مرور روزنامه‌های دوشنبه ۲۱ مهر
رکورد دوباره فوتی‌های کرونا در کشور با مرگ ۲۵۱ تن دیگر، ردپای بانک مرکزی در همه جا، ارز و طلا، آشفته ـ بورس، ‏صعود منطقی، وزیرخارجه چین پس از دیدار با ظریف چه درخواستی داشت؟ آیا مسئولان مثبت شدن تست کرونای خود را مخفی ‏می‌کنند؟ چرایی مهاجرت پرستاران، جعبه سیاه املاک شهرداری تهران باز شد و اصولگرایان دنبال نخست‌وزیری هستند؟ از ‏مواردی هستند که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است. ‏
کد خبر: ۹۰۸۳۰۴
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۹ - ۰۹:۰۶ 12 October 2020

به گزارش «تابناک» روزنامه‌های امروز دوشنبه ۲۱ مهرماه در حالی چاپ و منتشر شدند که تهدید‌های پیش روی اقتصاد و ‏موضوع ارزش پول ملی از یک سو و عذرخواهی بی سابقه رهبر کره شمالی، طوفان قیمت در بازار خودرو و هر ۶ دقیقه یک ‏مرگ کرونایی از سوی دیگر در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده اند. ‏

 
 

در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشر شده در روزنامه‌های امروز را مرور می کنیم؛‏

 

اقتصاد ایران چه می‌خواهد؟

هادی حق شناس،‎ ‎استاد دانشگاه و تحلیلگر اقتصادی‎ ‎در بخشی از یادداشت خود در شماره امروز ایران نوشت: در سه دهه گذشته ‏میلیارد‌ها دلار بانک مرکزی با نیت خیر و اینکه می‌خواهد نرخ دلار را تثبیت کند، به بازار تزریق کرده است، ولی اصطلاحاً در ‏نهایت هم چوب خورده است و هم پیاز را. بر این اساس نه تنها نرخ ارز تثبیت نشده، تورم هم بر اساس نرخ ارز دولتی شکل ‏نگرفته است. در این میان، عده‌ای سودجو و دلال، دسترسی به ارز دولتی پیدا کردند، از رانت بهره بردند و از مزیت کالا‌های ‏وارداتی با نرخ ارز دولتی استفاده کردند و در نهایت تورم هم سیر صعودی پیدا کرده است. غلط یا درست امروز قیمت برخی از ‏اجناس بر اساس نوسانات قیمت دلار تعیین می‌شود یا متأثر از قیمت دلار است. انتظارات تورمی که دلار ایجاد کرده بخشی از ‏مشکلات متغیر‌های کلان اقتصادی و سیاست‌های کلان اقتصادی است. مردم بدرستی می‌گویند که یارانه در حد یک دلار دریافت ‏می‌کنند در حالی که چند سال گذشته ارزش یارانه آن‌ها خیلی بیش از یک دلار بوده است؛ این جمله و جملاتی از این دست که در ‏جامعه مطرح می‌شود، تورم انتظاری ایجاد می‌کند و دستمزد‌ها را در بخش خصوصی افزایش می‌دهد. ‏

اقتصاد ایران چه می‌خواهد؟ /عذرخواهی «اون» از زاویه ما/ واقعیت‌های پنهان مانده از چشم رییس دولت
بنابراین شاید بتوان گفت یکی دیگر از اولویت‌های روز اقتصادی ایران این است که یکسان‌سازی نرخ ارز را انجام دهد. گرچه ‏ممکن است که گفته شود در شرایط فعلی این کار امکانپذیر است و باید اقتصاد در یک شرایط نرمال قرار گیرد، ولی نباید یادمان ‏برود که در شرایط نرمال دوباره ادله‌های دیگری ذکر می‌شود. اتفاقاً امروز که محدودیت ارز به‌دلیل تحریم‌های ظالمانه وجود دارد، ‏شاید یکسان‌سازی نرخ ارز مهم‌ترین کاری است که این روز‌ها سیاستگذاران می‌توانند دنبال کنند. نکته دیگر اینکه اگر بپذیریم که ‏در شرایط جنگ اقتصادی هستیم، آنگاه الزام‌های جنگ اقتصادی را می‌پذیریم؛ از مهم‌ترین الزامات جنگ اقتصادی این است که ‏نظام تجاری ایران متناسب با این امر شکل بگیرد؛ یعنی واردات و صادرات و اینکه منشأ ارز از کجا باشد یا اینکه وارد کنندگان و ‏صادرکنندگان همان پروتکل‌هایی را اجرا کنند که در یک شرایط عادی اجرا می‌کردند، باید تغییر کند. بعد‌از موضوع یکسان‌سازی ‏نرخ ارز و پذیرش شرایط جنگ اقتصادی باید به‌سمت تحول در نظام بازرگانی برویم. ‏


