کد خبر: ۸۲۳۹۵۲
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۷:۳۰ 18 February 2020

تابناک رضوی: امانت را به اهل آن بسپارید. این یک حکم قرآنی است. فرمانی که در همه حوزه های زندگی جاری و البته زندگی ساز نیز هست؛" إِنَّ اللَّهَ يَأمُرُكُم أَن تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلىٰ أَهلِها" آغاز آیه 58 سوره مبارکه نسا است که تصریح می کند به این که؛ خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانت ها را به صاحبانش بدهید!

در ایام تبلیغات انتخاباتی نیز برخی نامزد ها به درستی این آیه را پیشانی نوشت برگه های تبلیغاتی و برشور های معرفی خویش می کنند اما میزان درستی بهره گیری از این فرمان قرآنی را باید در میزان اهلیت خود آنان نسبت به حوزه ای که خود را عرضه می کنند سنجید.

واقعیت این است که "اهلیت" نسبت به ماموریت ها متفاوت می شود. نمی شود همه را با یک سنگ محک سنجید. مثلا ممکن است فردی، پزشک حاذقی باشد، اما چون شهره شهر است در علم طب، نباید از او انتظار کار مهندسی هم داشت و کار را هم به او سپرد. او برای طبابت اهل است اما این اهلیت را در کار مهندسی ندارد. یا دیگری مهندس قابلی است سدهای عظیم می سازد و عمران و آبادی را پدید می آورد و اهلیت او هم این است که آن جا باشد نه این که به مثل، او را جای خلبان بنشانیم و دیگری خلبان ماهری است و صاحب تجربه و اهل پرواز و دارای این اهلیت که می شود سرنوشت صدها تن را در پرواز به او سپرد اما نمی شود او را پشت میز یک تحریریه نشاند و از او نوشتن و تحلیل امور طلب کرد، چه او با وجود اهلیت وثیق در خلبانی، در جایگاه خبرنگاری، اهلیت چندانی ندارد و نمی توان کاغذ جلوی دست او گذاشت و قلم دستش داد.

در بحث انتخابات مجلس هم همین قاعده کلی باید مورد توجه قرار گیرد و این خود ما هستیم که باید "اهلیت شناسی" کنیم و به دارندگان این ویژگی رای دهیم. باید ببینیم چه افرادی توان نمایندگی و قانون گذاری و انجام تکالیف محوله را دارند. چه کسانی زبان زمان را می فهمند و می توانند در زمین نقشه موفقیت ایران را ترسیم و برای اجرا طرح سازی و ریل گذاری کنند.

آیا کسی و کسانی که نامشان را بر برگه های رای می نویسیم می توانند، با وضع قوانین و با نظارت فراگیر خود در توسعه کشور اعمال نقش کند؟ آیا  به مصائب و مشکلات امروز کشور اشراف کارشناسی دارند و نیاز های جامعه هدف را می شناسند تا قوانینی را که تصویب می کنند، نقش گره گشایی برای آحاد جامعه داشته باشد؟ آیا ظرفیت های کشور را می شناسد تا برای به فعلیت رساندن آن ها قانون بنویسد؟ آیا توان گسترده انسانی کشور را بررسی کرده اند که بتواند برای توسعه معنوی و علمی آن گام بردارند؟ آیا از ظرفیت مدرس شدن برخوردار اند تا در برابر فزونخواهی قدرت های خارجی دچار تب و لرز نشوند و افزون طلبی داخلی ها آنها را از خود بی خود نکند؟

آیا زبان تعامل دارند تا در مواجهه با دنیای امروز که نو به نو ظرفیت می سازد و راهکار می آفریند، رابطه ای برابر تعریف کنند و از توان آنان برای توسعه خدمت به کشور به درستی بهره برند؟ اجازه بدهید با یک مثال، بحث را ادامه دهیم؛ در عرصه فوتبال، بارها و بارها شاهد بوده ایم که باشگاه ها، بازیکن و مربی خارجی به خدمت گرفته اند اما چون زبان حقوقی و شیوه تعامل ندانسته و به معنای دقیق کلمه، اهلیت در این حوزه نداشته اند، در اکثر مواقع، برای ورزش کشور، چالش ایجاد کرده و هزینه های گزاف به بیت المال تحمیل کرده اند حال آنکه در همین زمان و با همین شرایط هم هستند افرادی که با چون دانش و اهلیت دارند کار ها را به درستی به انجام می رسانند که آب هم از آب تکان نمی خورد.

این یک نمونه کوچک از اهلیت در این جایگاه است و در ساحت رفیع نمایندگی ملت رشید ایران هم باید اهلیت ها را به کمال داشت. زمینه ها و زمان و دنیای روز را شناخت و رسم مواجهه را دانست تا بتوان به توفیق رسید. انتخاب افرادی چنین و دادن امانت نمایندگی به زنان و مردانی چنان، می تواند ما را به اهداف متعالی مان نزدیک تر کند. پس به فهرست کردن اهلیت ها و تراز کردن افراد با بایستگی های نمایندگی، وظیفه ملی خود را به انجام رسانیم تا امید به فردای بهتر، پر رنگ تر شود، ان شاالله

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار