اگر از همسرتان ناراحت شده اید و این مربوط به یک الگوی رفتاری اوست، اولین احتمال این است که همسرتان اصلا نمی‌داند که دارد شما را ناراحت می‌کند. شاید همین که بفهمد شما از فلان رفتارش ناراحت می‌شوید آن را تغییر دهد. معمولا اگر سیستم ارزشی شما با هم دچار تناقض نباشد احتمال اینکه این مورد رخ داده باشد، هست. پس اولین اقدامی که باید بکنید این است که همسرتان را از ناراحتی خود مطلع کنید. طبیعی است که اگر فکر کنیم ” همسرم فقط نمی‌دانسته که من از این کارش خوشم نمی‌آید و اصلا قصد ناراحتی من را نداشته ” دلیلی برای عصبانیت یا رفتار تند نیست. کافی است خیلی آرام و با محبت به او بگویید که وقتی آن کار خاص را انجام می‌دهد، شما چه احساسی دارید. دقت کنید که اصلا نباید او را متهم کنید، سعی کنید آنچه می‌گویید راجع به خودتان باشد.
مثلا نگویید تو باعث شدی من عصبانی شوم، یا تو باعث شدی من ناراحت بشوم. بلکه بگویید، وقتی فلان کار را انجام می‌دهی، من احساس ناامنی/ ناراحتی/ طرد شدگی/ تنهایی (یا هر احساسی که دارید) می‌کنم. اگر همسرتان صرفا از سر ناآگاهی این کار را می‌کرده، همین که به او اطلاع دهید کافی است. البته شما هم فراموش نکنید، رفتاری که سال‌ها برای او عادت شده، یک شبه پاک نمی‌شود و نیاز به کمی صبوری و یادآوری دارد.