نکته دیگری که این روز‌ها توجه به آن ضرورت دارد، تولید است. در ایران نزدیک به هزار شهرک صنعتی وجود دارد که تقریباً ‏‏۷۰ درصد اشتغال کشور در کارگاه‌های یک تا ۴ نفره است. توجه به بنگاه‌های اقتصادی و صنعتی از منظر کاهش مقررات، کاهش ‏بوروکراسی‌های اداری و عدم مداخله در نظام بازرگانی آن‌ها می‌تواند یک اولویت مهم باشد. ‏


اقتصاد ایران به لحاظ بزرگی جزو ۲۰ کشور بزرگ جهان است و از نظر ظرفیت منابع زیرزمینی، روی زمینی و جغرافیایی ‏‏ (به‌لحاظ نقشه جغرافیایی) موقعیت بی‌نظیری در دنیا دارد. از این‌رو اقتصاد ایران به غیر از آنکه در چهارراه کریدور‌های هوایی ‏واقع شده می‌تواند در حمل‌ونقل دریایی و ترانزیت به جایگاه خوبی برسد که متأسفانه از این ظرفیت بخوبی استفاده نشده است. ما ‏کمتر منافع مشترک با کشور‌ها ایجاد کردیم. ما همیشه به‌کشور‌های همسایه سود یک جانبه رساندیم، بدون آنکه معادل آن سود ‏ببریم. ما از همسایه‌ها منافع مشترک که منجر به ایجاد پیوند اقتصادی مشترک باشد نمی‌بریم، مگر آنکه آن‌ها نیازمند همکاری ما ‏باشند. ‏


اعتقاد دارم اگر به بخش‌هایی که عمدتاً بر می‌گردد به تجارت خارجی ایران توجه شود نتیجه‌اش این می‌شود که تولید داخل کشور ‏تقویت شود. ما در بخش کشاورزی، صنعت و خدمات ظرفیت بالقوه قابل توجهی داریم، ولی چرخ این سه بخش زمانی به حرکت ‏می‌افتد که بخش بازرگانی کشور روان باشد؛ بخش بازرگانی ما نیازمند تجارت آسان است. ‏
البته همه بر این امر واقف هستند که نظام بانکی و تجاری به‌خاطر تحریم‌های ظالمانه دچار اخلال شده است، ولی اگر بتوانیم بخش ‏بازرگانی خارجی کشور و همچنین تولید را متناسب با تحریم‌ها تغییر دهیم و به آن آرایش جدیدی دهیم، عبور از این مرحله کار ‏خیلی سخت و طاقت فرسایی نخواهد بود. ‏

 

عذرخواهی «اون» از زاویه ما

ژوبین صفاری در سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با تیتر عذرخواهی «اون» از زاویه ما نوشت: عذر خواستن در هر ‏فرهنگی به طور تقریبی معانی یکسانی دارد. شخصی که اشتباه یا اشتاباهاتی را مرتکب می‌شود و مسئولیت آن را بر عهده ‏می‫ گیرد، در مرحله نخست از کسانی که بابت آن اشتباهات آسیب دیده، طلب بخشش می‌کند. این طلب بخشش، اما تنها مقدمه‫ ای است ‏برای جبران اشتباه که مرحله تکمیلی پوزش طلبی است. عذرخواهی شاید یکی از پیچیده‫ ترین مسائل مربوط به روابط انسانی است؛ ‏هرچند در نگاه نخست ساده به نظر برسد. با این همه، اما عذرخواهی مسئولان و حاکمان شاید از بقیه ابعاد طلب بخشش در زیست ‏انسانی سخت‫تر و پیچیده ‫تر باشد چنانکه پذیرش مسئولیت در قبال جمعیت کثیری از انسان‫ های تحت فرمان همزمان که پسندیده ‏است، دشوار هم به نظر می‫رسد. ‏


