اخبار دقیقی در دست نیست ولی ظاهر امر حکایت از آن دارد که در شب یلدای اصولگرایان، دهراب پور و امامی با درک سناریوری پیچیده تیم رقیب داخلی هر یک به نوعی خروج کرده اند تا بیش از این شاهد خیانت گلادیاتورها نفوذی در درون که چون موریانه به جان جریان افتاده نباشند.
به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، زریر حجتی ، فعال رسانه ای طی یادداشتی نوشت : شب یلدای اصولگرایان زخم کهنه تصمیم سازی و تصمیم گیری های قیم مآبانه به بن بست و بحران در جریان اصولگرایی انجامیده است.
هدایت خواه آن قدیس مردم، هزینه تصمیم سازی های غلط مکرر ساختار مدیریتی خود در دوران طلایی اش گردید.
صداقت شان را به کرات در عرصه های مختلف آزمود و با نگاه بلند امنیتی از بویراحمد و دنا رفت!
اخبار دقیقی در دست نیست ولی ظاهر امر حکایت از آن دارد که در شب یلدای اصولگرایان، دهراب پور و امامی با درک سناریوری پیچیده تیم رقیب داخلی هر یک به نوعی خروج کرده اند تا بیش از این شاهد خیانت گلادیاتورها نفوذی در درون که چون موریانه به جان جریان افتاده نباشند.
دوئل نهایی بین تیم درخشنده پور و منتظریان در دل شب یلدا، سفره رنگین یکی از این دو را بهم ریخته ولی جزئیاتش درز نکرده است.
هدایت خواه سالهای مدیدی است که با چشم تیزبین خود به علت العلل واگرایی مردم از جریان نه شخصیت معنوی و ممتاز خویش رسیده است اما در مسلخ مصلحت مظلومانه زیسته است.
اصولگرایی نمرده و نامیراست چون نگرش انقلابی زنده و پویاست. مشی و منش اصولگرایی پویا و تابلویش همواره برافراشته است چرا که هدایت خواه با تربیت سیاسی- اجتماعی در گستره جبهه فرهنگی استان کادر سازی کرده است. وی شخصیت بدون جانشین است و آلترناتیوی ندارد.
ویروس کج اندیشی در شرایط حساسی به جان جریان رخنه و آن را دچار تشتت نمود. منیت، خودبرتر بینی و جاه طلبی، اصولگرایی را به مفهوم جریانی میرانده است اما با نگاه بلند امنیتی هدایت خواه، نه تنها اصولگرایی بلکه بویراحمد و دنا از مرگ حتمی نجات یافته است.
وی با فهم سیاسی عمیق، کاندیداتوری را در این خطه سه طلاقه کرد تا جامعه ایمانی در سرحدات این سرزمین زنده بماند در حالیکه جامعه خلاء او را بشدت احساس کرده بود.
وی دغدغه اش انقلاب بود با رویکرد تمدنی اما جلبک هایی دست و پایش را بسته بود و باید در این مقطع قربانی می شد تا با چشم انداز انقلابی، بویراحمد و دنا قربانی نشود. او به واقع ورژن جدیدی ندارد و شخصیت علمی ، سیاسی و فرهنگی منحصر بفرد است.
او کَیِس بود چون مختار با مسئولیت والای تجمیع نیروها و دفع خطرات چند بُعدی داخلی و خارجی!
آن مرد سالهاست با شرایطی شبیه شرایط صدر اسلام قرار گرفته است، خار در چشم و استخوان در گلو با دوست و دشمن نه سازش بلکه سازگاری نمود تا قربانی شود اما قربانی نگیرد.
در مسیر فعالیت های فرهنگی جفا دید و جفا را روا ندانست. عایشه ها را سوار بر شتر چموش و سرکش خلافت می دید و یارانی چون طلحه و زبیر را در رکاب او اما همواره مصلحت اسلام را دید و به سیره مولایش عمل کرد.
او همچنان با هیمنه و قدرتمند است از باب کادر سازی در گستره جبهه فرهنگی که هزاران نفر شاگرد در تراز انقلاب تربیت کرده و سرمایه نظام در افق تمدن سازی و ظهور است.
وی بر خلاف شایعات با روشنفکر و هوادارانش اختلاف فکری یا سیاسی مبنایی نداشته و روزگاری هواداران هر دو نیز در یک جبهه با رقباء رقابت کرده اند که اکنون ذیل نام اصولگرایی فعالیت دارند.
بنظر می رسد ریشه کدورت و صف بندی سیاسی در دوره قبل، از چینش شورایی شروع شد که با ترکیب خاص قبل از رضایت هدایت خواه به حضور در صحنه انتخابات، روندش به ائتلاف بر پذیرش اعضای خاصی از شورا بعنوان کاندید جریان و حتی شایعه نیروهایی با صبغه اصلاح طلبی ختم شد و روشنفکر را در بر نگرفت و در نتیجه آن را هدایت شده خواند و رفت.
