تابناک فارس به نقل از ایرنا: محمد جواد سیاح پور دبیر انجمن محیط زیستی میراث پریشان بیان کرد: در نوروز ۹۸ دریاچه پریشان نهمین سال از خشک شدن کامل خود را سپری می‌کند که در تمام این سال‌های خشکیدگی پریشان به خصوص سال‌هایی که میزان بارندگی به میانگین بارش نزدیک‌تر بوده، پس از هر باران و یا جاری شدن روان آب‌ها در دشتک دوان، خیابان‌های شهر، و منطقه ملای بلوط، سیلاب‌ها به سمت پریشان هدایت شده است.
وی تصریح کرد: عنوان هدایت سیلاب به تالاب پریشان، مفید یا مضر مردم کازرون همواره تالاب پریشان را دوست دارند و آرزو می کنند آب های سطحی و سیلاب ها به سمت دریاچه هدایت شود.
سیاح پور ادامه داد: در طول تاریخ، منبع تامین آب تالاب بین المللی پریشان چشمه های اطراف و روان آب های داخل در حوضه آبریز تالاب بوده و در واقع حوضه پریشان یک حوضه بسته محسوب می شود، که نقطه ورودی آب به حوضه تالاب است و هیچ روان آب قابل توجهی مانند رودخانه فصلی یا دائم منبع تامین کننده محسوب نمی شود.
دبیر انجمن محیط زیستی میراث پریشان اضافه کرد: ورود هر گونه آب خارج از حوزه آبریز به دریاچه می تواند تغییر در اکوسیستم دریاچه باشد که عواقب ناگواری دارد.
وی با بیان اینکه دریاچه ها و تالاب ها در گودال ها و فرو رفتگی های سطح زمین تشکیل می شوند و بنا به گفته متخصصان، تا وقتی گودال بزرگ پریشان وجود داشته باشد می توان به بازگشت تالاب امیدوار بود اظهار کرد: اگر هر ساله حجم عظیمی از سیلاب که با خود رسوبات و گل و لای زیادی را حمل می کند به دریاچه پریشان وارد شود پس از گذشت چند سال گودال بستر تالاب را پر کرده و ظرفیت تالاب را محدود می کند.
دبیر انجمن محیط زیستی میراث پریشان تاکید کرد: سیلاب ها بهترین مسیر خودشان را طی صد ها سال پیدا کرده اند، انحراف مسیل ها در هر عرصه می تواند عواقب ناگواری را به دنبال داشته باشد،کارشناسان سیل شیراز در نوروز امسال را از عواقب همین دستکاری می دانند، پس ما با انحراف مسیل ها به سمت دریاچه ممکن است اشتباهی تاریخی مرتکب شویم که آیندگان تاوانش را پس دهند.
سیاح پور گفت: در زیرِ زمینی که ما بر روی آن زیست می کنیم حفره ها و فضا های خالی وجود دارد که مخازن آب های زیر زمینی محسوب می شوند و همانگونه که در چند سال اخیر زیاد شنیده شده خالی شدن این مخازن از آب می تواند باعث بروز زلزله و رانش و بد تر از همه فرو نشست زمین گردد. در واقع فرو نشست زمین به معنای فشرده شدن خاک و از بین رفتن مخازن آب است که بسیار خطرناک و غیر قابل جبران است.
وی بیان کرد: در زیر بستر تالاب پریشان نیز این مخازن وجود دارند که بر اثر خشکسالی سال های اخیر سطح بستر تالاب بیش از پنج سانتی متر نشست داشته است که اگر دریاچه پریشان پر آب هم شود مخازن زیر بستر تالاب دیگر نمی توانند مانند گذشته حجم عظیمی آب را در خود نگهدارند.
