برای آیتی که فرج مشکلات بود

تابناک ایلام امین محمدی ::بارها شنیده ایم که برای تسکین دردهای بازماندگان افراد فوت شده می گویند؛گلچین روزگار چه با سلیقه است .....می چیند آن گلی که به عالم نمونه است.ولی انصافا فراق بعضی عزیزان را با هیچ گفته و نقل قولی نمی توان تسکین داد.
عزیزان و بزرگانی که حیات و مماتشان نورانیت و صفا و یکدلی را تجلی بخشیده است.
امروز جامعه ی مطبوعات و فرهنگیان استان ایلام با آیتی وداع کردند که انصافا فرج و گره گشای مشکلات بود.
آیتی که سنگ صبور اهالی رسانه بود و همکلامی وی در هر حال تسکینی بود بر بیقراری دل دوستان و همکاران و این یک ارزش بزرگ و ماندگار است.
آیت ما بزرگ بود و بلند نظر و این شاخصه پیر سفرکرده ی مطبوعات از آیت فرجی یادی ماتدگار در دل اصحاب قلم به جای گذاشته است.
ایل هزاره ی ارکوازی و بولی هرچند مردان مصلح و نیک اندیش کم ندارد، ولی هزار سال طول خواهد کشید تا یک آیت کارگشا و فرج نهاد را دوباره به خود ببیند.
دهم شهریورماه 1336 بود که روستای حاج بختیار بخش چوار ایلام در سایه ی پیر و مرید مردمان استان ایلام (امامزاده بختیار)مولود مردی از تبار پاکی و صداقت شد.
معلم خندانی که در فضای معنوی روستای حاج بختیار پرورش یافته بود با چهره ای سرشار از نشاط و خلوص پای در عرصه ی علم و دانش گذاشته و به در کسوت آموزگاری به آینده سازان این بلاد مشق عشق و انسانین می داد.
لیسانس مدیریت دولتی را در سال 67 گرفته و همزمان با علم آموزی در عرصه ی مدیریت و در دوران سخت بازسازی خرابی های جنگ خدمتگذار مردم در دولت جمهوری اسلامی بود.
آیت فرجی از سال 72 تا 76 به ترتیب بخشداری مرکزی سرابله،بخشداری مرکزی ایلام و مسئولیت بخشداری چوار را بر عهده داشت.
قیره ی کوه قلاقیران امروز با گوش جان شنیده میشد.عبور پیکر پاک آیت از کنار کوه قلاقیران که هفته نامه ی قلاقیران را برای اهل دل به یادگار گذاشته است یک تراژدی غمناک و یک تضاد عاطفی را به وجود آورده بود.
از آیت کارگشای ما چهار فرزند به یادگار مانده است. سه دختر و یک محمدرضا که در اخلاق و متانت کم از پدر و عموی بزرگوارش حسن شیرین گفتار ندارد.
آیت فرجی امروز در حالی به همکاران رسانه ای مرحوم خود همچون دکتر حشمت و  رشنوادی و پیر حیاتی و نورالهی و الوندی پیوست که قلاقیران را بعد از 7 سال چاپ و نشر برای اهالی رسانه به یادگار گذاشته و ده ها مطلب ماندگار در باب آلام ایلام را به رشته ی تحریر درآورده بود.
حقیر سعادت تلمذ و درس پس دادن در محضر آیت فرجی را در عرصه رسانه داشته ام.ذکر دو خاطره از این مرد با اخلاق کافی است تا بدانید و درک کنید که اخلاق در مکتب حاج آیت فرجی تا چه اندازه ارزشمند بود.خاطراتی که در طول این سالها در حضور گرم این بزرگوار داشتیم هیچگاه از ذهن و یاد ما نخواهد رفت.آیت فرجی به راستی سنگ صبور بچه های رسانه بود و هرجا مشکلی برای یکی از همکاران پیش می آمد اول نفری که برای حل آن پیشقدم می شد آیت فرجی بود.
آری امروز همه اهالی فرهنگ و رسانه و تعلیم و تربیت آمده بودند تا با پیکر آیتی  که فرج مشکلات بود وداع کنند. همه بودند، پیر و جوان و دارا و ندار و همه به یک اندازه داغدار و صاحب عزا بودند.
آیت فرجی به راستی نشانه و نماد کارگشایی و گشایش مشکلات بود.مصلحی از ایل هزاره ارکوازی که به یک ایل و روستا و شهر تعلق نداشت.
خانواده ی فرجی و اهالی فرهنگ و رسانه  ضمن قدردانی از حضور دلگرم کننده و تسکین دهنده همه بزرگان ، از ایلات و طوایف واقشار مختلف جامعه خود را مکلف و موظف به سپاسگذاری و امتنان از این همه صفا و گرمای حضور عزیزان می دانند.
در پایان زبان حال حاج آیت فرجی را با بیتی از استاد حشمت الله محمدی روزنامه نگار و نویسنده ی فقید خدمت شما عزیزان عرض کرده و قلم را در قلم دان وا می نهم.
اکنون به سان نسیمی از روی خود برخواهم خواست و در شب یلدای زندگی جاودان خواهم زیست...........