به گزارش تابناک رضوی به نقل از رکنا، دمی لواتو، خواننده، بازیگر و نوازنده سرشناس آمریکایی و یکی از موفق‌ترین خوانندگان یک دهه اخیر موسیقی جهان است. او سال 2011 با آلبوم "شکسته نشده" به شهرت رسید و بعد در سال 2013 آلبوم "دمی" را منتشر کرد و خود را به‌عنوان یک خواننده درجه یک پاپ اثبات کرد. دمی در سال‌های 2015 و 2017 نیز به ترتیب آلبوم‌های "مطمئن" و "به من بگو دوستم داری" را منتشر کرد.
دمی لواتو 27 ساله در زندگی شخصی خود اتفاقات تلخی را از سر گذرانده که این اتفاقات روی زندگی هنری‌اش نیز تأثیرگذار بوده است. دمی در سال‌های نوجوانی از اختلال دوقطبی رنج می‌برد و در سال‌های جوانی نیز به مواد مخدر و الکل اعتیاد پیدا کرد، تا جایی که در سال 2018 به دلیل مصرف مواد اوردوز کرد و تا پای مرگ پیش رفت.
پس از اتفاقات تلخی که در سال 2018 برای دمی لواتو رخ داد، این خواننده تقریباً 18 ماه از صحنه موسیقی دور بود تا اینکه روز دوشنبه 26 ژانویه با یک اجرای گرم و هیجان‌انگیز در مراسم گرمی به صحنه بازگشت و حالا قرار است پیش از مسابقه بزرگ سوپر بول نیز به اجرای موسیقی بپردازد.
دمی لواتو به تازگی در یک مصاحبه درباره اتفاقاتی که از سر گذرانده صحبت کرده است. بخش‌هایی از این مصاحبه که توسط رسانه آرت‌تاکس ترجمه شده را در ادامه می‌خوانید:
به عنوان کسی که روی توانایی‌ها و قابلیت‌هات تمرکز داشته، باید بگم مشخصه که شوق زیادی داری و معلومه که می‌خوای در زندگیت چی به دست بیاری. اما بعد از جولای متوجه شدی که مجبوری از خیلی‌هایی که می‌شناختی یا حتا نمی‌شناختی کمک بخوای تا کمکت کنن که از اون شرایط بیای بیرون. می‌خوام ببینم روت چه تأثیری داشته؟ به عنوان کسی که این‌قدر دقیق و مستقل بوده؛ که آخرش بفهمی برای گذر از یک مرحله، نیاز به کمک بقیه داری.
خب، باید بگم آدم‌هایی که نمی‌شناختم بیشتر به من کمک کردن تا اونایی که می‌شناختم! چون اگه اون آدم‌های زندگیم بهم کمک کرده بودن، کارم به اون‌جا نمی‌کشید. کمک‌هایی که به من شد، از طرف افرادی بود که در مراکز درمانی و پیش دکترها دیده بودم که به زندگی و مسیر الانم کمک زیادی کردن.
تونستی اون افرادی رو که فهمیدی تأثیر خوبی روت نداشتن از زندگیت حذف کنی؟
آره. البته هنوز ادامه داره. با ملاقات کردن با مردم و ورودشون به زندگیت، هر بار باید تصمیم بگیری که این شخص کسی هست که بخوام توی زندگیم نگه دارم یا نه. اگه تأثیر خوبی روت می‌ذاره و از شیوه‌ی زندگی کردنت حمایت می‌کنه، نگه‌ش دار. اما اگه برای مسیری که انتخابش کردی سودمند نیست، نیازی نیست که توی زندگیت باشن.
فکر میکنی در گذشته در قضاوت آدم‌ها دچار خطا شدی؟
فکر کنم هنوز هم اشتباه می‌کنم. این یه بخشی از بزرگ شدنه. وقتی مردم وارد زندگیت می‌شن و باهاشون آشنا می‌شی، تمام زندگیت در حال یاد گرفتن هستی. مگر اینکه صد سالت باشه و کلی تجربه داشته باشی، در غیر این‌صورت بلافاصله نمی‌شه فهمید کی برای تو خوبه و کی بده. بعضی وقت‌ها گول می‌خوری، گاهی وارد روابطی می‌شی که فکر میکنی سالم هستن و بعد می‌فهمی نه، اصلن این‌طوری نبوده. موضوع این نیست که آگاه نباشی و نفهمی؛ موضوع اینه که طول می‌کشه تا بفهمی. حالا با یه حرکت اونا یا اینکه خودت حرکتی بکنی که بفهمی این رابطه درست نیست. من فهمیدم که این اتفاق مدام تکرار می‌شه و هر بار یه تجربه‌ست که ازش درس می‌گیری.
برای موسیقی‌ای که قراره بیرون بدم هیجان‌زده‌ام. چند تا آهنگ هم با افراد دیگه کار کردم که خیلی باحاله. قراره سال مهمی باشه. من در لحظه زندگی می‌نم، هیجانش رو حس می‌کنم و آماده‌ام.
در تجربه‌های متفاوتی دنبال خدا می‌گردم؛ چه در روابط و چه در مفاهیم مختلف. باید متوجه می‌شدم که خدایی که من دنبالشم، خدایی که دوستش دارم و می‌خوام خدای من باشه، هر روز و هر ساعت در دسترسه و درست کنارم و همیشه باهامه. این تغییر باعث شد احساس کنم امنیت بیش‌تری دارم و تازه شدم.