با همین استدلال گفته شد که اختلاف مبنایی نبوده و همه هواداران در خطه بویراحمد و دنا ید واحد و بهم آمیخته اند.
برخی شاگردان هدایت خواه گر چه به اقتضائاتی اکنون گرد روشنفکر یا دیگر کاندیداها قرار گرفته باشند ولی به مرجعیت فکری و سیاسی وی تمکین و ایمان دارند و یقیناً اساس دغدغه شان در این برهه، جلوگیری از قربانی شدن هدایت خواهی است که نباید هزینه دو قطبی های بی وجه داخلی شود.
روشنفکر رقیب جریان نبود و نباید از او رقیب هراسی و رقیب تراشی میشد. او از بدنه اصولگرایان بوده و هست ولی از شورای قبل دست های مغرضانه ای از باب انتقام شخصی مترصد ضرب شستی شد که به نام جریان تمام کردند.
هدایت خواه رفت تا بماند چون متعلق به نظام بود نه خودش یا یک جریان خاص سیاسی.
ظرف استان با تغییراتی که در سایه اشرافیت سیاسی پیدا کرده بود گنجایش چنین نیروی معنوی را نداشت.
او سد راه مرفهین و انقلاب ستیزانی بود که باید در اتاق های عملیات روانی معامله گران ترور می شد چون این عملیات، راهبرد اصلاحات افراطی بود نه روشنفکر و ترور شد از جانب یاران ناآگاه خودی و غیر خودی!
نگاه به شورا نباید چون نگاه به طعمه ای شود که هر مدعی، قلابی را برای طعمه ای فراهم کرده باشد!
یکی وارد می شود و قواعد را نمی پذیرد، یکی قواعد را پذیرفته و در صورت تضاد با منافعش عدول می کند و دیگری بر خلاف بدیهی ترین اصول آن وارد می شود و خود را یگانه دهر و ناجی مردم می خواند و آن یکی شش ماه وقت می کشد و به همین راحتی زمان می سوزاند و در نتیجه هدایت خواه بر خلاف واقع، محکوم و متهم به هر گناه نکرده ای و سپس هزینه امیال سیاسی می شود تا جریانی بسوزانند.
در واقع باید به آسیب شناسی روی آورد، همان آسیب هایی که ریشه در درون داشته و آسیب شناسی شده است.
در انتخابات جریانی چندین ساله جریانات ، عقده جای عقیده نشست و مدیرانی چند در حوزه های مختلف با شیوه ای غیر انسانی و تحکمی حکمرانی و قبیله خود را بر توده های مردمی ارجح داشته اند.
مریدان انقلابی ماندند و تاوان دادند ولی برخی در همراهی با قافله اعتدال و اصلاحات سهامدار شدند که سزاوار نیست این جریان به نام رقیب هراسی بسوزد و اطلاعات غلط به خورد مردم داده شود.
تاریخ تکرار شده است با این تفاوت که رقبای جریان معاویه و شمر و اشعث و سعد نیستند بلکه معدود افرادی پرورش یافته در آستین خود که گویی عیناً نفوذی جبهه دشمن اند که روزی با هدایت خواه و روزی بر هدایت خواه بر سفره های رنگین و ننگین می نشینند و کک شان هم نمی گزد.
باید قائل به حق انتخاب و اختیار باشیم که از میان جمع کاندیداهای مطرح یکی را بر مبنای اصول خود برگزینیم. مردم برده و بنده جمودان جریان نیستند که قبلا در تحلیل کوتاه دگماتیسم خود عمار پندارها به این موارد هشدار داده بودیم.
تکلیف یاران هدایت خواه با رقبایی که وارد معامله سیاسی با اپوزیسیون یا سلطنت طلبان می شوند مشخص است.
چه بسا با ترازوی ذره بین شورای نگهبان و رفتارهای مدیریتی زشت تبعیض و فساد خودساخته میدان را واگذارند اما در هر صورت نمی توان انسداد بوجود آورد و عده ای که مردم را ندیده و نمی شناسند با شعار فریبنده و رنگ باخته از تصور کنند همه دوباره گوش به فرمان خواهند بود.
انتخابات استان کهگیلویه و بویراحمد در تمام دوران از جهات مختلف حساس و ملتهب تر از کشور است و میزان مشارکت ستودنی است.
