علی محمدی در گفتگو با خبرنگار تابناک افزود: در جامعه کنونی که وقتی پای اشتغال به میان می آید اولین تصویری که در ذهن افراد تداعی می شود پشت میز نشستن است، هستند افرادی که شغل هایی را انتخاب می کنند که کمتر کسی به سمت و سوی آنها می رود.
وی خاطر نشان کرد: درحال حاضر 24 سال سن دارد و از 13 سالگی به صنعت کفش روی آورده و هم اکنون این حرفه را با علاقه و انگیزه بسیار خوبی ادامه می دهد.
محمدی با اشاره به زمان کودکی خود می گوید: زمانی که پدر و مادرم به زندگی مشترک خود خاتمه دادند و بار زندگی خود را به تنهایی به دوش کشیدم در کنار تحصیلاتی که نتوانسته ام تا دیپلم نیز ادامه دهم در یک مغازه کفش فروشی مشغول به کار شدم و از همان زمان بود که احساس کردم می توانم با تلاش و پشتکار در این حرفه آینده شغلی خوبی را در این زمینه داشته باشم.
ایشان در ادامه ابراز داشت: 18 سال بیشتر نداشتم که تصمیم به ازدواج گرفتم و یک سال پس از تشکیل خانواده برای کسب درآمد و آموختن صنعت کفاشی به تهران رفتم و پس از یک سال فعالیت در کارگاه تولیدی کفش با کوله باری از تجربه و هنر به شهر کرمانشاه برگشتم.
وی تصریح کرد: پس از بازگشت به کرمانشاه با اندک سرمایه ای که داشتم با راه اندازی یک کارگاه توانسته ام تولیدات خوبی را روانه بازار کنم و در کنار آن زمینه اشتغال برای چهار نفر دیگر را نیز فراهم کنم.
وی به مشکلات و سختی هایی که در دوران زندگیش داشته اشاره می کند و می گوید: این سختی ها هیچ گاه مانع پیشفرت من در شغل و حرفه مورد علاقه ام نشده و چنانچه بتوانم از طریق صندوق کارآفرینی و امید تسهیلاتی را برای توسعه کارگاه تولیدی ام دریافت کنم می توانم در زمان کوتاهی علاوه بر ایجاد اشتغال برای چندین نفر بیکار میزان تولیدات خود را نیز دو برابر کنم.
محمدی یکی از مشکلات کارگاه های تولیدی شهر کرمانشاه از جمله کارگاه خود را عدم حمایت کفش فروش های کرمانشاهی و خرید آنها از تولیدات بومی عنوان می کند و می گوید: مغازه های کفش فروشی ما به هر دلیلی تمایل ندارند از تولیدات ما برای مغازه خرید کنند و این در حالی است که ما تولیدات خود را به تهران ارسال می کنیم و فروشندگان شهر ما همین محصولات ما را از واسطه ها در تهران با قیمتی بالاتر خریداری می کنند و این ضعفی برای صنعت کفش ماست که باید برطرف شود.
علی محمدی، نداشتن سرمایه را از دیگر مشکلات فروشنده های کفش در کرمانشاه عنوان کرد و گفت: تعدادی زیادی از کارگاه های کفش به دلیل نداشتن سرمایه تعطیل شدند و این در حالی است که می توانستند با دریافت تسهیلاتی صنعت کفش استان را ارتقاء دهند.وآن چه که موجب می شود صنعت کفش در استان ما وضعیت مطلوبی داشته باشد حمایت فروشندگان از تولیدکنندگان است.