شهر با خاطره جمعی مردمش هویت می یابد. بازآفرینی شهری که بحث روز فعالین شهری است، برای تحقق یافتن، بیش از هر چیز می بایست به حفظ خاطرات جمعی تکیه کند.
شهروندان یک شهر یا محله اصلی ترین بازیگران آن برای پویایی شهری و محیطی هستند اما متأسفانه اشتباه گرفتن مفهوم کلیدی بازآفرینی شهری با نوسازی و ساخت و سازهای بدون خلاقیت، منجر به ایجاد محیط های خالی از تحرک اجتماعی شده است.
محیط هایی نوظهور که هیچ اشتراک و پیوندی با خاطرات مطلوب محلات این شهر ندارد. باززنده سازی خاطرات گروهی مردم، یعنی ایجاد حس تعلق به شهرو زندگی اجتماعی مشترک است.
خاطرات جمعی با ایجاد پیوند میان اعضای جامعه، موجب ایجاد انسجام اجتماعی و تقویت روحیه جمعی و مشارکت پذیری می شود.
بی تفاوتی شهروندان نسبت به زندگی شهری یکی از اصلی ترین عوامل هویت زدایی است. متآسفانه در بازسازی های صورت گرفته از حفظ و احیای خاطرات مشترک انسانی غفلت شده است.
وقتی مردم شهری، خاطرات مشترک نداشته باشند، احساس مشترک نداشته، و دچار بی هویتی و بی تفاوتی می شوند.
این مساله، بدترین اتفاق برای یک اجتماع شهری است که مردم هیچ احساس مشترکی نسبت به هم ندارند. این بی تفاوتی سبب می شود کوچکترین تنش ها، میان افراد به نزاع و درگیری بیانجامد.
از این رو خاطره شویی می تواند در درازمدت باعث دوری، تفرقه و در نهایت جنگ های داخلی شود. شاید بتوان گفت، اگر پول شویی را یک جرم بدانیم، خاطره شویی یک جنایت است.
انتهای پیام/*