دبیر انجمن محیط زیستی میراث پریشان افزود: با ورود ناگهانی حجم قابل توجهی سیلاب به بستر تالاب به دلیل بار هیدرولیکی ورودی بر بستر احتمال فشردگی بستر و فرونشست شدیدا وجود دارد به تعبیری سنگینی آبی که در مدت زمان کوتاه وارد تالاب می شود باعث می گردد، پیش از آن که آب در فضا های زیر بستر رسوخ کرده و آنها را پر کند بستر فرو نشسته و فضاهای ذخیره آب از بین بروند و این به معنای نابودی ابدی تالاب است.
وی ادامه داد: در گذشته از تمامی دلایل گفته شده، همین یک دلیل آخر باید ما را از انتقال هرگونه آب خارج از حوضه به داخل پریشان منع کند. علت اصلی خشک شدن تالاب پریشان طبق تحقیقات انجام شده برداشت بیش از حد و وجود تعداد زیادی چاه در اطراف آن است و در واقع خشکسالی فقط درصد کمی از تقصیر را در خشکیدگی پریشان بر عهده دارد. ما با ورود سیلاب به تالاب و عدم توجه به معیشت جایگزین در روستاهای ساحل نشین پریشان خدمت خاصی به این بستر نکرده ایم.
سیاح پور افزود: تا وقتی که الگوی کشت در اطراف پریشان از محصولات پرمصرف به محصولات کم آب بر، تغییر نکند، معیشت های آب پایه جای خود را به صنایع کم مصرف ندهد و هر روز بیش از هزار حلقه چاه در اطراف پریشان آب استخراج کرده و به گوجه و هندوانه تبدیل کنند، پر کردن بستر تالاب پریشان با آب های سطحی و سیلاب نه تنها کمکی به احیای تالاب نمی کند بلکه موجب افزایش زمین های زیر کشت در اطراف پریشان در نتیجه افزایش برداشت آب از چاه های موجود و یا حتی حفر چاه های جدید می شود.
وی ادامه داد: بطور کلی باید در نظر داشته باشیم که احیای تالاب با پر آب کردن آن متفاوت است . تالاب بین المللی پریشان همچون سایر عرصه های تالابی بر روی کره ی زمین یک زیست بوم زنده و پویا محسوب می شود که با یک آبگیر فصلی یا دائم فرق دارد.
دبیر انجمن محیط زیستی میراث پریشان تصریح کرد: دریاچه پریشان یک دیگ بی جان و روح نیست که به صرف لبریز شدن آن از آب خرسند شویم و جشن احیای آن را بگیریم بلکه پریشان یک مجموعه ی زنده، مرکب از آب، خاک، گیاه، حیات وحش خشکی زی، آبزیان، پرندگان، کف زیان است که فقط و فقط وقتی ما می توانیم ادعا کنیم پریشان احیا شده، که توانسته باشیم کاری کنیم که حیات و پویایی به تمامی اجزای این اکوسیستم بازگردد.
سیاح پور با بیان اینکه این اقدام نیازمند یک فرایند دست کم 20 ساله است، ا دبیر انجمن محیط زیستی میراث پریشان افزود: ممکن است در طرح جامع احیای تالاب پریشان که باید توسط متخصصان تدوین گردد در برهه ای از مراحل احیای تالاب، ورود سیلاب ها به بستر پریشان توصیه گردد اما بدون شک در حال حاضر که هیچ گونه اقدام تخصصی برای احیای تالاب پریشان از طرف نهاد های دولتی یا غیر دولتی صورت نگرفته است هر گونه انتقال آب به بستر تالاب پریشان یک اشتباه اساسی محسوب می شود.
گفتنی است، دریاچه پریشان در فاصله 150 کیلومتری جنوب غرب شیراز در شهرستان کازرون قرار دارد ، بر اساس اعلام کارشناسان محیط زیست فارس به دلیل شرایط اقلیمی و خاک این دریاچه در بارندگی های سیلابی اخیر این دریاچه همچنان خشک مانده و هیچ سطحی آبگیری نشده است.
