تابناک رضوی: شانیت علمی و آموزشی کشور عزیزمان ایران ایجاب می کند تا برترین و بهترین شیوه های آموزش و انتقال دانش به نسلهای جدید را داشته باشیم. به این منظور باید لااقل همطراز با تحولات جهانی علوم ومعرفت انسانی و دوشادوش روشهای آموزشی کشورهای متمدن و پیشرفته ، ساختارهای آموزشی و تربیتی خودمان را به روز رسانی کنیم و بلکه با ابتکارات علمی همه جانبه قدمهای بالا تری را نسبت به دیگران در این زمینه برداریم.
این که می گوییم تحول بنیادین ، معنی اش این نیست که با تغییر در مقاطع تحصیلی یک قدم به عقب برداشته و تجارب کهنه ی گذشته را نو کنیم . این مثل آن است که لباس کهنه ای را از صندوق قدیمی درآوریم وبا تغییر اندازه های آن به مدل جدید تبدیل کنیم. حال آنکه نیاز به لباسی داریم تا درشرایط جدید با بافت و مواد تازه بدن ما را درمقابل شعاعهای مرگبار محافظت کند.
خیلی از شرایط زمانی و مکانی در سطح جهان تغییر کرده و صرفا با تغییر چند فصل یا درس از کتب درسی دانش آموزان نمی تواند عنوان تحول را بردوش کشد . این مقدمه لازم است تا متوجه شویم که درچه ابعاد وسیعی نیاز به تغییر وتحول و نو آوری وابتکار عمل همه جانبه داریم تا همانند جایگزینی نظام جدید تاریخ مصرف گذشته با نظام منسوخ مکتب خانه ای عمل کنیم.
این نظام به اصطلاح جدید صد ساله که در آن به سر می بریم اکنون ارزش همان نظام مکتب خانه ای را یافته ودیگر باید آن را تا گورستان تاریخ تشییع کنیم . وتازه نوبت به جبران زمانها و فرصتهای از دست رفته می رسد و ترمیم ساختارهای ذهنی نسلی که درمعرض این گذار قرار گرفته اند.
خلاصه ی طرح تحول نظام آموزشی کشور که ارتباط مستقیم با ماهیت شکل گیری سازمان جوانان دارد و در واقع مقدمه ی این شکل گیری وحلقه ی پیوسته ی آن است ، در اولین قدم تنظیم زمانی مفید عمر یاد گیری وآغاز دوران آموزشی آکادمیک است که کودکان باید پس از دوران کودکستانی که آن هم نیاز به بازنگری ساختاری دارد و در واقع دوران آمادگی جدی و پیوسته به ورود به مدرسه است ، ازسن پنج سالگی دوران دبستان را آغاز وطی فرایندی پنج ساله باسیستم بازی آموزشی ونمایش آموزشی درسهای اولیه ی زندگی را با کمک مربیان ورزیده بیاموزند . درسهایی که صرفا باشادی و نشاط و تحرک و زیبایی و اخلاق فردی و اجتماعی بصورت نمادین و نمایشی توام می باشند و به هیچوجه نشانی از استرس و ترس و تنبیه و جریمه و کارهای سخت و خسته کننده وجود ندارد وتنها دوران شکوفایی شخصیت درونی وعبوراز گذار کودکی بدور از محرومیتها ، دغدغه ها ، تبعیض ها ، بد اخلاقی ها و مسایل سخت و پیچیده وزمخت ریاضیات وریاضتهای مشق و تخته سیاه و عناصر پوسیده ی نظام قدیمی است که باید دستورالعملهای ساختاری آن منطبق با خواسته های روحی وروانی کودک وبا متدها وابزار نوین وجذاب آموزشی غیر مستقیم تدوین و تنظیم گردد و ابتدا مربیان این روش انتخاب و دوران فراگیری را طی کنند تا آغازگر این انقلاب آموزشی باشند.
یادمان باشد که هنر تئاتر و نمایش سهم به سزایی دراین دوران به عنوان ابزار آموزش برخوردار است.
ساختار مدارس نیز به مقتضای تحول محتوایی باید تحول فیزیکی یابند واز محیطی خشک به فضایی زیبا ، جذاب و آشنا همچون خانه تغییر یابند تا بتوانند کودک را در حال و هوای گرم و صمیمی خود با انواع ابزار مدرنی که طی پنج سال استعدادهای او را شکوفا می سازند جذب و نگهداری کنند. معلم باید به مثابه پدر و مادر دوم طفل برایش تلقی شوند واحترام و محبت متقابل را فرا گیرند.
ابزار آموزشی تماما باید به روز ، سرگرم کننده و آموزنده وبا تغییر سنی متناسب باشند.
به همین ترتیب دروس و محتوای آنها کلا باید در قالب بازی ، سر گرمی ، ورزش و انواع هنرها ارایه شوند تا جسم وروح کودکان دراین مقطع آموزشی ورزیده و پرورش یابند. آشنایی اولیه با حروف و حداقل دوزبان باکمک اسباب بازی و بازی های کودکانه ، تیاتر، تماشای فیلم وگفتگو های ساده درمورد آنها ، خوش نویسی ، نقاشی ، موسیقی وسرود، داستان نویسی وقصه خوانی ، حرکات ورزشی و نرمشی دسته جمعی و حرکات مهارتی فردی، شعرخوانی و حفظ شعر برای تقویت حافظه ، بازی های فردی و گروهی ، شطرنج ، گردشهای علمی و تفریحی برای آشنایی با جامعه ، تاریخ و جغرافیا ، آشنایی با سنتها و آداب مثل رفتارهای اجتماعی وتربیتی، آشنایی با نوروز، مراسمات ملی و مذهبی و توضیحات کامل و صحیح درمورد آنها، آشنایی با مطالعه از طریق کتابهای داستان ، حل معما، اطلاعات اولیه راجع به قوانین اجتماعی و اخلاقی ، سلامت و نظافت فردی و محیطی و تمام چیزهایی که میتوان از طریق اسباب بازی ووسایل سرگرم کننده ی سالم و جذاب برای کودک فراهم نمود، و توجه جدی به تغذیه ی سالم و تقویت کننده و رایگان درمحیط آموزشی. وتقویت مهارتهای فردی برای مرحله ی نهایی در سن ده سالگی و کشف استعداد های فطری ونهفته ازطریق استعداد سنجی با توجه به نمره ی سطح هوش که آنها را در طبقات شغلی و تخصصی قرار می دهد.
... ودراین مرحله یعنی از سن یازده سالگی آموزش آکادمیک ودانشگاهی با رشته های تخصصی پای آغاز می شود.
آری بزرگترین معجزه ی این گونه تحول بنیادین، ورود نو جوانان به فضایی شبه دانشگاهی وتداوم آموزشهای ریز تخصصی ورسیدن به مهارتهای شغلی تا سن هجده سالگی ورسیدن به مقطع دکتری و پروفسوری می باشد.
یادمان باشد که یکی از مقا طع استعداد سنجی نمره ی سطح خدمات می باشد و یکی از زیر مجموعه های شغلی خدمات ارتشی است که آن هم شامل ارتقا از سربازی تارده ها ودرجه های خاص خود است که از ابتدا با استخدام رسمی شغل ودرآمد حقوقی خویش را خواهند داشت . بنابراین دیگران ضمن آنکه آموزشهای اولیه ی دفاعی را در قالب یکی از دروس دانشگاهی طی کرده اند ، لزومی به گذراندن خدمت اجباری ندارند ودر عوض وقت وانرژی خود را صرف هزاران سنگر تخصصی وشغلی مورد نیاز جامعه خواهند کرد.
