کد خبر: ۸۳۳۲۵۸
تاریخ انتشار: ۰۴ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۱:۵۵ 23 March 2020

تابناک رضوی: «در قتل کسی شریک نشویم و قاتل نباشیم!! »این عنوان یک پست بود که خواندم. خواندم و بر خود لرزیدم. مگر می شود من و ما و شما و ایشان، دست ها مان، همان دست هایی که در روز، بارها می شوییم و ضد عفونی هم می کنیم به خونی آلوده شود که پاک شدنی نباشد؟

مگر می شود ماهایی که به مهربانی شهره ایم نام مان در سیاهه قاتلان ثبت شود؟ علامت سئوال در ذهنم بی شمار می شود اما جوابش را در همان پستدچنین می خوانم که؛ « در این روزها که گرفتار فتنه دشمنان یا ابتلای الهی هستیم باید بدانیم که یک کوتاهی و یا بی توجهی و یا ساده انگاری و یا بی تفاوتی و عدم مراعات جوانب احتیاط خدای نکرده اگر کسی را مبتلا کنیم و او جانش را از دست بدهد آیا در مرگ او شریک هستیم؟!!» نویسنده کرونا را از دو زاویه خوانده است؛ فتنه دشمن و ابتلای الهی، اما می توان زاویه دیگری هم باز کرد برای دیدن.

دیدن این که یک ماجرای طبیعی اتفاق افتاده است که مثل وبا و طاعون و آبله، - که در  کشور ما و سایر کشور ها مسبوغ به سابقه است- دارد داس مرگ می کشد به ساقه زندگی مردم. البته فرقی هم نمی کند که از چه زاویه ای نگاه کنیم. مهم این است که باید خود را در این هنگامه پر خطر حفظ کنیم. مهمتر این است که رفتاری در پیش نگیریم که زخم در سلامت دیگران زند. باید مراقب باشیم که ندانسته دست در خون کسی نداشته باشیم.

مراقبت در این ساحت هم یعنی این که نرویم و نرویم و نرویم. درخانه بمانیم، در خانه بمانیم، در خانه بمانیم. این که به جاده بزنیم فقط ما را در شمار سربازان کرونا به خط می کند و به دست ما بر سلامت مردمان و حتی خود ما زخم می زند حال آنکه ما نسبت به حفظ جان خود مسئولیم و نسبت به جان دیگران نیز هم. این درست که این جاده روی و شهرگردی را به رغم قرق شکنی از خطی که متولیان امر تعیین کرده اند هنوز جرم انگاری نکرده اند ارباب قانون اما براساس قواعد فقهی متعدد، گناه انگاری این رفتار محرز است.

وقتی نهی « ولا تلقوا بایدیکم الی التهلکه» را ناخوانده و نا شنیده می انگاریم یعنی رفتار به حرام گره زده ایم. یعنی گناه را لحظه، لحظه زندگی کرده ایم، یعنی.... پس تکلیف، روشن است برای کسانی که خود را مکلف به زیست مومنانه می دانند. به دیگران هم اگر کار نداشته باشیم توقع از مومنان رعایت بایسته هایی است که پزشکان می گویند و این یعنی باید اگر به جاده هم زده ایم به سمت شهر و خانه خود اصلاح مسیر کنیم که راه این جاست و درست هم همین است. با این اصلاح می توانیم دست بشوییم و احتمال شراکت در قتل دیگران را هم از خود دور کنیم. چنین کنیم تا در فرداها از ما خون مردمان مطالبه نکنند و در قتل خویش هم دست خود ما رنگین نباشد.

اصلاح رفتار کنیم در این روزها که کسی هم منتظر ما نیست و از دیدن ما دل آزرده می شود، از نیمه راه رفتن باز گردیم. این خیلی بهتر است....

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار