یکی از راهبردها این است که در موقعیت مسأله،تفاوت وضعیت موجود با وضعیت هدف را که همان صورت حل شده مسأله است،کاهش داد؛برای این کار یک مثال ملموس و عینی ذکر می کنیم مثلا مسأله ی قفل رمزدار را در نظر آورید.در آغاز کار در وضعیت موجود،هیچ یک از ارقام رمز را نمی شناسیم در حالی که در وضعیت هدف هر چهار رقم را شناسایی کرده ایم.بنابراین،کاهش تفاوت این دو حالت را به عنوان پاره هدف انتخاب می کنیم.
تابناک ایلام امین جمشیدزاده::خروج ایالات متحده آمریکا در اردیبهشت پارسال توازن برجام را بر هم زد و به تبعیت از آن اکنون انگلیسی ها هم با او همراهی می کنند و پس از فاش شدن اسرار محرمانه سفیر انگلیس در آمریکا که به استعفایش ختم شد در بخشی از این اسراری که به بیرون نشت نمود و رسانه ها هم آنرا سریع بر روی تلکس خبرگزاری های خویش قرار دادند آمده است که به اذعان دونالد ترامپ خروج وی که اکنون نه پمپئو،نه بولتون و نه مایک پنس نتوانسته اند جواب درخور و معقولی در اختیار رسانه ها،احزاب،مردم آمریکا و جامعه بین الملل بگذارند در اصل در اثر لج و لجبازی بوده و ترامپ معترف شده که به دلیل اینکه لج اوباما رییس جمهور اسبق آمریکا را در بیاورد این کار را کرده است؛تا حالا ترامپ باید دریافته باشد که از فشار،زور و افراطی گری خروجی ای به دست نیاورده است
یکی از راهبردها این است که در موقعیت مسأله،تفاوت وضعیت موجود با وضعیت هدف را که همان صورت حل شده مسأله است،کاهش داد؛برای این کار یک مثال ملموس و عینی ذکر می کنیم مثلا مسأله ی قفل رمزدار را در نظر آورید.در آغاز کار در وضعیت موجود،هیچ یک از ارقام رمز را نمی شناسیم در حالی که در وضعیت هدف هر چهار رقم را شناسایی کرده ایم.بنابراین،کاهش تفاوت این دو حالت را به عنوان پاره هدف انتخاب می کنیم.
این پاره هدف با پیدا کردن نخستین رقم رمز تحقق می یابد.در مرحله ی بعدی نخستین رقم رمز نیز بخشی از وضعیت موجود می شود،اما هنوز تفاوتی بین وضعیت موجود و وضعیت هدف وجود دارد که برای کاهش آن،رقم دیگری جستجو می شود،و به همین شیوه کار ادامه می یابد.بنابراین،فکر زیربنایی در روش کاهش تفاوت این است که خرده هدفی تعیین کنیم که با دستیابی به آن در موقعیتی نزدیکتر به هدف قرار گیریم(بازگشت ینگه دنیا به توافق و سپس صحبت از مذاکره و دیالوگ و مسائل پیرامون برجام)حال در این راستا راهبردی مشابه ولی پیچیده تر نیز هست که تحلیل وسیله-هدف نام دارد.در این راهبرد،وضعیت موجود با وضعیت هدف مقایسه می شود تا مهمترین تفاوت این دو وضعیت مشخص شود.اینک خرده هدف اصلی،از میان برداشتن این تفاوت است.
حال باید وسیله یا روشی برای دستیابی به خرده هدف پیدا کرد.ممکن است به چنین روشی دست بیابیم ولی متوجه شویم که در وضعیت موجود کاربرد ندارد.به این ترتیب حل این مشکل تازه،خرده هدف جدیدی می شود.در بسیاری از موقعیت های حل مسأله از چنین راهبردی استفاده می شود.مثلا به این مثال توجه کنید:باید پسرم را به مهد کودک برسانم.تفاوت عمده بین وضعیت فعلی و وضعیت دلخواه من چیست؟!
فاصله.چه چیزی می تواند این فاصله را بردارد؟!اتومبیل.اتومبیلم روشن نمی شود،برای روشن کردن آن چه چیزی لازم است؟!باطری نو.برای پیدا کردن باطری نو چه چیزی لازم است؟!کارگاه تعمیر اتومبیل؛اما مشکل اساسی دولت آمریکا و شخص دونالد ترامپ عدم بهره گیری و استفاده از خبرگان در حل مسأله است.
در همه رشته ها مانند(فیزیک،ریاضی،جغرافیا یا شطرنج)مسأله ها را خبرگان و کارآگاهان خبره و آشنا به امور به شیوه ای که از لحاظ کیفی متفاوت از تازه کاران است حل می کنند.این تفاوت ها ناشی از تفاوت های این دوگروه«خبرگان در مقایسه با تازه کاران-مایک پنس و داماد دونالد ترامپ و حتی پمپئو-»در بازنمایی ها و راهبردهاست.خبرگان بازنمایی های بسیار در حافظه خود دارند که می توانند از آنها در حل مسأله کمک بگیرند.
برای مثال استاد شطرنج با۵ثانیه تماشای صحنه ی پیچیده ای از بازی شطرنج که۲۰مهره برآن نشسته،می تواند همان صحنه را از حفظ بازسازی کند،در حالی که شطرنج باز تازه کار نمی تواند از معیار معمولی فراتر رود.علت اینکه خبرگان شطرنج نظیر گری کاسپاروف روس چهره بی بدیل شطرنج جهان یا احسان قائم مقامی استاد بزرگ شطرنج از کشور عزیزمان ایران که بر کارپوف روس پیروز شد از چنین حافظه ی شگفت انگیزی برخوردارند این است که بازنمایی هایی از انواع صحنه آرایی شطرنج را سالها تجربه کرده اند.تجربه بازنمایی ها به آنان امکان می دهد صحنه ی پیچیده ایی را در قالب چند قطعه ی محدود رمز گردانی کنند.به علاوه،بازی استادانه ی آنها نیز احتمالا مرهون همین تجربه با بازنمایی هاست؛در سپهر سیاست نیز همین شیوه برای دیپلمات های عرصه سیاست تجربه و آزمون می شود و دیپلمات های کهنه کار و برجسته و مسلط به زبان دیپلماسی دنیا نظیر دکتر ظریف از این خلاقیت مانند یک استاد شطرنج با تجربه برخوردارند.
