بانک ورزش- حالا دقیقا یک سال از آخرین حضور ایوانکوویچ روی نیمکت پرسپولیس می‌گذرد. خیلی‌ها می‌گویند اگر برانکو یک سر سوزن برای ترک ایران شک داشت، تردیدش همان شب فینال جام حذفی برابر داماش گیلان برطرف شد؛ شبی که از صدقه سر مدیران بی‌کفایت فوتبال ایران، برگزاری یک بازی ساده به مضحکه‌ای تمام عیار تبدیل شد . مربی کروات چند ساعت هاج و واج، در گرما و زیر هجوم ملخ‌ها منتظر آغاز بازی بود، آغاز مسابقه‌ای که تازه محل برگزاری‌اش را با تیزهوشی تمام از چند ماه قبل انتخاب کرده بودند!

اگرچه برانکو در تجربه بعدی‌اش روی نیمکت الاهلی شکست خورد، اما حالا می‌تواند از تصمیمش برای ترک ایران راضی باشد. اینجا هنوز شرایط همانطور است و تازه بدتر هم شده؛ آنقدر که ما نمی‌دانیم اصلا می‌توانیم لیگی داشته باشیم یا نه، آنقدر که چند تیم با گردن‌کلفتی تهدید به انصراف می‌کنند، یک مربی رسما می‌گوید اگر فلان بازیکنم نیاید بازی نمی‌کنیم و البته دوستان فوتبالیست هم به صورت فله‌ای کرونا می‌گیرند و خوب می‌شوند!

فروردین پارسال برانکو در یک مصاحبه بسیار مهم پیش‌بینی کرد: «فوتبال ایران به زودی آماتور خواهد شد.» یک سال بعد از این ادعا، حالا مالک لیگ برتری ما برای فرار از انجام تست کرونا با افتخار می‌گوید: «ما حتی پول آب‌معدنی هم نداریم، چه برسد به آزمایش.» آفرین به شما! حالا کار ما از کوچ امثال کی‌روش و برانکو رسیده به جایی که باید ناز رادولوویچ و میشو کرستیچویچ را بکشیم که لطف کنند و روی نیمکت ذوب‌آهن و شاهین بوشهر برگردند. روز معارفه گابریل کالدرون در پرسپولیس، برانکو به طعنه خطاب به او نوشت: «تبریک می‌گویم دوست عزیز، اما از همین امروز آماده شکایت به فیفا باش.» و البته شکایت کالدرون هفته پیش به دست مدیران باشگاه رسید.

برانکو غیب‌گو نبود. او فقط با اتکا به تجربه دوازده سال حضور و کار در ایران، درک کرده بود که قطار این فوتبال از ریل خارج شده و در حال واژگونی است. چه دردناک است نوشتن این جملات، اما بله؛ شما راست گفته بودی آقای برانکو. صدای اعتراف ما را از فوتبالی می‌شنوید که فیفا از اساسنامه‌اش هشتاد ایراد گرفته و در آستانه تعلیق است، از فوتبالی که بیست سال است حرفه‌ای شده، اما عرضه گرفتن بیست هزار تومان حق پخش تلویزیونی را ندارد، از فوتبالی که فدارسیونش رییس ندارد و قهرمان سه سال گذشته‌اش مدیرعامل! این بزم سقوط ماست؛ غریبه‌ها را با آن چکار؟