به گزارش تابناک : وحید عمرانی، با آسیبشناسی فضای هنرهای نمایشی در اصفهان اظهار کرد: سالهاست که در فضای سینما و تئاتر اصفهان، شرایط نابسامانی وجود دارد و در این فضای خشکی که زمینه رشد هنرها از آن گرفتهشده و به قول سعدی، سنبلی از شورهزار آن برنمیآید، شغالهایی که بیشه را خالی از شیر دیدهاند، وارد میدان شده و درصددند تا پرستیژ هنرمند بودن را نیز به آلبوم شاهکارهای خود اضافه کنند.
وی افزود: ازآنجا که هیچ معیاری برای سنجش وجود ندارد و نظارتی در کار نیست، این افراد بهراحتی وارد نشستها و مجامع هنری میشوند و پس از گذشت مدتی، نهتنها احساس هنرمند شدن میکنند، بلکه هوس سردمداری سایر هنرمندان را نیز در وجود خود میپرورانند و به فضای هنری شهر، تجاوز میکنند.
عضو کانون منتقدان تئاتر ایران، با تأکید بر اینکه خروجی محافل و نشستهای هنری باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد، ادامه داد: متأسفانه برپایی این نشستها به آرامش خاطری برای بعضی از هنرمندان که به هر دلیلی مشغول کار نیستند بدل شده و گمان میکنند صرف شرکت در این جلسات به پربار شدن کارنامه هنری آنان کمکی میکند، درحالیکه این، دور خود گشتن است و بس.
عمرانی، فعالان فضای هنری اصفهان را به سه دسته تقسیم کرد و گفت: دسته اول هیچ رزومه کاریای ندارند و با حضور کنار هنرمندان، چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی برای خود اعتبار تراشی میکنند و میکوشند خود را به جایی متصل کنند. یک برنامه یا نشست هنری ترتیب میدهند و ازآنپس نام خود را که عاری از هرگونه سابقه هنری است، در کنار آن برنامه ردیف میکنند و اینگونه به خود مشروعیت میدهند. چون اینگونه افراد معمولاً با رانت و فساد وارد این فضا شدهاند، دست پری دارند و در جایی که سابقه هنریشان مورد سؤال قرار گیرد، خیلی راحت پول میدهند و از دیگران میخواهند که به نام آنها یک نمایش یا فیلم تهیه کنند. هنرمندانی هم که فقط آخور و علف را میبیند پیشنهاد آنها را میپذیرند و خشت اول یک دیوار تا ثریا کج، همینجا نهاده میشود.
شاعر کتاب "نهنگی در ساحل" با اشاره به دسته دوم اظهار کرد: دسته دوم، سالها پیش یک یا دو کار هنری انجام دادهاند و تمام اما آنقدر در محافل هنری صف اول نشستهاند که دیگران، پیشکسوت خطابشان میکنند، بیتوجه به اینکه لقب پیشکسوت شایسته کسانی است که عمر خود را در راه اعتلای یک کار صرف کردهاند نه آنها که در آسیاب موی خود را سپید کردهاند و جز پیر شدن فعالیتی نداشتهاند. این افراد که صرف حضور در جلسات و دیده شدن برایشان اهمیت دارد، باعث مشروعیت بخشی به هر نشستی میشوند و پیشکسوتان حقیقی را نیز با رفتارهای ناآگاهانه و غیرهنری خود زیر سؤال میبرند.
وی افزود: دسته سوم، شریفترین دستهاند؛ بزرگانی که سالهاست عمر خود را وقف هنر این شهر کردهاند و هنوز روی صحنه و پرده مشغول کارند. جوانان از تجربه آنها استفاده میکنند و آنها از نوگرایی جوانان بهره میبرند و با بضاعت مزجات خود به قویتر شدن تنه هنر شهر کمک میکنند.
عمرانی هشدار داد: دسته اول خطرناکترین دستهاند و مثل یک غده سرطانی به جان پیکر رنجور هنر اصفهان افتادهاند. مسئولان فرهنگی و هنرمندان در وهله اول باید جلوی گسترش این غدههای سرطانی را بگیرند و بعد به فکر سرمه کردن چشم هنر شهر بیفتند.
این منتقد تئاتر با بیان اینکه فضای هنری اصفهان از گذشته نیز با مشکلاتی ریشهدار روبرو بوده، اظهار کرد: خیلی از هنرمندان، به دلیل دردهای کهنه هنر این شهر عطای سکنی در اصفهان را به لقای آن بخشیدهاند و اکنون که سروکله غدههای سرطانی پیداشده حکایت "گل بود به سبزه نیز آراسته شد" را پیش خود زمزمه میکنند.
وی تأکید کرد: قبای آراسته هنر را نباید به رایگان، روی دوش هر تازهواردی انداخت و به شدت باید در برابر این تجاوزها به فضای هنری شهر ایستادگی کرد. زایندهرود که خشک شد، بیاییم و لااقل جلوی خشک شدن رود هنر شهرمان را بگیریم.