مثلا
دردوران اصلاحات ، وقتی که شعار مردمسالاری به درستی از سوی رئیس دولت وقت طرح و
در مجامع جهانی بنام آن گفتمان بخش از ظرفیت های انقلاب اسلامی و نیز جمهوری اسلامی
ایران در معرض دید ناظران بین المللی قرار می گرفت، عده ای با سوء استفاده از این
کلمه سعی بر ایجاد تقابل بین این کلمه با مفاهیم عمیق انقلابی مانند ولایت فقیه
داشتند.
در این خصوص رهبر معظم انقلاب با ساخت کلمه مردمسالاری دینی راه را برای سوء استفاده های نظری و عملی را بسته ومانع نشر تفسیر های مخرب در جامعه از روح حاکم بر جمهوری اسلامی شد.
اخیرا از سوی دولت که با شعار اعتدال و تدبیر بر سر کار آمده و با این شعار توانسته است اعتماد مردم را به خود جلب نماید، مباحثی طرح گردیده است که بعضا توسط ریاست جمهوری و بعضا توسط بدنه دولت بوده اما بواسطه برخی تفسیرهای رسانه ای موجب کنش و واکنش های رسانه ای شده هرچند این مباحث تاکنون نتوانسته است تبدیل به جریان سیاسی عمیقی گردد.
از آن روی رهبر انقلاب با طرح مجدد گفتمان انقلاب و انقلابیگری به نظر می رسد بر مشی سابق خود یعنی عدم ایجاد دوقطبی گفتمانی داخل نظام و تلاش برای ایجاد سرمایه کلامی برای جریان انقلاب ، اصرار دارند تا تفسییر صحیح از انقلابیگری را نیز به بدنه انقلاب کشور بازنشر دهند.
مساله غامضی که بایستی بدان اشاره نمود این است که دولت و شخص روحانی سعی بر ارائه قرائتی نمادین از انقلاب و حتی نظام جمهوری اسلامی دارند امری که برای شخص رییس جمهور بسیار مناسب است.
چراکه
وظیفه وی اجرای بی تنازل قانون اساسی است و سخنان رهبری معظم نیز بعنوان معمار روابط
داخلی و خارجی بیش در راستای هم هستند.
بنا براین در این فقره، اعتدال مورد نظر روحانی برای فضای داخلی مناسب بوده و انقلابیگری مورد نظر رهبری برای نشاط بخشی به جریان های داخلی و مستضعف جهانی امری طبیعی و محتوم است.
حسن ورزی