روز شنبه، اما شاید یکی از عجیب‫ترین عذرخواهی ‫های سیاسی در تاریخ معاصر را شاهد بودیم. کیم جونگ اون رهبر ‏کره شمالی در سخنرانی در روز شنبه، از ملت کشورش به دلیل مشکلاتی که با آن روبه ‫رو بودند عذرخواهی کرد. او در یک ‏فضای احساسی و البته در مراسم رژه ارتش و رونمایی از موشک ‫های بالستیک همراه با ریختن اشک گفت: «خجالت می ‫کشم، زیرا ‏من به هیچ وجه نتوانستم در برابر اعتماد بی‫نهایت شما، چیزی ارائه کنم.» ‏

اقتصاد ایران چه می‌خواهد؟ /عذرخواهی «اون» از زاویه ما/ واقعیت‌های پنهان مانده از چشم رییس دولت
بررسی دلایل عذرخواهی «اون» البته می‫تواند گسترده و همراه با درنظر گرفتن انواع ملاحظات سیاسی، جامعه شناختی ‏در جامعه بسته کره شمالی باشد، اما قطعاً عذرخواهی «اون» با توجه به دلایل ناتوانی‫اش در گرسنگی مردمش که به سیاست ‏خارجی این کشور برمی‫گردد فقط در مرحله نخست خواهد ماند چرا که حداقل نشانه ‫ای از تغییر در سیاست‫ های وی دیده نمی‫شود. ‏با این همه، اما در داخل کشور خودمان هم مردم همواره از فرافکنی برخی مسئولان به جای پاسخگو بودن در برابر مشکلات ‏اقتصادی و... شکایت داشته و دارند. هرچند طی سال‫ های اخیر برخلاف رویه گذشته هر از گاهی مسئول یا مدیری میانی ‏درخصوص اتفاقی عذرخواهی کرده است، اما معمولاً این عذرخواهی‌ها هم در همان مرحله نخست یعنی عذرخواهی بدون جبران ‏اشتباه جا مانده است؛ بنابراین تردیدی نیست که در این شرایط اقتصادی و معیشتی ناگوار حتی اگر مسئولان کشور نیز اقدام به ‏عذرخواهی از مردم کنند و همه چیز بر همان روال سپری شود تاثیر چندانی نخواهد داشت. ‏


به نظر می‫رسد در وضعیت فعلی آنچه می ‫توان از مسئولان انتظار داشت، نخست شفاف‫ سازی در‫خصوص چرایی به ‏وجود آمدن این شرایط و در گام بعد قبول مسئولیت در برابر خطا‌های صورت گرفته است. ‏
آدرس کاخ سفید دادن قطعاً پاسخ وضعیت معیشتی مردم در این شرایط نیست. مسئولان اگر در گام نخست بپذیرند که ‏مسئولیت وضعیت موجود بر عهده آنهاست شاید بتوان از آن‌ها انتظار عذرخواهی و در ادامه جبران خطا‌ها را داشت. به نظر ‏می‫رسد در این مورد هنوز از کشور کره شمالی هم عقب مانده‫ایم. برای ردیابی اشتباهات انجام شده توسط برخی مسئولان نیاز به ‏جستجو‌های پیچیده نیست. بسیاری از معضلات موجود چه در اقتصاد و چه در جامعه محصول تصمیم‫های غلطی است که ‏کارشناسان بار‌ها درخصوص آن گفته ‫اند، اما هیچ مسئولی، مسئولیت آن را برعهده نگرفته است. ‏


در نهایت اینکه آموزه ‫های اخلاقی و دینی ما همواره تاکید بر پذیرش خطا داشته است. چنانکه امیرمومنان‫ (ع) همواره از ‏پیروانشان خواسته ‫اند «اعذر» یعنی «بسیار پوزش پذیر» باشند. آموزه ‫ای که به نظر می‫ رسد بیشتر از آنکه سرلوحه کار مسئولان ‏ما باشد، به صورت عملی توسط مسئولان کشور‌هایی مانند ژاپن و کره جنوبی و البته حالا کره شمالی اجرا می‫ شود. ‏

