معروض می‌دارد ما مربیان و باشگاه‌دارانبخشنامه‌های زیادی در رسانه‌های مجازی و صدا و سیما خواندیم و دیدیم مبنی بر تعطیلی باشگاه‌ها و به تبع آن، بیکاری مستتر مربیان و باشگاه‌داران. در این میان زیبایی‌هایی دیدیم همچون تمرین تعدادی از ورزشکاران در خانه با شعار در خانه میمانیم کرونا را شکست می‌دهیم. در کنار این زیباییها، غم و اندوه بیکاری مربیان و باشگاه‌داران نادیده گرفته شد. ادارات ورزش از عملکرد موفق خود مبنی بر تداوم تعطیلی باشگاه‌ها و ورزشها گزارشاتی ارائه دادند؛ اما کسی نگفت مربیان و باشگاه‌داران، این سفیران سلامتی جامعه، چگونه بدون درآمد زندگی می‌گذرانند و چگونه با جیب خالی و دستان تهی در مقابل خانواده لبخند بر لب آورند؟
کد خبر: ۸۳۸۱۵۴
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۵:۳۶ 11 April 2020

بسمه تعالی
مسولین محترم وزرات ورزش

با سلام و احترام و آرزوی سلامتی در تمامی زمانها بخصوص در دوران سخت کرونا

معروض می‌دارد ما مربیان و باشگاه‌دارانبخشنامه‌های زیادی در رسانه‌های مجازی و صدا و سیما خواندیم و دیدیم مبنی بر تعطیلی باشگاه‌ها و به تبع آن، بیکاری مستتر مربیان و باشگاه‌داران. در این میان زیبایی‌هایی دیدیم همچون تمرین تعدادی از ورزشکاران در خانه با شعار در خانه میمانیم کرونا را شکست می‌دهیم. در کنار این زیباییها، غم و اندوه بیکاری مربیان و باشگاه‌داران نادیده گرفته شد. ادارات ورزش از عملکرد موفق خود مبنی بر تداوم تعطیلی باشگاه‌ها و ورزشها گزارشاتی ارائه دادند؛ اما کسی نگفت مربیان و باشگاه‌داران، این سفیران سلامتی جامعه، چگونه بدون درآمد زندگی می‌گذرانند و چگونه با جیب خالی و دستان تهی در مقابل خانواده لبخند بر لب آورند؟

کرونا باعث شد جامعۀ مربیان و باشگاه‌داران به خود بیایند و خود را ببینند که نه شغلشان شغل است نه بیمه‌ای دارند و نه کسی حامیشان هست.

ما در ایران اسلامی زندگی می‌کنیم و همیشه در صحنۀ دفاع از آن با افتخار سینه سپر کرده‌ایم و می‌کنیم. اکنون در مقابل تلاشهایمان برای سلامتی جسمی و روحی جامعه انتظار زیادی نداریم جز چند مورد زیر:

۱. بیمه‌ای که بتوان بعد از مدتها خدمت به جامعه، بازنشسته شد یا از خدمات درمانی آن بیمه استفاده کرد؛
۲. حمایت مالی در شرایط کنونی با توجه به بیکارشدن و تعطیلی محل کارمان به دستور مقامات گرامی جمهوری اسلامی ایران که البته برای حفظ سلامت جامعه صورت گرفت و ما به عنوان حامیان و مشوقان سلامت جامعه جزو اولین‌هایی بودیم که با ایثار در این امر همکاری داشتیم. عنایت بفرمایید که تنها درآمد ما از طریق باشگاه‌داری و مربیگری بود؛ لذا به توجه و کمکهای مالی ویژه نیازمندیم، چراکه بسیاری از ماها علاوه بر هزینه‌های خانواده و …، قسط و اجارۀ منزل و باشگاه و بهای آب، برق، گاز و تلفن می‌پردازیم که همه از درآمد باشگاه و مربیگری حاصل می‌شد. الان که همۀ درآمد خود را از دست داده‌ایم آیا راه‌حلی هست؟ آیا بدون درآمد ادامۀ زندگی ممکن است؟ آیا نیازمند حمایت معنوی و مالی هستیم یا نه؟ آگاه باشید که دادن وام نه تنها راه‌حل نیست، بلکه بر مشکلاتمان می‌افزاید؛ زیرا وام و قسط جدیدی بر اقساط و اجاره و … پیشینمان افزوده می‌گردد و فشار مالی و روحی بیشتری بر ما وارد خواهد آمد.

امیدواریم با دیدی مساعد و ویژه، ما مربیان و باشگاه‌داران را مورد توجه و عنایت خود قرار دهید.

با نهایت امتنان
جامعۀ مربیان و باشگاه‌داران ایران اسلامی

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار