آیت الله دکتر هاشم هاشمزاده هریسی در گفتگو با خبرنگاران در ارزیابی خود از جلسه افطاری روحانیون با رئیسجمهوری اظهار کرد: آن ضیافت بر اساس گروهها و جناحهای مختلف نبود بلکه ملاک جمع روحانیت بود که در سطح وسیعی با هر نوع تفکری به آن ضیافت دعوت شده بودند و استقبال خوبی هم شد.
وی گفت: از ائمه جمعه، روحانیون مسئول و به خصوص از حوزویان بدون اینکه اختلاف اندیشه مدنظر باشد دعوت شده بود.
عضو مجلس خبرگان رهبری در تشریح جزئیات این جلسه اضافه کرد: در آن ضیافت چند نفر هم صحبت کردند که اختلافات در آن منظور نشده بود، بلکه بیشتر افراد از حوزه بودند. مثلا آقای طباطبایی که سید بزرگواری هستند و کاری به جناحهای مختلف ندارند و از وعاظ معتبر تهران محسوب میشوند و یک دوره هم نماینده مجلس بودهاند، حضور داشتند؛ بههرحال در این جلسه محور، فقط روحانیت بود.
آیت الله هاشمزاده هریسی گفت: اختلاف اندیشهها در جامعه و روحانیت و حوزه هم وجود دارد و این یک امر طبیعی است، چون انسانها بههرحال اختلاف سلیقه دارند و نمیشود همگان یک جور صحبت کنند و بیندیشند. اگر در جامعه همه یک نوع اندیشه داشته باشند، آن جامعه مرده محسوب میشود.
وی تأکید کرد: در جامعه باید اندیشههای مختلف وجود داشته باشد ولی باید روش طرح این اندیشههای مختلف معقول باشد و با تحمل انجام شود و این کار نهادینه شود و هرکسی حق داشته باشد حرف خود را بزند.
عضو مجلس خبرگان رهبری در ادامه به چهار عامل که از ابراز عقیده افراد جلوگیری میکند و باعث حاشیهسازی میشود، اشاره کرد و گفت: خط قرمزهای زیاد، جزمیگرایی، مطلقگرایی و پایین بودن تحملها باعث میشود اختلاف اندیشههای موجود در جامعه که باید نعمت باشد، تولید ضرر کند و در اکثر جمعها حاشیههایی ایجاد میکند و این حاشیه خاص آن جلسه نبود چون این چهار عامل شوم در جامعه ما وجود دارد.
وی در ادامه در تشریح این چهار عامل اظهار کرد: طبیعتاً هر چیزی خط قرمزی دارد اما این خط قرمزها نباید آنقدر توسعه پیدا کند که بیش از حد باشد و همه جا قرمز باشد و این خطرناک است.
وی گفت: خط قرمز عبارت است از اینکه کلام خلاف اسلام، خلاف اخلاق و خلاف مصالح ملی نباشد؛ اینها چند مورد بیشتر نیستند. خارج از این باید همه یکدیگر را تحمل کنند ولی متأسفانه تحملها بسیار پایین است.
آیت الله هاشمزاده هریسی افزود: نکته دیگر این است که جزمیگرایی حاکم است یعنی هرکسی هر عقیدهای دارد فکر میکند دین خدا و اسلام همین است و بس و غیر از این کفر است و ضد انقلابی است و خیانت؛ و خلاصه عامل دشمن است. یعنی تا این حد جزمیگرایی حاکم است. به هیچوجه حق به دیگری نمیدهند که شاید حرف دیگری از یک جهت حق باشد و فقط تأکید میکنند که آنچه من میگویم حق است و دیانت است و آنچه دیگری میگوید خیانت است و این به معنای جزمیگرایی است.
وی ادامه داد: مشکل دیگر مطلقگرایی است. یک جناح فکر میکند همه نظر خود درست است و هر چه جناح دیگر فکر میکند، غلط است.
آیت الله هاشمزاده هریسی تأکید کرد: کسانی که تحمل ندارند و در جلسات اعتراض میکنند و صدای خود را بالا میبرند، به یقین بدانند این اقدام به ضرر خودشان تمام میشود، چون اکثریت قاطع افراد حاضر در جلسات با این روش مخالف هستند. حتی طرفدار آنها هم ناراضی میشوند و این بدبینیها جمع میشود و علیه خودشان بروز پیدا میکند و مردم خسته میشوند. اینها آثارش را در انتخابات نشان میدهد.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: خدا میداند که من وابستگی گروهی ندارم و به هیچ شخصیتی هم وابسته و دلبسته نیستم و برای همه گروههای داخل نظام حرمت و احترام قائل هستم. هرچند که تفاوتها وجود دارد اما من براساس اخلاق و حقوق و اصول شرعی و نه با معیار سیاسی نظر میدهم که خواه ناخواه از یک طرف به نفع کسی و از طرف دیگر به ضرر فرد دیگری تمام میشود و آن وقت من را به گروهی منتسب میکنند. ولی من خودم آزادم و براساس مصالح نظام حرف میزنم.