هواداران روشنفکر، بهرامی،درخشنده، زارعی و ایزدپناه هر کدام با برداشتی از سبد هدایت خواه خود را ضلع یا قطب انتخابات می خوانند اما باید منتظر ماند که فرجام تایید صلاحیت ها به کجا ختم می شود که در صورت عدم احراز صلاحیت هر کدام، معادلات بهم می ریزد ولی در مجموع آنچه قوت یافته است به لحاظ تفکری، سبد روشنفکر جلوه دیگری خواهد داشت.
هدایت خواه آن قدیس مردم، هزینه تصمیم سازی های غلط مکرر ساختار مدیریتی خود در دوران طلایی اش گردید.
صداقت شان را به کرات در عرصه های مختلف آزمود و با نگاه بلند امنیتی از بویراحمد و دنا رفت!
اخبار دقیقی در دست نیست ولی ظاهر امر حکایت از آن دارد که در شب یلدای اصولگرایان، دهراب پور و امامی با درک سناریوری پیچیده تیم رقیب داخلی هر یک به نوعی خروج کرده اند تا بیش از این شاهد خیانت گلادیاتورها نفوذی در درون که چون موریانه به جان جریان افتاده نباشند.
دوئل نهایی بین تیم درخشنده پور و منتظریان در دل شب یلدا، سفره رنگین یکی از این دو را بهم ریخته ولی جزئیاتش درز نکرده است.
هدایت خواه سالهای مدیدی است که با چشم تیزبین خود به علت العلل واگرایی مردم از جریان نه شخصیت معنوی و ممتاز خویش رسیده است اما در مسلخ مصلحت مظلومانه زیسته است.
اصولگرایی نمرده و نامیراست چون نگرش انقلابی زنده و پویاست. مشی و منش اصولگرایی پویا و تابلویش همواره برافراشته است چرا که هدایت خواه با تربیت سیاسی- اجتماعی در گستره جبهه فرهنگی استان کادر سازی کرده است. وی شخصیت بدون جانشین است و آلترناتیوی ندارد.
ویروس کج اندیشی در شرایط حساسی به جان جریان رخنه و آن را دچار تشتت نمود. منیت، خودبرتر بینی و جاه طلبی، اصولگرایی را به مفهوم جریانی میرانده است اما با نگاه بلند امنیتی هدایت خواه، نه تنها اصولگرایی بلکه بویراحمد و دنا از مرگ حتمی نجات یافته است.
وی با فهم سیاسی عمیق، کاندیداتوری را در این خطه سه طلاقه کرد تا جامعه ایمانی در سرحدات این سرزمین زنده بماند در حالیکه جامعه خلاء او را بشدت احساس کرده بود.
وی دغدغه اش انقلاب بود با رویکرد تمدنی اما جلبک هایی دست و پایش را بسته بود و باید در این مقطع قربانی می شد تا با چشم انداز انقلابی، بویراحمد و دنا قربانی نشود. او به واقع ورژن جدیدی ندارد و شخصیت علمی ، سیاسی و فرهنگی منحصر بفرد است.
او کَیِس بود چون مختار با مسئولیت والای تجمیع نیروها و دفع خطرات چند بُعدی داخلی و خارجی!
آن مرد سالهاست با شرایطی شبیه شرایط صدر اسلام قرار گرفته است، خار در چشم و استخوان در گلو با دوست و دشمن نه سازش بلکه سازگاری نمود تا قربانی شود اما قربانی نگیرد.
در مسیر فعالیت های فرهنگی جفا دید و جفا را روا ندانست. عایشه ها را سوار بر شتر چموش و سرکش خلافت می دید و یارانی چون طلحه و زبیر را در رکاب او اما همواره مصلحت اسلام را دید و به سیره مولایش عمل کرد.
او همچنان با هیمنه و قدرتمند است از باب کادر سازی در گستره جبهه فرهنگی که هزاران نفر شاگرد در تراز انقلاب تربیت کرده و سرمایه نظام در افق تمدن سازی و ظهور است.
وی بر خلاف شایعات با روشنفکر و هوادارانش اختلاف فکری یا سیاسی مبنایی نداشته و روزگاری هواداران هر دو نیز در یک جبهه با رقباء رقابت کرده اند که اکنون ذیل نام اصولگرایی فعالیت دارند.
بنظر می رسد ریشه کدورت و صف بندی سیاسی در دوره قبل، از چینش شورایی شروع شد که با ترکیب خاص قبل از رضایت هدایت خواه به حضور در صحنه انتخابات، روندش به ائتلاف بر پذیرش اعضای خاصی از شورا بعنوان کاندید جریان و حتی شایعه نیروهایی با صبغه اصلاح طلبی ختم شد و روشنفکر را در بر نگرفت و در نتیجه آن را هدایت شده خواند و رفت.
با همین استدلال گفته شد که اختلاف مبنایی نبوده و همه هواداران در خطه بویراحمد و دنا ید واحد و بهم آمیخته اند.
