طی ماه‌های اخیر اعضا شورای شهر تهران به مناسبت‌های مختلف نامگذاری معبر و خیابانی به نام چهره‌های شاخص و برتر حوزه‌های مختلف هنری،سیاسی و... را به تصویب رساندند و حتی مدتی پیش در آستانه سالگرد در گذشت «مهران دوستی» گوینده رادیو، خیابانی به نام او تغییر کرد.
چند روز پیش هم مجتبی شاکری یگی از اعضای کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران گفت: «در جلسات مختلف شورای شهر اعضای شورا مبنی بر نام گذاری معابر و خیابان‌ها به نام افراد مشهور که دارای جایگاه فاخری هستند،تاکید داشته و برهمین اساس دو فوریت‌های نامگذاری پس از تصویب و برای جانمایی و مکان‌یابی در دستور کار کمیسیون نامگذاری قرار می‌گیرد.
هنوز بررسی برای مکان یابی معبر خیابانی به نام افرادی همچون آیت الله مهدوی کنی، آیت الله خوش وقت، آیت الله حق شناس، مجتبی آقاتهرانی، عسگر اولادی، شیخ نمر، دکتر قندی، شهید محمد کاظمی و سه پسرشهید ابراهیم زکزاکی که در شورای شهر تصویب شده ادامه دارد.»
این خبر دو واکنش به همراه داشت یکی متعلق به افرادی بود که با تغییر نام معابر مخالفند. آنها تاکید می کردند که این نام ها باید بر روی معابر جدید گذاشته شود. عده ای دیگر هم به فقدان حتی یک اسم که متعلق به یکی از مفاخر زن ایرانی باشد اعتراض می کردند. احمد حکیمی پور یکی دیگر از اعضای کمیسیون فرهنگی شورای شهر هم همین عقیده را دارد و می گوید: «معتقدیم که زنان بزرگ ایرانی هم باید نشانی در شهر داشته باشند و قبول دارم که تا کنون کوتاهی شده است.»
او همچنین این وعده را داد که مطالبه برای نام گذاری معابر به نام زنان تاثیرگذار ایرانی را در جلسات شورای شهر مطرح کند و گفت: «این اقدام تا کنون به طور محدود برای برخی از اماکن فرهنگی، ورزشی و.... و برخی بوستان ها که متعلق به شهرداری بوده اند انجام شده است البته این اسامی بیشتر متعلق به شخصیت های مذهبی بوده اند. باید پذیرفت که در حق زنان ایرانی به ویژه زنان هم عصر که خیلی های ما تاثیرشان را در جامعه دیده ایم ظلم شده است و باید نام آنها هم در شهر ماندگار شود.»
البته او هم از مخالفان تغییر نام اماکن، معابر، میادین و... است و می گوید: «اینکه ما با تغییر نام بخواهیم یاد بزرگان را گرامی بداریم کار درستی نیست چون موحب بی هویتی شهری می شود این کار باید در مورد معابر و میادین جدید انجام شود.»
