ما به (خورشید) اقتدا کردیم خانه شد گرم و روشن و آزاد
(شب) فراری شد از (طلوع هور) در دل (خانه ی فنا) افتاد
پیر میخانه با دم گرمش نفس تازه بر جوان آورد
راهکار (حکومت دینی) اندر آیینه بر جهان آورد
طبق فتوای آن امام کبیر طرح (خودباوری) مصوب شد
آستین (غیور) بالا رفت تب سازندگی مرتب شد
دست صنعتگران به کار افتاد پای آنها به جاده ی (تولید)
شد زبان (مُرَوّج دین) باز دیده تفسیر شریعت و توحید
انقلاب چشمهای ما را شست تا ببینیم صلاح فردا را
هم به دنیای خود دهیم رونق هم کنیم بیمه بیت عقبی را
قطع وابستگی به بیگانه شد نخستین قدم که برداشتیم
عملا ما (درخت دانش) را در (گلستان خودکفا) کاشتیم
نردبام علوم زیر پا پله ها را اسیر خود کردیم
به فضا رفته ایم و مفتخریم دانش خویش را بپروردیم
هنر خفته در وجود ما همچو غنچه که وا شود، وا شد
شد شکفته (جوان دانشمند) فکر بوسیدن (ثریا) شد!
یاعلی(ع) گفت و دست بر زانو کرده باور توان بازویش
(هسته ای) رام شد به دست وی (صادرات) وزنه ی ترازویش
بر حفاظت ز دین و از ناموس تقویت کرده بُرد تسلیحات
دشمنان را ز خاک خود رانده دشمن از این مدافعین شد مات
یک وجب کم نشد ز خاک ما گرچه بر خاک و خون بغلطیدیم
ما جوانمرد بوده ایم در جنگ گرچه نامردی و دغل دیدیم
سیم خاردار به ما نمی دادند دست ما بسته بود و بی یاور
ولی بودیم با تمام وجود (امتی واحد) و (خداباور)
که خدا هم عنایتش دائم شامل حال جبهه ی حق بود
بوده امدادهای غیب از حق هرکجا که سلاح ما لق بود
رد شدیم ما ز پیچ تاریخی جنگ را فاتحانه طی کردیم
پس از آن با تلاش بی وقفه اقتدار دفاعی آوردیم
شد گلستان پر از جوانه ی علم ز دم پیر و باغبان کبیر
کشور ایستاده روی پای خود امنیت شد به دست ما تفسیر
آی (نقاش) امام راحل گفت (پیرو صادق ولایت) باش
کز عمل کردن به فتوایش هم به دین می رسی و هم به معاش
انتهای پیام/*