واقعیت‌های پنهان مانده از چشم رییس دولت

غلامرضا کیامهر در بخشی از سرمقاله امروز جهان صنعت با عنوان واقعیات‌ پنهان مانده از چشم رییس دولت ‏نوشت: حلقه مشاوران و اطرافیان آقای رییس‌جمهور با مصلحت‌اندیشی‌های خاص خود شرایطی را فراهم نمی‌آورند تا ایشان بتوانند ‏دقایقی از اوقات پرمشغله شبانه‌روز خود را صرف مطالعه مقالات و گزارش‌های مطبوعات و دیگر رسانه‌های موثق خبری کنند. ‏به طور منطقی هیچ رییس دولتی حتی اگر مدرک دکترا نداشته باشد، دوست ندارد از دوران خدمت خود خاطره تلخ و آزاردهنده در ‏افکار عمومی باقی گذارد، اما این مقصود تنها زمانی برای یک رییس دولت حاصل خواهد شد که شخصا و مستقیم در جریان ‏واقعیت‌هایی که در ارتباط با مسائل اقتصادی و اجتماعی در جامعه می‌گذرد قرار داشته باشد و مشاوران و دستیاران نتوانند میان او ‏و واقعیت‌ها دیواری به بلندی دیوار چین ایجاد کنند. مطبوعات و دیگر رسانه‌های مستقل و غیروابسته که اندیشه‌ای جز عشق وطن ‏و راحتی و آسایش مردم و پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور در سر ندارند، امکان تحقق چنین هدف بزرگی را برای ‏آقای رییس‌جمهور که آخرین ماه‌های دور دوم زمامداری خود را سپری می‌کند، فراهم ساخته‌اند.

اقتصاد ایران چه می‌خواهد؟ /عذرخواهی «اون» از زاویه ما/ واقعیت‌های پنهان مانده از چشم رییس دولت

آقای رییس‌جمهور تنها از طریق ‏چنین مطبوعاتی می‌توانند با آمار‌های واقعی مربوط به شاخص‌های اقتصادی با واقعیت‌های بسیار تلخ مربوط به فقر و فلاکتی که ‏جامعه را فراگرفته است، به بلای هولناکی که نولیبرال‌های اقتصادی با رهاسازی بازار ارز و قیمت‌ها بر سر مردم و تولید و ‏صنعت کشور آورده‌اند، آشنا شوند و پی ببرند که بسیاری از این گرفتاری‌ها منشأ داخلی دارد و به ضعف مدیرانی که اغلب نه ‏برمبنای ضابطه و شایسته‌سالاری که با فرهنگ رابطه‌سالاری و قوم و خویش‌سالاری عهده‌دار مسوولیت‌های بزرگ دولتی شده‌اند، ‏مربوط می‌شود و باز آقای رییس‌جمهور با برقراری ارتباط مستقیم با نویسندگان، گزارشگران و اصحاب مطبوعات به واقعیت‌های ‏دست اول و بدون رتوش از اوضاع اقتصادی کشور و زندگی مردم دسترسی پیدا می‌کردند و کمتر تحت تاثیر آمارسازی‌هایی که ‏مشاوران و دستیاران‌شان برای خوشامد ایشان تهیه و به ایشان ارائه می‌کردند، قرار نمی‌گرفتند و در حالی که خط فقر در جامعه به ‏بالاترین سطح خود در نیم‌قرن اخیر رسیده و سفره‌های مردم از ضروری‌ترین اقلام غذایی خالی شده و میلیون‌ها نفر در اثر بیماری ‏کرونا شغل و منبع تامین معیشت خود را از دست داده‌اند، آقای رییس‌جمهور در یک سخنرانی نمی‌گفتند که شاخص‌های اقتصادی ‏ما از کشور صنعتی و پیشرفته آلمان هم بهتر و مطلوب‌تر است. ای‌کاش قبل از اتمام دوره ریاست‌جمهوری آقای دکتر روحانی ‏ایشان چنین ارتباط مستقیمی را با مطبوعات و دیگر رسانه‌های مستقل و غیروابسته به این یا آن کانون قدرت برقرار کنند و ثمرات ‏خوب و گره‌گشای آن را هم به چشم ببینند. ‏

 
 
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار