کد خبر: ۸۳۳۲۹۶
تاریخ انتشار: ۰۴ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۴:۳۶ 23 March 2020

تابناک رضوی: " کوروش " در 540 پیش از میلاد مسیح نوروز را به عنوان ابتدای سال اعلام کرد و 2560 سال است که ایرانیان در این کهن سرزمین با آمدن نوروز جشن می گیرند و به استقبال بهار وسال نومی روند. 

به جمشید بر ، گوهر افشاندند          مرآن روز را روز نو خواندند 

چنین جشن فرخ از آن روزگار     به ما ماند از آن خسروان یادگار 

مردم سرزمینمان همواره با دیوهای انسان نما درقامت دشمن ، دیو خشکسالی و دیو دروغ دست وپنجه نرم کرده اند واین سه دیو آنچنان سایه شان برسر این مرزو بوم سنگین بوده است  که داریوش بر کتیبه تخت جمشید چنین دعا می کند: " خداوند این کشور را از دشمن، از خشکسالی، از دروغ محفوظ دارد. " بی سبب نیست که شاهنامه فردوسی که از بزرگترین آثار ادبی مکتوب جهان و مایه فخر ایراینان است حکایت حماسی پیکار ابدی انسان با دیو می باشد . از نگاه فردوسی دیوها، مردمان اهریمن خو هستند :

تومر دیو را مردم بدشناس     کسی کاو ندارد زیزدان سپاس 

مردم ایران همیشه برای مبارزه با دیوان درون وبرون خود با برگزاری جشن های مختلف وبسیار ، دست نیایش به سوی یزدان دراز کرده اند هرچند آنانی که با تاریخ وفرهنگ وهنرایران باستان بی گانه اند به غلط نیاکان ما را آتش پرست نامیده اند وبا برگزاری جشن ها وشادمانی ها مخالفت ورزیده اند .  حال آنکه :

 مگویی که آتش پرستان بدند     پرستنده پاک یزدان بدند 

در سال گذشته و تمام سالهای پیشین ما شاهد نبرد با دیوان کهن ( دشمن ، خشکسالی و دروغ ) همچنین دیوان سه گانه معاصر ( زر و زور وتزویر ) بوده ایم همیشه مردم مهربان کشورمان با بهره گیری از " خرد "  خویش براین دیوان پیروز شده اند و سالهای سخت را پشت سر گذاشته اند . 

خرد افسر شهریاران بود        خرد زیور نامداران بود

خرد زنده جاودانی شناس    خرد مایه زندگانی شناس  

نیاکان ما خردمندانه با برگزاری جشن ها ، کهنگی را دور انداخته و از شادی ونشاط انرژی گرفته اند تا به زندگی خویش رنگ " نو" بزنند . آنها براین باور بوده اند که  جشن نوروز و تمام جشن های باستانی ایران که رنگ وبویی آئینی دارد در حقیقت نمایشی است برای نیایش یزدان پاک : 

به پیروزی اندر نمایش کنیم     جهان آفرین را نیایش کنیم 

واژه جشن با " یز " YAZ  به معنی نیایش همریشه وبا واژه هایی همچون یسن ، یشت ، یزد ، ایزد ، یزدان هم پیوند است .  

تمام این جشن ها و آئین ها پر از نماد ونشانه است که باید خردمندانه به آنها نگریست و به راز آنها پی برد . هفت سینی که در سفره های عید چیده می شود از معروف ترین این نمادها هستند که در باره آنها بسیار سخن گفته شده اما نشانه های فراوان دیگری وجود دارد که به آنها توجه چندانی نشده است .  ایران سرزمین نمادها و نشانه هاست که نه تنها در طبیعت بکر و گوهربار این کهن سرزمین بلکه در تمام مراسم ، باورها و عقاید ما ایرانیان نقش داشته ودارند . گاه این نمادها بر روی فرش و دست بافت های دخترکان ایرانی و گاه بر سر پنجه هنرمندان کهنسال سفال و زمانی نیز بر روی تخته سنگها وصخره ها توسط چوپانان عاشق نقش بسته است . سینه پیران مهربان این دیار پر ازافسانه هایی است که از این نمادها ونشانه ها حکایت ها دارند و ما چه بی تفاوت همه این زیبایی ها  را نادیده می گیریم .

در این سال نو که همه چیز رنگ و بوی نو می دهد بد نیست نگاه و افکار واندیشه های کهنه را دور بریزیم وبا نگاه نو سرزمینمان را ببینیم  واز این همه سرسبزی ، طراوت ، تاریخ ، فرهنگ و هنر غنی کشورمان لذت بریم وقدردان " هنر " نیاکانمان که " شاد " زیستن بود باشیم .

چو جوید کسی راه بایستگی 

هنرباید و شرم و شایستگی 

نباید زبان از هنر چیره تر 

دروغ از هنر نشمرد دادگر 

( تمام اشعار متن از فردوسی کبیر )

 

محمد برومند/ پژوهشگر ؛ نویسنده و کارگردان 

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار