سعید حجاریان از متفکران سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با مهرنامه با اشاره به شخصیت متفاوت بازرگان و شریعتی از منظر یک فعال سیاسی اظهار می دارد :مهندس مهدی بازرگان شخصیتی حزبی، تشکیلاتی و پوزیتویست بود اما دکتر علی شریعتی این‌گونه نبود.
حجاریان معتقد است بازرگان حرف‌های شعاری نمی‌زد اما شریعتی مملو از شعار بود و به همین دلیل است که بازرگان به متفکر دوران ثبات تبدیل می‌شود و شریعتی نمی‌شود.
بازرگان سیاسی بود. هم در مقام اجرا و هم در مقام تحلیل، عملگرا بود اما مشخص نبود که اگر شریعتی زنده می‌ماند، می‌توانست دستگاهی را اداره کند یا نه؟ شریعتی اگر زنده بود، محال بود به کابینه راه پیدا کند. واقعیت این است که شریعتی پارتیزان فکری بود.
بازرگان متفکری تحلیلی به‌شمار می‌آمد اما شریعتی گوینده محض بود... بازرگان ضدمارکسیسم بود اما شریعتی در آن حد این ضدیت را نداشت.
این اظهارات در حالی است که همواره بحث در مورد شخصیتو تبار سیاسی شریعتی یکی از نقاط چالش برانگیز مسائل فکری و اندیشه ای کشور بوده است