کنند. اهل بیت(ع) به شیعیان گفتند که زینت ما باشید.

آیا کسی که به دیگران فحش می‌دهد می‌تواند زینت اهل بیت(ع) باشد؟ آیا یک مسیحی یا یهودی وقتی می‌بیند به چیزهایی که او قبول دارد فحش می‌دهیم می‌تواند با ما دوست شود؟ اهل بیت از ما خواستند تا محبت مردم را به سمت آن‌ها بکشانیم. حب اهل بیت(ع) در تمام اهل سنت جهان وجود دارد و همه‌شان محب هستند و این ظرفیت و مشترکات است که می‌توان از آن استفاده کرد. ما هیچ اهل تسننی پیدا نمی‌کنیم که ضد امام علی(ع) یا امام حسین(ع) باشد. همه‌شان به امامان احترام می‌گذارند. ما هزاران دوست اهل سنت داریم و همه‌شان در دغدغه اسلامی مشترکند. اگر ملاک ما قرآن و اهل بیت(ع) باشند دیگر استکبار نمی‌تواند کاری کند.

از چه طریقی برای ارتباط با مردم اقدام می‌کنید؟ 

ما سایتی به نام اخوت داریم که مدام از طریق ادبیات اهل بیت و قرآن و از برادری اسلامی تولید محتوا می‌کنیم. یکی دیگر از کارهایی که درمجموعه ما انجام می‌شود کمک‌های بشردوستانه حوزه بین‌المللی است.

٧ یا ٨کار در حوزه بین‌المللی است؛ مثلا چند سال پیش در ایامی که سومالی قحطی آمده بود، با همکاری تشکل‌های غیر‌دولتی در مشهد و اصفهان حدود ٢٢٠میلیون تومان پول جمع‌آوری شد که به کمک‌های غذایی تبدیل کردیم و برای سومالی فرستادیم.

کمک‌های مادی تماما از مردم تهیه می‌شود‌؟

تمام کمک‌های در حوزه بین‌المللی را از مردم جمع می‌کنیم و هیچ کمکی از دولت نمی‌گیریم. زمانی که در میانمار درگیری بود و مسلمانان را می‌کشتند ٨٥‌میلیون تومان پول جمع کردیم و فرستادیم میانمار و ٢‌نفر از بچه‌هایمان رفتند آنجا و خودشان توزیع  کردند. 

در کشورهای دیگر شعبه یا نمایندگی مشخصی دارید؟

خیلی‌ها گفتند در مصر و لبنان یا جاهای دیگر بیایید و شعبه امت واحده را تاسیس کنید اما ما قبول نکردیم. به این خاطر که ما می‌خواهیم با سمن‌هایی که در جاهای دیگر است، همکاری کنیم و دنبال شعبه زدن نیستیم. ما از هر کسی که بتواند کمک کند استقبال می‌کنیم. شبکه‌های مجازی قطعا کمک‌کننده بوده است.

ما اصلا نمی‌توانیم بدون این شبکه‌ها زندگی کنیم و تمام کسانی که می‌شناسیم در شبکه‌های مجازی هستند. حتی ارتباطات و تماس‌های تلفنی‌مان از طریق همین شبکه‌هاست‌. وقتی در این شبکه‌ها جلسه می‌گذاریم از سراسر دنیا در آن شرکت  می‌کنند.

«تشکل امت واحده» فعالیت‌های ثابت هم دارد؟ 

بله یکی از کارهای ثابتی که ما انجام دادیم، این بود که مردم ایران و بدنه حزب‌اللهی را به مسائلی که در دنیا صورت می‌گیرد، توجیه و اطلاع‌رسانی و آن‌ها را آگاه کنیم که در سوریه و لبنان و عراق چه اتفاق‌هایی خواهد افتاد. یک دوره آموزشی ثابت داریم. از میهمان‌های خارجی دعوت و همایش‌هایی برگزار می‌کنیم. مثلا بعد از جنگ ٢٢‌روزه یک اسیر را حماس گرفته بود این اسیر آزاد شد و در عوضش اسرائیل هزار نفر را آزاد کرد. 

ما از آن ٧، ٨ اسیری که آزاد شده بودند دعوت کردیم ایران و در ٦‌شهر برنامه گذاشتیم که در زاهدان‌، مشهد‌، شیراز و جاهای مختلف انجام شد. همین‌طور از بحرینی‌ها دعوت کردیم و از این دست کارها چند مرتبه انجام شده است.

در حوزه مستند‌سازی هم کسانی با شما کار می‌کنند درست است؟

در تشکل امت واحده این تعریف نشده است که ما تولید فیلم یا مستند داشته باشیم اما به کسانی که می‌خواهند این کار را انجام دهند مشورت می‌دهیم و راهنمایی‌شان می‌کنیم. همیشه یکسری مستند‌ساز در کارهایی که خودمان انجام می‌دهیم، همراهمان هستند که برای خودشان کار را می‌سازند.


_______________________

منبع: شهرآرا

اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
ناصر
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۳:۵۴ - ۱۳۹۵/۰۲/۲۳
باسلام و خداقوت ،بسیار عالی موفق و موید باشید،باتشکر از مصاحبه گر و مصاحبه شونده....
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار