اخیرا آقای شریعتمداری مدیر مسئول محترم روزنامه کیهان در مقاله ای به موضوع فساد پرداخته و راه حلی را هم برای این دغدغه ملی بیان نموده است. وی در ابتدا دیالوگی شیرین از یک دانش آموز و معلم اش نقل می کند که معتقد است مورچه قوی ترین حیوان دنیاست. معلم که از دانش آموز دلیل این ادعا را می پرسد پاسخ را اینگونه میشنود:
من به چشم خود دیدم که مورچه به داخل پریز برق رفت و برادرم با میخ تلاش می کرد تا مورچه را بیرون بکشد ولی مورچه با لگد ، برادرم را چند متر آن طرف تر پرت نمود. و...
شریعتمداری با ذکر این حکایت شیرین به خوبی نشان می دهد که خود اسیر یک نگاه کاملا ساده شده به موضوع فساد است . همچنانکه معلم به درستی می داند که مورچه قدرت پرت کردن یک انسان را ندارد، به همان نحو می دانیم که موضوع فساد و احتکار و گران فروشی صرفا بخاطر وجود یک مشت مفسد اقتصادی (بزعم جناب شریعتمداری) نیست. در این مقاله، نویسنده کیهان دقیقا برخلاف آموزه این حکایت ، میخواهد چنین انگاره ای را به خواننده القا کند که هرچه هست فقط مربوط به این چند عدد فاسد است.در واقع او می گوید فساد نامعادله ای است که عامل حل آن ، فقط چند عدد دزد هستند .
همه میدانیم که اینگونه نیست . مساله فساد در کشور منوط و وموکول به عوامل بسیاری است که چند نمونه از آنها شامل :
قوانین فسادانگیز، رویه های ناسالم اداری، بروکراسی ، حجم بالای دولت ، تداخل ماموریت های نظارتی و اجرائی ، فربهی نهادهای نظارتی ، خلاهای قانونی ، عدم شفافیت های اداری ، محرمانه انگارگی ، ساختارهای بانکی و مالی و دهها مساله دیگر.
حال چگونه و یا بهتر بگویم چرا ایشان می خواهند با تقلیل مساله به وجود دزدها، ذهن ها را از اصل مطلب دور کند و با تجویز راه و رسم های رابین هودی یا همان قیصر مدلی خودمان ، ماجرا را فیصله دهند؟ ایشان معتقدند که باید همه نیروهای نظامی و بسیج را پای کار بیاوریم تا به صورت آتش به اختیار وبا گزارشات مردمی با مفسدین، راسا برخورد کنند تا مساله فساد در کشور حل و فصل شود !
احتکار پوشک و گرانی الکل و ضدعفونی کننده و نایابی ماسک و ... صرفا محصول وجود چند عدد دزد ناقابل نمی تواند باشد ، اینها مسائلی به عمق و گستردگی تولید و صنعت و بالاتر از همه حکمرانی و دولت داری است . لذا این نامعادله با روش پیشنهادی جناب شریعتمداری هرگز حل نخواهد گردید.
غلامرضا منصوری