اوایل انقلاب و دوران دفاع مقدس، عرصه ایثار بود. افراد برای انجام کار با نگاه تکلیف گرایانه می‌آمدند. روحیه جهادی، نام پر مسمایی است که می توان بر روحیه و کارکرد آن دوران گذاشت. یعنی افراد در چند پست به جای چند نفر کار می کردند اما حقوق اضافه چندانی نمی گرفتند لذا فاصله طبقاتی آن چنانی هم نبود علاوه بر این، امید کارکنان به آرمان های انقلابی پر رنگ و درنتیجه اغلب کارکنان با دلگرمی مشغول به خدمت صادقانه بودند درسال های پس ازجنگ تحمیلی باافزایش بودجه وتخصیص منابع به دستگاه ها سیل مدیران وافراد تحصیل کرده به دستگاه ها شروع شد بدین ترتیب باقی مانده مدیران جهادی دردستگاه ها دراقلیت قرارگرفتند ابتدا طی این سال ها حقوق و مزایا با تناسب بین مدیران وکارکنان اختصاص یافت هرچه زمان جلو رفت به تدریج این تناسب از بین رفت درادامه ی این روند برخی مدیران جهادی تغییر نا پذیر به طرق مختلف از دستگاه ها خارج شدند برخی در فضای تازه هضم شدند.
دراین شرایط باتبعیض و نابرابری در پرداخت حقوق ومزایا دربین مدیران وکارکنان دستگاه ها و نارضایتی کارکنان برخی برای برخورداری ازامتیازات بیشتر به سمت دریافت مدارک تحصیلی دانشگاهی بی محتوا فقط صرفا برای ارتقا جایگاه ودریافت مزایای بیشتررفتند برخی به چابلوسی و تملق برخی به تخلفات اداری و رشوه خواری دوران طاغوت بازگشتند برخی بی انگیزه شدند برخی دم برنیاورده وبه خدمت صادقانه ادامه دادند طی این سال ها به تدریج بهره وری وکار مفید به شدت تنزل کرد رانت‌خواری استخدام رانتی و رابطه ای جای ضابطه راگرفت جمیع این معضلاتی که مدیران خود به آن دامن زده بودند بهانه ای شد برای اینکه اظهار کنند به دلیل سخت وطاقت فرسابودن شرایط وارتقا بهره وری باید حقوق مزایا وامتیازات مدیران افزایش یابد!
ماجرای خصوصی سازی هم دردی دوانکرد یا جوری اجرا شد که دردی دوانکند و ماجرا به این جا رسید که هستیم و قصه این شد که می بینیم. فکر می کنم امروز به ویژه در پسابرجام به موازات گشایش اوضاع به گشایش مدیریتی و برنامه ای هم نیازمندیم و از قضا برجام داخلی باید در حوزه مدیریت منابع انجام شود تا کشور گامی چند به پیش بردارد. گام هایی که با تدبیر و قوت جهادی محکم تر خواهد بود....
مجید صفدری/ تابناک خراسان رضوی
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
باسلام وتشکر خدمت دوست عزیزنویسنده بایدبگویم شمادرخواب تشریف داریدبسیجی ها شهادتها سیم خاردارها قمقمه های سوراخ روی مین رفتنها همه مال همان موقع بود متاسفانه دیگر ارزشهای انقلابی بودن به تجمل گرائی قدرت پرستی وثروت اندوزی تبدیل شده است افسوس افسوس افسوس کربلای جبهه هایادش بخیر برونسی ها کاوه ها و....یادش بخیر