کد خبر: ۸۴۷۱۶۲
تاریخ انتشار: ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۶:۳۰ 07 May 2020

بیایید همه روی ریل باشیم تا مازندران را بسازیم

#منطقه_آزاد

 فریادها و فغان های سیاسی ، کشمکش ها و جناح گیری ها به پایان رسید و منطقه آزاد مازندران از سوی مجلس نشینان در پایان ماموریت چهار ساله مجلس دهم به ثمر نشست و تصویب شد

 از دیر باز همه دغدغه ایجاد منطقه آزاد شدن داشتند ، منطقه آزادی که گامی بزرگ در مسیر توسعه اقتصادی و تجاری استان خواهد بود ،از سرمایه های خارجی و ایجاد فرصت های شغلی جدبد گرفته تا کسب در آمد ارزی و افزایش صادرات .

 بی شک منطقه آزاد مبداء تحولی بزرگ در اقتصاد آینده مازندران خواهد بود .
ولی قافل از داشتن خط ریلی مناسب و بین المللی که مازندران را از غرب به شرق و از جنوب به شمال متصل کند

 حال آنکه زیرساخت لازم را داریم ولی صد افسوس که توان اقتصادی مهیا نیست ! کوهی از مشکلات بر پشت اقتصاد مازندران سنگینی می‌کند ، پیکره تصمیم سازی و اقتصادی مازندران روی میز چه کنم ،چه کنم نشسته اند .

 امروزه مازندران با بیشترین سهم گردشگری ، طولانی‌ترین خط ریلی ساحلی دریای خزر را می تواند دارا باشد ولی ای کاش به جای درخواست منطقه آزاد شدن اول به ریلی شدن مازندران فکر می کردیم و همه روی ریل می‌شدیم که از دلایل اصلی زیرساخت حمل و نقل ارزان ریلی شدن مازندران است که مفید به فایده هم هست .

 ریلی شدن مازندران یعنی اتصال به کریدور خزر و اتصال به کریدور ریلی خزر یعنی اقتصاد پویا و ارتباط با کشورهای اروپایی و صادرات و واردات بهتر .

 مناطق آزاد به نوعی درگاه های اقتصادی هستند یعنی بنادر با عرصه های صفر مرزی به عنوان پایه اتصال به فرصت‌های اقتصادی خارج از کشور به حساب می‌آیند .
آیا میشود بدون ایجاد حمل و نقل ارزان به یک منطقه آزاد موفق دست یافت ؟!

آیا صرفا به واسطه واردات ماشین با ویژگی عبور موقت ما به توسعه اقتصادی می رسیم ؟!

 سرمایه‌گذاران خارجی و داخلی زمانی در منطقه آزاد سرمایه‌گذاری می‌کنند که زیرساخت لازم را ایجاد کنیم . مثل این است که شهرک صنعتی داشته باشیم بدون راه دسترسی و خدمات زیرساختی ، لازمه مناطق آزاد ایجاد خدمات برای رسیدن به هزینه‌های حداقلی است .

 برخی معتقدند نامش که ثبت شود خودش می‌آید که این رویایی بیش نخواهد بود.

 مثل همین عدم توسعه راه‌های منتهی به مازندران . که مداما در این گلوله‌ها ترافیک بالا و توقف بیش از حد و همراه با خستگی مفرط گردشگران را به همراه دارد . اگر سیستم ریلی ما محقق شده بود بخش عظیمی از این ترددها با خطوط ریلی انجام می‌شد و قطار گردشگری شمال کشور نیز راه اندازی می شد . حمل و نقل ارزان روی قیمت تمام شده کالاها تاثیر بسزایی دارد . برای مثال حمل یک دستگاه خودرو با قطار در مقایسه با کامیون از مبدا تهران تا مشهد به نسبت حداقل یک هفتم می باشد یعنی ۷ برابر ارزان‌تر . پس تجارت کالا با حمل و نقل ارزان رابطه مستقیم دارد .
حال سوال اینجاست که چرا نتوانستیم فاصله ۴۰۰ کیلومتری ساری به رشت را ریلی‌کنیم ؟!

 سالهاست منتظریم وزیر بیایید ، مدیرعامل راه‌آهن شمال بیاید ، فلانی و فلانی امضا کنند تا مازندران جان تازه ای بگیرد ،! یعنی از بازگشایی خطوط سراسری گاز سخت‌تر است ؟ آیا به بهانه نداشتن بودجه باید فرصت ها یکی یکی از دست برود ؟
تا امروز هزینه‌های سنگینی به دلیل عدم ایجاد این خطوط در مازندران پرداخت شده است .

 اگر ساحل ما حمل و نقل ریلی داشته باشد اقامتگاه و هتل را با خود می‌آورد و مردم با حمل و نقلی مطمئن به سفر می اندیشند . ایجاد ایستگاه‌های راه‌آهن شهری باعث جلوگیری از روند استفاده از خودروهای شخصی شده و گردشگری در شهرها جان تازه خواهد گرفت . آلاینده ها کمتر می شوند و اقتصاد گردشگری تعریف علمی و جدی می‌گیرد و مهم‌تر اینکه کلیه بنادر ما در سواحل خزر به خطوط ریلی متصل می شوند و این یعنی موفقیت بزرگ و مازندرانی آزاد..

 اسماعیل فلاح .. خبرنگار و فعال رسانه ای در شهرستان بابلسر

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار