علی تاجرنیا، فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفتوگویی با
«آزادی» گفت: «بحث مهاجرات فرزندان مسئولان از چند جهت قابل بررسی است. اول اینکه، هر کسی برای فرستادن فرزند خود (برای تحصیل یا اقامت) به خارج از کشور بفرستد باید از میزانی از درآمد و تمکن مالی بهرهمند باشد؛ بنابراین اولین نشانه مهاجرات فرزندان مسئولان این است که آن مسئول نسبت به عموم جامعه مرفهتر است و این چیزی نیست که در قالب شعارهای جمهوری اسلامی بگنجد. به خصوص اینکه همه مسئولان در ایران کارمندان عالیرتبه هستند و این کارمندان عالیرتبه اگر امکان اقتصادی ویژهای نداشته باشند قاعدتا نباید توان فرستادن فرزندان خود به خارج از کشور را داشته باشند.»
وی افزود: «نکته دیگر آن که مهاجرت به خیلی از کشورها مثل آمریکا، کانادا و برخی کشورهای اروپایی بسیار سخت است و افراد بسیاری در بدنه اجتماع هستند که برای اخذ پذیرش با مشکلات بیشماری مواجه هستند. وقتی فرزند یک مسئول موفق به این کار میشود یعنی نوع ارتباطات سالم نبوده و طرف خارجی نیز به سبب اینکه فرد فرزند یک فرد مهمی است به او پذیرش داده است. هضم این موضوع نیز با توجه به شعارهایی که در جامعه داده میشود برای جامعه سخت است. به هرحال ما در جامعه دائم در مخالفت با کشورهایی که با کشور ما در تخاصم هستند سخن میگوییم و اینکه فرزندان مسئولان به همان کشورها بروند نمیتواند پذیرفته باشد.»