برخی شاگردان هدایت خواه گر چه به اقتضائاتی اکنون گرد روشنفکر یا دیگر کاندیداها قرار گرفته باشند ولی به مرجعیت فکری و سیاسی وی تمکین و ایمان دارند و یقیناً اساس دغدغه شان در این برهه، جلوگیری از قربانی شدن هدایت خواهی است که نباید هزینه دو قطبی های بی وجه داخلی شود.
روشنفکر رقیب جریان نبود و نباید از او رقیب هراسی و رقیب تراشی میشد. او از بدنه اصولگرایان بوده و هست ولی از شورای قبل دست های مغرضانه ای از باب انتقام شخصی مترصد ضرب شستی شد که به نام جریان تمام کردند.
هدایت خواه رفت تا بماند چون متعلق به نظام بود نه خودش یا یک جریان خاص سیاسی.
ظرف استان با تغییراتی که در سایه اشرافیت سیاسی پیدا کرده بود گنجایش چنین نیروی معنوی را نداشت.
او سد راه مرفهین و انقلاب ستیزانی بود که باید در اتاق های عملیات روانی معامله گران ترور می شد چون این عملیات، راهبرد اصلاحات افراطی بود نه روشنفکر و ترور شد از جانب یاران ناآگاه خودی و غیر خودی!
نگاه به شورا نباید چون نگاه به طعمه ای شود که هر مدعی، قلابی را برای طعمه ای فراهم کرده باشد!
یکی وارد می شود و قواعد را نمی پذیرد، یکی قواعد را پذیرفته و در صورت تضاد با منافعش عدول می کند و دیگری بر خلاف بدیهی ترین اصول آن وارد می شود و خود را یگانه دهر و ناجی مردم می خواند و آن یکی شش ماه وقت می کشد و به همین راحتی زمان می سوزاند و در نتیجه هدایت خواه بر خلاف واقع، محکوم و متهم به هر گناه نکرده ای و سپس هزینه امیال سیاسی می شود تا جریانی بسوزانند.
در واقع باید به آسیب شناسی روی آورد، همان آسیب هایی که ریشه در درون داشته و آسیب شناسی شده است.
در انتخابات جریانی چندین ساله جریانات ، عقده جای عقیده نشست و مدیرانی چند در حوزه های مختلف با شیوه ای غیر انسانی و تحکمی حکمرانی و قبیله خود را بر توده های مردمی ارجح داشته اند.
مریدان انقلابی ماندند و تاوان دادند ولی برخی در همراهی با قافله اعتدال و اصلاحات سهامدار شدند که سزاوار نیست این جریان به نام رقیب هراسی بسوزد و اطلاعات غلط به خورد مردم داده شود.
تاریخ تکرار شده است با این تفاوت که رقبای جریان معاویه و شمر و اشعث و سعد نیستند بلکه معدود افرادی پرورش یافته در آستین خود که گویی عیناً نفوذی جبهه دشمن اند که روزی با هدایت خواه و روزی بر هدایت خواه بر سفره های رنگین و ننگین می نشینند و کک شان هم نمی گزد.
باید قائل به حق انتخاب و اختیار باشیم که از میان جمع کاندیداهای مطرح یکی را بر مبنای اصول خود برگزینیم. مردم برده و بنده جمودان جریان نیستند که قبلا در تحلیل کوتاه دگماتیسم خود عمار پندارها به این موارد هشدار داده بودیم.
تکلیف یاران هدایت خواه با رقبایی که وارد معامله سیاسی با اپوزیسیون یا سلطنت طلبان می شوند مشخص است.
چه بسا با ترازوی ذره بین شورای نگهبان و رفتارهای مدیریتی زشت تبعیض و فساد خودساخته میدان را واگذارند اما در هر صورت نمی توان انسداد بوجود آورد و عده ای که مردم را ندیده و نمی شناسند با شعار فریبنده و رنگ باخته از تصور کنند همه دوباره گوش به فرمان خواهند بود.
انتخابات استان کهگیلویه و بویراحمد در تمام دوران از جهات مختلف حساس و ملتهب تر از کشور است و میزان مشارکت ستودنی است.
هواداران روشنفکر، بهرامی،درخشنده، زارعی و ایزدپناه هر کدام با برداشتی از سبد هدایت خواه خود را ضلع یا قطب انتخابات می خوانند اما باید منتظر ماند که فرجام تایید صلاحیت ها به کجا ختم می شود که در صورت عدم احراز صلاحیت هر کدام، معادلات بهم می ریزد ولی در مجموع آنچه قوت یافته است به لحاظ تفکری، سبد روشنفکر جلوه دیگری خواهد داشت.
