به گزارش تابناک مازندران، بیماری تب برفکی یا بیماری دهان و پا در احشام و چهارپایان از بیماریهای عفونی و گاهی کشنده ویروسی است.
این بیماری، بیماری واگیر بوده و تلفات و خسارت اقتصادی زیادی را در چهارپایان و دامهای سبک و سنگین ایجاد میکند که به این دلیل از موانع اصلی در تامین بهداشت، تولید دام و فرآوردههای دامی لحاظ میشود.
با تب برفکی شاهد از بین رفتن دامها بوده و کاهش شدیدی در تولید فرآوردههای گوشتی و مواد خام دامی را شاهد خواهیم بود.
این بیماری در حیوانات زوج سم همانند گاو، گوسفند، بره و خانواده گاوسانان ایجاد شده و با تب شدید و تاولهایی در داخل دهان و روی پا همراه است.
ترکیدن تاول پاهای حیوانات سبب لنگش آنها شده و از حیوان آلوده، تماس با تجهیزات دامداری، غذا، وسایل نقلیه، البسه آلوده و حیوانات شکارچی اهلی و وحشی گسترش مییابد.
تب برفی طاعونی برای صنعت دامداری محسوب میشود که با واکسیناسیون، اعمال محدودیت در خرید و فروش حیوانات، معدوم کردن دامها و لاشههای آلوده، مراقبت شدید نقل و انتقال حیوانات و قرنطینه کردن کنترل میشود.
بخش لاریجان مازندران از بخشهای مهم در پرورش دام است که هر ساله عشایر و مردم بومی دامهای خود را در فصل بهار و دیگر فصول سال برای استفاده از مواهب طبیعی و سبزی کوهها به این بخش میبرند.
با توجه به مشاهده و معدمسازی دامهای زیادی در شهرستان آمل و بخش لاریجان، توجه بیشتر مسئولان استانی برای کنترل و مهار تب برفکی بیشتر احساس میشود، هر چند در شهر آمل نیز تنها در یک مرکز پرورش دام در روستای بختیارکتی 110 راس بره با ابتلا به تب برفکی در دو ماه از بین رفتند.
کمبود واکسن تب برفکی در بخش لاریجان
بخشدار لاریجان مازندران با اشاره به مشاهده تب برفکی در بین حیوانات و احشام این بخش، اظهار کرد: لاریجان بخش کوهستانی و صعبالعبور بوده که به دلیل سرسبزی و داشتن آب و هوای مطلوب مورد توجه دامداران است.
سیدمهدی حسیننژاد ادامه داد: از شیوع بیماری تب برفکی در این منطقه 350 دام سبک و بز از بین رفتند.
این مسئول تصریح کرد: با تلاش مسئولان و دامداران تاکنون توانستیم مهار اولیه تب برفکی را در این بخش داشته باشیم.
حسیننژاد با اعلام اینکه از ابتدای اسفندماه بیماری تب برفکی در این بخش شدت پیدا کرده است، اظهار کرد: اوج این بیماری کشنده دام در ابتدای دهه دوم اسفندماه بود.
وی یادآور شد: واکسینه کردن دام سبک در دستور کار قرار دارد، هر چند تاکنون توانستیم بسیاری از دامها را واکسینه کنیم.
بخشدار لاریجان گفت: در زمینه تامین واکسن مورد نیاز با کمبودهایی مواجه هستیم که باید این کمبودها رفع شود.
*تلف شدن 350 راس بز در بخش لاریجان
رئیس اداره دامپزشکی لاریجان نیر اظهار کرد: تب برفکی از بیماریهای واگیر و ویروسی در بین احشام به ویژه چهارپایان، دامهای سبک و سنگین است.
قربان هرمز ادامه داد: بخش لاریجان از لحاظ پرورش دام سبک و سنگین بسیار مهم است و دامداران زیادی در این بخش سکونت داشته و یا دامهای خود را به این مناطق منتقل میکنند.
وی با بیان اینکه یک مورد از بیماری تب برفکی در روستای بایجان یافت شده است، بیان کرد: این بیماری در بخش لاریجان سبب تلف شدن 350 راس دام بز شده است که خسارت زیادی را از لحاظ مالی و اقتصادی به دامداران وارد کرد.
رئیس اداره دامپزشکی لاریجان ادامه داد: دامهای تلف شده دفن بهداشتی شدند و هماکنون مشکل خاصی در این بخش نداریم.
این مسئول با اشاره به اینکه در تامین واکسن مبارزه با تب برفکی دچار مشکل زیادی هستیم، خاطرنشان کرد: نه تنها در تامین واکسن دام سنگین بلکه در واکسینه کردن دام سبک نیز مشکل داریم و مشکلات هنوز برطرف نشد.
هرمز با اعلام اینکه دامهای سنگین این بخش هنوز واکسینه نشدند، گفت: از مجموع 75 هزار دام سبک 30 هزار راس را واکسینه کردیم در حالی که حدود 45 هزار راس دیگر از دامهای سبک واکسن نشدند.
*نگران شیوع بیماری در دامهای منتقل شده به لاریجان هستیم
وی با اعلام اینکه بهدنبال مهار کامل بیماری تب برفکی در بخش لاریجان هستیم، تصریح کرد: با آغاز سال جدید نگرانیهای زیادی در کنترل و عدم انتقال بیماری داریم، زیرا بخش لاریجان یکی از مهمترین بخشهای موردنظر دامداران و عشایر برای ییلاق و قشلاق دام است و مهاجرت دامها را شاهد خواهیم بود، پس لازم است تا تمهیدات ویژهای در این بین اندیشیده شود.
رئیس اداره دامپزشکی لاریجان این بخش را از مهمترین مراکز مهاجرت دام از سنگسر و ایلات مختلف دانست و بیان کرد: با توجه به رو به گرما رفتن هوا و مهاجرت گروههای مختلف از پاییندست به روستاهای ییلاقی نگرانیها برای شیوع احتمالی بیماری تب برفکی در بین دیگر چهارپایان بیشتر از گذشته میشود.
مسئولان ادارهکل دامپزشکی مازندران به همراه دیگر نهادهای مرتبط برای کنترل و مهار بیماری خطرناک تب برفکی بیشتر از گذشته به بخش لاریجان توجه داشته باشند، زیرا رواج این بیماری میتواند خسارت جبرانناپذیر اقتصادی و مالی به دامداران وارد کرده و چرخه تولید گوشت و فرآوردههای لبنی با چالش روبرو کند.